Die paar Duveltjes gisterenavond voor het vertrek in Ieper deden ICE D bij thuiskomst uitzonderlijk es in de zetel zitten (ipv achter zijn bureau), en meekijken naar TV. Daar bleek een uitzending bezig te zijn ivm de uitreiking van de MIA-awards. Het hielp om zelfs mee te zingen, zeker met een favoriet nummer van uw nederige blogger. Ik laat niet na die te delen, want terecht hit van het jaar, en voor mij hit van de 21ste eeuw so far. Dan nog van een in Australië levende Vlaming. Zie maar als ons landje zijn zonen uitzendt…
Ook A.D. ICE Gistel moest vandaag zijn zonen (en dochters) uitzenden. Zoals jullie vorige week al konden lezen, was dat NIET naar de toren van Oud Heusden (de trouwe lezer weet dat ze de punten van onze 2 teams niet wilden samentellen 
). Intussen vernomen dat één van de teams van Vrij & Blij de overwinning binnenhaalde (Peter, Wouter, Benny, Stef en Giovanni). Mooi zo mannen!
- 1ste: Vrij en blij met 40p
- 2de en 3de: Schriek en Tubize met 35p
Een goeie generale repetitie voor hun eigen peletonschieting, waar ICE met 3 ploegen heen trekt… Zie ook nog es op: V&B-2012
Om 10u30 stond Uw dienaar al in Staden, in het gezelschap van o.a. de ICE Juniors, voor de sectorale vergadering. ‘t Was mijn eerste, en meteen ook mijn eerste blunder. Nu, blunder, ‘t is nog hoe je het bekijkt. Ik had geen balpen mee… Dat stond inderdaad niet in De Wipschutter kan je in mijner verdediging pleiten, maar toch… 
Ik heb weer bijgeleerd: o.m. dat onze sector 1 het 
grootst aantal leden telt binnen de K.N.B.B.W. bijvoorbeeld… een dikke 1600 namelijk. Twaalf daarvan zijn tegenwoordig lid van die troep uit Gistel. Ge moet ergens beginnen. Ook de mug dacht ‘alle beetjes helpen’, toen ze plaste in zee… Enfin, het doet wel iets als je voor een eerste keer naar voor wordt geroepen, om je eerste bondskaarten te mogen ontvangen. Het voelde bijna als het ophalen van één mijner diploma’s indertijd in Leuven… 
Bon, weer wat extra administratief werk mee naar huis gekregen. Noem het gerust ‘huiswerk’… Maar dat hoort erbij. Echter, de plannen voor de namiddag verhinderden om dat meteen aan te pakken. ICE zou in gespreide slagorde in onze sector actief zijn: Kristine, Chris, Linda, Tom, Chris, Rudy in de Koude Keuken, met bijkomende steun van Christophe van Ledegem (en Steunend Lid van A.D. ICE natuurlijk); Nadia en Wim op een al te gekke verjaardagsschieting van Rudy in Blankenbergen en tot slot ICE DenK met juniors naar Zedelgem. Die laatste konden echter snel hun kar keren. ‘t Wordt tijd dat ze daar in Zedelgem es gaan samenwerken met de mannen van Megatix. Als je online reserveert in de Kinepolis (én bevestiging krijgt), dan kan je altijd naar de cinema. Ook op restaurant werkt het zo: je belt, je vraagt of er plaats kan gereserveerd worden, en dan kom je je engagement na door inderdaad te gaan eten… (en je tafel is dan ook beschikbaar). Dat schijnt zo niet te werken in Zedelgem. Hun boekhouding werkt met voorraadbepaling volgens het LIFO-principe: Last In, First Out. Bon, 2de les vandaag. En een goeie ook. Ik kreeg gelukkig nog de gave mee zeer snel te leren…
Enfin, absoluut niet getreurd, en er treurde ook niemand, gelet we een
klein kwartierke later al de bende in de Koude Keuken konden gaan versterken. Gelet ICE K ziek was, kon ze enkel supporteren, samen met de immer enthousiaste benjamin Henri. En hun steun bleek van goud waarde:
- Toppen: 2 stuks (Rudy)
- Zijvogels: 3 stuks (Tom, Christoph en Dominiek)
- Kallen: 4 stuks (Julie, Louise, Tom en Dominiek)
- … en nog 13 vogelkens.
Of in aantallen bezien:
- 5 stuks: Dominiek en Rudy (die vispers waar D mee schiet, kon dus voor 1 keer mee met het groot geweld… nog altijd beginnersgeluk dus, of een andere konijnenpoot in mijn zak)
- 4 stuks: Tom en Christoph
- 2 stuks: Kristine
- 1 stuk: Julie en Louise
- Coaches van dienst: Linda & Chris
Allerhande zotte berichten bereikten ons verder uit Blankenberge, maar details moet ik (althans voorlopig) nog schuldig blijven.
De uitdaging van de avond is echter nog voor ICE Tom: één van de surprises die hij gisteren mocht ontvangen, bleek vervat in dit mooie (betonnen) doosje. Openmaken lijkt nog nie zo simpel dus… En de vraag is of er überhaupt iets in zit…
Oh ja, en gisteren nog een leuk telefoontje gekregen, ergens tussen Ghyvelde en Ieper: wippenbouwer Peter liet weten dat hij morgenavond rond 20h de liggende wip komt leveren. We zijn er klaar voor. En al zeker de juniors! De Sint had dus toch nog een verrassing zitten achter die baard…
Een zeer leerrijk dagje dus. En morgen kan ik al weer bijleren. Als gisteren al geschreven: wie weet binnen een jaar of 10…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten