9/06/2012 - Berthen (FR), Eernegem (BE), Aardenburg (NL)

Voor zij die zich afvragen waarom wij als email-adres a.d.ice@archiers.eu kozen, bij deze in de titel de verklaring… Doch dit even terzijde.

De ochtend werd het decor voor een Tir aux Honneurs in de prachtige streek rond Steenvoorde, en meer bepaald in Berthen, op de Mont des Cats ofte ook beter bekend als de Katsberg. Schitterend zicht van daar op de omgeving, zeker als de zon alle ochtendsluiers weggebrand heeft. Jammer dat die zon die waai niet kon tegenhouden … Er waren 41 schutters aanwezig, en ik vermoed sterk dat bijna de helft vlamingen waren. Sterken Eddy van Vrij & Blij stond er ook al gecamperd. Zelf waren we bij de laatsten om te schieten, van 30 tot 33. Maakt niks uit in FR, gelet er bij 1 af altijd wordt gevuld, tenzij je dat zelf weigert…

Eikpunt om de stand van Berthen te vinden is die immense zendmast die bovenop de ‘berg’ staat. Die is liefst 200m hoog! Ons voorstel om er nog een blok op te zetten, leek in dovemansoren te vallen. Logisch natuurlijk . Kristine en Wim sponsorden het evenement, terwijl Chris en Dominiek elk met 10 punten finaal op een gedeelde 5de stek belandden. Een beetje meer pak, en we stond op het podium, jammer. Maar goed, op zich al niet evident met dergelijke wind. Het was sleuren de boog zo ver mogelijk open te halen, met zo zwaar mogelijke pijlen (althans voor mij) om toch enigszins de lijn te kunnen houden. Ik nam alvast een XL10 met een klopper van 25mm diameter. Normaal een XL8 met klopper die een stuk kleiner is, en ook maar diameter 23mm. Dat scheelt een pak. Of ik zou voor dergelijke wind es een XL8 met kleinere veren moeten testen… Zal er es zo ene preparen en zien wat dat geeft bij gelegenheid.

Diezelfde waai zorgt er trouwens voor (al is ie stevig aan het zakken), dat ik het gevoel heb net bij het centrum van Gistel te zitten, en de Dolle Dagen naast mijn deur plaatsvinden…

* * *

ICE Tom wachtte ons op in Eernegem voor het 3-kleurenbeschrijf welk aanving om 14u30, en met ICE Wim die zijn koffertje van ‘s morgens voor zijn vertrouwdere jachtwapen inwisselde moesten 3 paar latten het dus opnemen tegen 2 paar wielen, én een nog immer stevige waai. Gelet er een kleine 40 schutters waren, werd maar op 1 wip geschoten, puntenschieten. Recurve – Compound werd 7 – 6. Gelet ICE Kristine en ICE Chris verkozen het beschrijf te sponsoren, lag de taak dus bij ICE D om die 2 paar wielen op afstand te houden, wat maar net lukte…  Maar goed, beginnersgeluk brengt ook op…

• 7 stuks: ICE D (Zijde, 2 Kallen en 4v)
• 5 stuks: ICE W (Top en 4v en de 3 kleuren!) – is trouwens duidelijk een gewoonte aan het worden, want gisteren deed ie dat ook al…
• 1 stuks: ICE T (1v)
• Coaching by Kristine en Chris

Alleen die laatste verwenkoffie was er blijkbaar te veel aan, maar voor de rest een plezante dag. ICE Henri en Karoline kwamen langs met taart, na eerder ICE Nadia te zijn gaan bezoeken op de rommelmarkt in Gistel. Julie & Louise hadden elk een verjaardagsfeestje om naar toe te trekken…

* * *

ICE Linda & Rudy trokken een andere grens over naar het beschrijf in Aardenbrug. Hup Holland Hup, maar dat mocht (voor de Nederlanders) helaas niet baten. De Denen klopten ze (onverwacht) met 0-1…

Zoals Hollanders al es de draak steken met ons Belgen, zelf krijgen ze vaak een humoristische veeg uit de pan van hun andere buren, namelijk de Duitsers. Deze spreekt toch boekdelen… In Aardenburg waren 80 schutters, en kregen de schutters nog 3 rondjes naar de blok. Rudy lukte 3v en asperges, en Linda 1v… Gelukkig gaat die wind morgen liggen. Althans als ik de actuele voorspelling mag geloven… In elk geval een opsteker voor onze jeugdschutters Julie en Louise die onze damesploeg versterken morgen op het Sectorkampioenschap. Het zag er een dag of 2 geleden een stuk natter uit. Laat ons maar hopen dat de digitale weersvoorspeller het bij het rechte eind heeft. Dan mogen we zeker al die regenjas thuislaten, dat maakt het alvast een stuk aangenamer. De taak blijkt de 30 punten-kaap te halen. Met onze 2 ploegen samen zou dat toch moeten lukken, niet? Of werkt het zo niet? We kunnen maar pogen ons best te doen, niet? Deelnemen is het voornaamste, en éénmaal onder de wip zal ieder wel zijn beste beentje voorzetten. De rest zal de factor geluk zijn… Afhankelijk van de individuele vorm van ploegleden, zal die factor geluk groot genoeg moeten zijn dan…

* * *

En bij deze nog es een proficiat voor Guillaume Rubben. Hij haalde de Gouden Plak binnen op de Europese GP op doel in Cyprus. Mooi zo! En nu? Platte rust en morgenochtend na het familie-ontbijt voor Vaderdag, nog het materiaal van de Dullaertbende es nazien en herstellen waar nodig… De rest weten we morgenmiddag al… En dan is er nog 2013, 2014, en ga zo maar door… De Azteken zitten er toch naast, toch?

8/06/2012 - Vrije Archiers van Tillegem, verbroedering met Sint Sebastiaan Blankenberge, en hulde Sire 20121 Wim Verhoft…

U leest het goed, Sire anno 20121, jazeker! De gilde in Tillegem neemt daarmee een serieuze wissel om binnen dik 18.000 jaar tot één der oudste ter wereld te worden… tevens is ICE Wim toch zeker van zijn titel voor ‘enkele’ jaren…

De schepen van Sport van Stad Brugge, kwam de hulde ook de nodige luister bijbrengen, en overhandigde onze genodigden van Blankenberge ook de Stadsmedaille….

Hoofdman Iwan staat erom bekend altijd luister te geven aan dergelijke initiatieven, en probeert daarbij zeker ere te doen aan de tradities. Het is toch telkens een inspanning die te waarderen is.

Zijn speeches zijn dan ook stilaan historisch te noemen…

 

Huldespeech… Zowel voor de Algemeen Kampioen van vorig jaar, en Sire ICE Wim van dit jaar. Onder het goedkeurend oog van Schepen Lambrecht…

Wijzelf teamden samen met “Karine” & Rudy van Villa-Chalet De Perse uit Blankenberge…

Althans, zo kwam het plots uit de mond van onze Hoofdman, wellicht ook overdonderd door de relatief mooie grote groep die aanwezig was (23 schutters). ICE-Blankenberge was dus met z’n zessen, gecoacht door ladies Tania en Nadia: Kristine, Chris en DD met de latjes, en Wim, Gill en Rudy met de wieltjes…

Omwille van de stevige waai die er stond, nam ik de beslissing om met een zwaardere XL10 te schieten, die bovendien ook iets langer trok, zodat ik het kon opnemen tegen die wind. En met succes! Ik haalde 1 blokje meer binnen dan Wim: Katrien 2 en een primé uit de latten, Kalle, Zijde en Top, en dan nog 2 witte. Wim deed het dus met 1 minder, maar nam wel de 3-kleuren mee. We konden dus huiswaarts trekken met letterlijk ‘bakken’ taart, want ook Kristine, Chris, Rudy en Gill schoten er niet ‘neffes’… Zal dit weekend dus goed van pas komen… Christophe kon zich enkel weren via de zendmasten van Proximus, maar het bleef bij praten. Presteren onder de wip, dat durfde ie blijkbaar niet… Dolle Dagen zijn het hier in Gistel dit weekend. Zowel letterlijk als figuurlijk dus. Terwijl ik dit schrijf, maakt Nadia al de rommelmarkt hier te Gistel onveilig… Allen daarheen, want er is rijsttaart!

Omwille van al die waai, én tevens de zwemles van ICE Henri, bleven Karoline en de juniors de waak houden thuis. Henri maakt snel vorderingen. Zijn 3de les verliep alweer prima. En het momentje ontspanning nà de les, daar zag je duidelijk dat ie blaakt van zelfvertrouwen!

En springen maar!

We moeten genieten van de dag. Carpe diem, in de volksmond, want het zonnetje staat weer al te blinken intussen, maar morgen zou dat al al weer wegebben… Dus moeten we het er vandaag zeker van nemen. We vertrekken straks naar het prachtige Frans-Vlaanderen, Berthen meer bepaald (op een boogscheut van Steenvoorde: zie hier), alwaar we in de streek van de Mont des Cats de prachtige omgeving (met ondermeer de abdij) gaan bezoeken. Boog ende pijl in de koffer uiteraard… Traditionele boog natuurlijk, een traditie waar onze zuiderburen terecht aan vasthouden…

7/06/2012 - Heist Duinengalm 14u30 - Avondtrainingssessie bij A3… en de wisselbeker mee naar huis!

Het is intussen genoegzaam geweten: de dagen zijn iets te kort. Blijkbaar zijn er zo nog wel mensen die daar last van ondervinden. ICE Linda en Rudy trokken, samen met 27 andere schutters, naar het eerste beschrijf van Heist Duinengalm… Toegegeven, het weer zat niet mee, hoewel dat rond de middag, als de schutters verondersteld zijn te vertrekken, nog helemaal niet zichtbaar was… Enfin, Linda coachte dan Rudy op die ene wip, naar 3 stuks (1v, K en T). En tritsend had Rudy opnieuw het geluk op zijn hand… Verse maatjes! Misschien wel met “nog da goe ééntje ee!”, of iets in die genre wat werd geroepen…?

Zelf hou ik het liever op 4 hobby’s:

1. Consultancy, Beratung of Conseil (al naargelang waar de klant zich bevindt…)
2. Family & Kids,
3. Een bloggende middagpauze,
4. …en als het ergens kan een trainingssessie ‘s avonds om wat te kunnen ontspannen door een boog op te spannen, en dus even dat knopje te kunnen omdraaien, al is het maar voor een uurke of 2-3.

Je begint de dag met 1, dan ontwaakt de rest van het huis, en komt 2 er zowat tussen lopen tot ‘s avonds (met pauzes, als ze naar school zijn), over de middag hop je van pauze-3 weer naar 1, en als het meezit (lees: het tempo hoog genoeg lag) kan je nog 4 er tussen wurmen… Hoe beter het lukt met die 4 en 2 trouwens, hoe hoger dat tempo van 1. Dus het ene versterkt eigenlijk het ander… Volgt u nog?

Bon, genoeg raadseltjes, of een ander zal het warrige taal vinden… Ik laat dat even in het midden. Schrappen wat niet past heet dat dan. Gisteren lukte het me dus aan die 4 te geraken, net op het randje, maar kom, op de minuut af nog net gelukt dus. En geen spijt van gekregen. Bij aanvang viel de regen nog met bakken uit de lucht, en dan heb je het voordeel dat er bij A3 binnen wordt geschoten. Maar dat regenwater bleek vrij snel te verdwijnen, dus organiseerde voorzitter Ronald een combatje A.D. ICE & Friends tegen Immer Vooruit op de wip buiten, waar intussen de zon scheen. 2 ploegen van 5 namen het tegen elkaar op, en we hadden goed 1 uur om (met de tussenpauzes dat we naar binnen moesten) elkaar te bekampen op een volle wip kampioenschapsblokken. We hanteerden het principe alles 1 punt, kwestie van het nieuwe systeem welk ter evaluatie ligt bij de KNBBW voor het aantrekkelijker maken van de Sectorkampioenschappen, ook es een kans te geven. Zelf ben ik daar wel een voorstander van, want er wordt eigenlijk veel onzinnigs over verkondigd. En het resultaat (hoewel we dus niet elk op een volle wip schoten, maar goed, dit even terzijde), bevestigt wel dat het uitgangspunt van dat voorstel bijlange zo ondoordacht niet is, als sommigen willen laten geloven.

Het werd dus 16-14 in het voordeel van ICE. Hadden we het systeem 4-3-2-1 gehanteerd, dan was de score helemaal anders geweest, m.n. 22-15… Helemaal, daarmee bedoel ik dan niet dat ICE het niet had gehaald, maar wel dat het voor het andere team al veel sneller veel minder spannend zou geweest zijn… Het nieuwe systeem beloont nochtans de 2 types schutters: zij die er veel opschieten, maar je mag zeker ook het hoogwerk niet uit het oog verliezen, want bij gelijke stand primeren die. Zo zie je de lijn die we trokken, toen de stand 10-10 was. Elk team had al 10 blokken binnen, maar in het huidige systeem zou ICE al 3 punten hebben voorgestaan, want ICE Kristine had de hoge al mee… In de 2de helft zou het verschil met 1 schot van Chris al tot 5 punten verschil zijn uitgediept (ik tel voor het gemak de Kallen niet mee, gelet in elk team er ene viel: ICE D en Ronald pakten die mee). Als je de reacties leest, waar de KNBBW naar polst, dan zie je dat velen eigenlijk een rekenfout maken. Vaak hoor je namelijk als argument, dat ze, bv in de laatste ronde, als er nog een Top overschiet bv, een achterstand kunnen ombuigen. Maar vergeet niet dat die achterstand in dat nieuw systeem ook niet zo groot zou zijn, gelet voor elk alles tot dan 1 punt was. Dus kunnen de verschillen ook nooit zo groot worden, dat je nog een Top nodig hebt om de kloof te dichten… En toch blijft het in sommige omstandigheden nog de moeite om die Top dan inderdaad te schieten, want gelet de scores dicht bij elkaar kunnen liggen, zal die Top dan toch zijn waarde krijgen, gelet die in 2de instantie, bij gelijke stand, WEL doorweegt. Het is dus duidelijk dat er 2 objectieven worden gehaald: het zal spannender zijn, maar ook schutters die het hoogwerk beter kunnen schieten, komen zeker aan hun trekken, en mogen dat hoogwerk ook niet uit het oog verliezen. Want ze kunnen er nog altijd het verschil mee maken als er een gelijke stand dreigt… De eerlijkheid gebiedt eigenlijk dat je de resultaten van zo’n dagje op het sectorkampioenschap es volgens de 2 systemen zou moeten uittellen, en zien wat de gevolgen zijn. Dat zou mee in het voorstel welk aan de afgevaardigden/maatschappijen wordt voorgelegd, moeten worden meegegeven. Een praktisch voorbeeld spreekt vaak boekdelen. Nu gaan de meesten te snel voorbij aan het feit dat het voor iedereen gelijk is, en dat verschillen in punten bijlange niet zo groot KUNNEN zijn. Dus wordt het per definitie spannender… Maar goed, elk zijn mening. Alleen: een voorstel kan maar doorgang vinden, als er correct wordt geïnformeerd, en wat ik nu links en rechts opvang, is dat het voor velen iets te abstract overkomt, en je dus meteen de reactie krijgt dat je daarmee schutters die het hoogwerk beter aankunnen benadeelt… Dat is dus eigenlijk larie, want het kan erop aankomen, net omdat die verschillen veel kleiner zullen zijn. Maar goed. Het is niet mijn taak die zaak te verdedigen. Alleen zou ik het jammer vinden dat, bij gebrek aan een gedegen motivatie, die mainstream opmerkingen gemeengoed worden, en het voorstel dus per definitie in de prullenmand ligt. En zo voelt het nu aan als je de stemmen hoort. Ik denk niet dat dit voorstel het haalt, net om de hierboven geschetste situatie, en dat lijkt me best jammer… Maar goed. Dat is dan democratie zeker? Hoewel, democratie. Ik heb nog nergens gelezen dat elke maatschappij een stem kan uitbrengen… Trouwens, een mooier bewijs voor de waarde van het voorstel is eigenlijk te vinden in de resultaten van ons Winterkampioenschap. Daar speelde het schieten van hoogwerk eigenlijk geen beduidende rol, maar kijk maar es wie in de Top 5 stond… U kan altijd nog es gaan piepen in de evenementen-sectie als U die resultaten nog es wil bekijken. Ze zijn eigenlijk het bewijs dat het nieuwe voorstel een kampioenschap best wel aantrekkelijk(er) kan maken. But I rest my case.

De wisselbeker was dus deze keer voor ons, en het was inderdaad spannend. Voilà. ICE Chris mocht dan nog wat stuntwerk verrichten om Eric zijn pijl uit de muit te gaan vissen…

De ledenschieting zelf was ook weer es een bewijs dat er toch een groot onderscheid is tussen doel en staande wip. 9,9 schieten, dat brengt op staande niks op… En ik kan het weten, miljaar. Nu, klagen kan ik ook niet. 3 van de geschoten beestjes waren puntvogels, 2 waren er in de lijn. Intussen deed Zijden-Chris verder zijn best om zijn nieuwe koosnaampje te laten bevestigen. Zowel binnen als op het combatje lukte ‘m dat. Silk-Chris zullen we ‘m van nu af aan maar gaan noemen, hij heeft dat intussen verdiend, niet? Ik denk wel dat Kristine van nu af aan moet oppassen hoe ze hem strijkt… maar zeker ben ik niet.

Stap 4 was dus zeer geslaagd, wat resulteerde in een efficiënte 1 deze ochtend. En bij deze zit mijn 3 erop. Voilà. Mission complete. Zondag mogen we onze kunstjes es gaan tonen in Ieper, voor het KNBBW-sectorkampioenschap, met 2 ploegen. Onze ladies en juniors en dan onze herenploeg. Als we de weersvoorspelling voor zondagochtend mogen geloven, dan mogen we ons regenvestje in elk geval meepakken… Maar goed, wie weet schieten we met onze 2 ploegen samen toch 30 punten… Dat is ook al iets, niet?

Oh ja, wat 2 betreft: Louise kwam met mooie punten voor haar dictee thuis deze middag, en straks mag Henri zijn 3de zwemles aanvangen… Benieuwd hoeveel keer hij nog zal moeten passeren bij de zwemjuf eer ie resultaat boekt… Nog een geluk dat ie binnen mag zwemmen, want hij zou anders met deze wind niet vooruit geraken, vrees ik… Veel waai, zeggen wij dan al es… Ik wens U alvast een prettige waai naar het weekend. Back to 1 nu. Ciao!

6/06/2012 - Gejonde ledenschieting Deken & Baljuw Sint-Sebastiaan Torhout

Er is de laatste tijd wel wat te doen rond het sappige west-vlaams. Waar dat precies vandaan komt, is mij onduidelijk, maar ook op de VRT-radio vallen die spotjes op. Welaan, misschien zijn de historische en hilarische oproepen van de inmiddels bekende Gerrit Callerwaert ut Bavikhove (dièlegemiènte van Hoarelbeke), eindelijk effectief. Je zou er tranen bij laten als je die herbekijkt. Het was toen al duidelijk dat Wim Opbrouck een rastalent was, en inderdaad door Woestijnvis al was opgepikt. Intussen nam de overkoepelende holding De Vijver ook VT4 over. We mogen hopen dat dergelijke programma’s nog immer mogelijk zijn en blijven.

Geniet even mee, het begon allemaal met de prachtige ‘invallen’ van Hallo Televisie… en de rest is intussen letterlijk TV-geschiedenis…

Eindelijk denk ie zijn recht van antwoord te krijgen van ‘Brussel’… ;-)

Het aanblazen van de G en H is voor ons provinciegenoten ook historisch natuurlijk…

Zijn 4de interventie sprak boekdelen… :-)

Dat die er in die provincie al wat grapjassen rondlopen, en elk zo zijn stijl heeft, dat mocht ook gisterenavond blijken op onze wekelijkse ledenschieting in Torhout. Alweer met 31 schutters aanwezig. Vele gildes dromen daar tegenwoordig van. Onze Hoofdman daar, is in goeie doen, en mocht zelfs even de leidersband met trots dragen. Hij blijft mee in de running: fantastisch, toch? Lovenswaardig ook, zijn de nog enkele leden van de echt ‘oude garde’, die blijven genieten van de sfeer daar. En meer nog, Beenhouwer Denolf, die is van een generatie die wijlen mijn grootvader nog kende, en je kan gerust stellen, van het zelfde slag als het gaat om grappen uit te halen… Getuige ook zijn creatieve oplossing om met de passerende regenvlaag om te gaan… Of dat enige effectiviteit had, daar durven we luidop aan twijfelen, maar hij had in elk geval de lachers op zijn hand… En hij had ook woord gehouden, en in zijn archieven gedoken. Alweer kreeg ik historische foto’s (van de jaren ‘70) van mijn grootvader te zien. Het beeld wat ik van mijn grootvader had, is als van gisteren, maar het doet iets daar stukken van bijna 40 jaar geleden van te mogen terugzien (voor zij die nog zouden twijfelen: de 1ste van links natuurlijk). De guitige Michel, ook altijd op de eerste rij voor een practical joke. Dat krijg ik overal te horen, en deze foto illustreert dat zondermeer… Ik blijf verder sporen naar die geschiedenis, want we kunnen er nog zoveel van leren… Enfin, het weze bij deze bewezen. Het boogschuttersvirus is al enkele decennia in onze familie geïnfiltreerd, en mijn missie is altijd geweest die te vrijwaren, en meer nog, verder te zetten. Niet meer, maar zeker ook niet minder…

* * *

Mijn avond kon dus niet meer stuk, met al dat moois welk me was aangereikt… En ik zal nog wel zaken terugvinden… Deze foto was van Willem Tell Torhout op liggende wip. Daarvan wist ik niet eens dat mijn grootvader ook daar actief in was… Zo zie je maar. Voilà, middagpauze zit er weer op… Bij deze ook een oproep aan de oudere leden onder onze bloglezers: alle foto- of ander archiefmateriaal van die tijden is ten zeerste welkom!

5/06/2012 - avondtrainingen: Eernegem, Blankenberge & Immer Vooruit

Als je zo een dikke 12u voor die pc zit, nu en dan al es over de rand van het scherm turend om de gedachten te ordenen, alvorens weer tekst te produceren, dan snak je naar sportieve ontspanning. Quasi elke dinsdagavond kan ik dat op de ledenschieting op welgeteld 6 minuutjes rijden van mijn deur, in Eernegem. ICE Nadia & Wim verdedigen onze en hun strepen in Blankenberge, terwijl ICE Kristine, Chris en onze copain Patrick dat bij Immer Vooruit doen. Bij wijze van middagpauze kan ik dan via deze blog al es wat onzin kwijt. ‘t Blijft achter die desk zitten, maar inhoudelijk is het toch anders…

Dik pak schutters tegenwoordig in Eernegem, wat een contrast met vorig jaar. Veel nieuwe gezichten, maar ook veel jeugd. Een groot contrast dus ook met maandagavond, maar ik kon mijn prestatie bijna evenaren. 1 blokje minder, maar wel dubbel zoveel schutters, en we schieten een half uur minder.

Met dank aan Koen, kreeg ik nog een prachtige collectie foto’s extra van 20 mei jongstleden. Memorabel daar te staan, dat nemen ze je niet af, en al zeker hoe ik me tussen de finalisten kun wrikken. Ik kan in elk geval zeggen dat ik sportief-fysisch gezien, het meeste inspanning moest leveren onder de wip. Hopelijk moet ik niet zo lang wachten als de volgende Venus-passage voor zon, om dat nog es te mogen proberen. Die kans is trouwens statistisch 0, want dan zou ik 145 jaar oud moeten zijn… Maar goed, recent las ik dat wetenschappers druk bezig zijn om na te gaan hoe we onsterfelijk kunnen worden (niet figuurlijk dan, want dat is ‘an sich’ niet zo gigantisch moeilijk)… Tijdig de diepvries in dan? En hoelang dan wachten om terug te ‘ontwaken’…? Ik ben er nog niet uit. Onderwijl: genieten van de mooie momenten die er zijn. Wat voorbij is, kan je toch niet meer terugdraaien.

Het moet zijn dat Patrick geprikkeld was door mijn prestatie maandag. Hij knalde er 2 meer neer, zowel in blokjes als in punten. Nu goed, ze hebben me eerder al es liggen gehad… Maar ik twijfel niet dat ie tot straffe prestaties in staat is… Helemaal niet zelfs.

Vannacht om 2u tokkelden de regendruppels al volop op het vensterraam, en toen ik om 6u weer van onder de spreekwoordelijke veren kroop, was dat nog altijd zo. Maar intussen hield de weerman/vrouw schijnbaar woord, want de eerste zonnestralen breken door het wolkendek. Intussen is Venus natuurlijk al de zonnerand voorbij, maar goed… Misschien begint het vanavond weer figuurlijk te regenen, als Henri zijn 2de zwemles mag aanvatten. Nat is het daar sowieso. Maandag zagen we al geen traantjes, dus deze keer ook wel niet zeker? En ze zullen terug in ‘den diepen’ mogen en moeten springen… Straks moet dat lukken zonder hulp… Benieuwd hoelang dat zou duren…

* * *

Gedaan met de blog-pauze. Tot de volgende. Rest me toch nog even alle ‘gebruikers’ van onze digitale content te bedanken. Humo mag dan achteruit gaan, wij doen het in elk geval meer dan goed…

• Ons YouTube-kanaal kon al rekenen op > 3100 kijklustigen, waarvan 78% mannen, en 22% vrouwen…
• Onze FlickR foto’s werden al meer dan 6000 keer bezocht
• En deze blog blijft bezoekers trekken in groten getale: We naderen de 23.500ste unieke bezoeker…

Dank u!

P.S. Onze Guillaume zit in Cyprus, maar weer goed bezig! http://ianseo.net/TourData/2012/206/IBCM.php

4/06/2012 - ledentraining Nieuwpoort - zwemtraining Gistel - reddingsactie op de Noordzee…

In tegenstelling tot onze ICE Rudy, die een verdwaalde Duitse toerist aan het redden was op zee, redde Henri het zelf op zijn eerste zwemles vanavond. Hij glunderde zelfs een beetje, of zou het wat stoerdoenerij zijn geweest..?

Vreemdgenoeg kwam op de ledentraining vanavond in Nieuwpoort maar weinig volk opdagen. Zelf waren er van onze bende dus al 4 afwezigen: Rudy (wat jullie al konden vermoeden), Tom, en onze ladies Karoline en Nadia. Niet dat we erom dienden te treuren, we kregen des te meer plezier, en zoals voorspeld onder nog meer dan behoorlijke weersomstandigheden: het was al van rond 17h aan het opklaren hier, en tegen dat we eraan begonnen, was het zowaar bijna helder, en kregen we dus een leuke avond om wat bij te trainen. Dat lukte weer aardig…

Onder ons 3 haalden we er in totaal 28 neer, waarvan al 12 consumptiebonnekes extra… De aanwezigen zullen het geweten hebben…

• Linda: 7 stuks goed voor 8 points
• Wim: 9 stuks, goed voor 10 points
• Dominiek: 12 stuks, goed voor 20 points

Leuke trainingssessie dus, zonder meer… Ik hoop dat Uw avond even ontspannend was, dan kan de pees er weer op. Althans voor mij alvast. Slapen kunnen we later nog meer dan genoeg, nietwaar?

03/06/2012 - Beertje Bos op wereldreis… (niet in Klerken, Staden, Dudzele of andere leuke plekken) - Opdorp (VHV)

Spanning alom al een gans weekend, en dan alle voorbereidingen niet te vergeten… Apotheose dus zondagnamiddag, waar onze 3 kleinsten hun beste beentje mochten voorzetten met elk hun eigen optreden. Henri moest uitbeelden waar Kenia voor staat, Julie en haar jaargenoten kregen Ierland als opdracht, en Louise zat op het Noord-Amerikaanse continent. Zij diende eerste de Indianen (die er ook historisch eerst waren) te laten voorgaan, waarna ze haar cowboy-dansje mocht ten berde brengen. Hoe ouder hoe meer pit er in de diverse optredens zat. En het werd overigens een onverhoopt succes. Het CC Zomerloos zat nokvol, daar zal het eerder mottige weer wel voor iets tussen gezeten hebben.

En natuurlijk stralende gezichten, omwille van die massale belangstelling van dat talrijke opgekomen publiek. Nog niet in het minst bij Henri, die zich netjes aan het script had gehouden. Hij is natuurlijk al wat gewoon, met die 2 oudere zussen. Er gaat geen weekend voorbij, of ze hebben wel ergens weer iets van show voorbereid. Elke gelegenheid is goed genoeg daarvoor. Of eerder: de minste gelegenheid is goed genoeg. Enfin, mooi om zien dus. Wie onze gastjes es echt aan de slag wil zien, dat kan (als je ze al kan herkennen ):

• Henri trekt naar Kenia:

Afrika voor de kleutertjes van Henri zijn jaar…

• Julie zocht het wat dichterbij in Ierland:

Mysterieuze klanken…

• … en Louise tenslotte, trok naar Amerika!

… het is even wachten op de Cowboys om haar aan de slag te zien!

* * *

Om de link naar de politiek te leggen moet je ook al niet ver kijken… De kaasschaafmethode die de Vlaamse Regering hanteerde in haar besparings-inspanningen, daar zie je al neveneffecten, ook in scholen. Allerhande initiatieven rondom een dergelijk schoolfeest, moeten ook zorgen dat scholen hun kassen iets creatiever kunnen spijzen. En veel vrijwilligerswerk natuurlijk… Een mens doet veel voor zijn kinderen, kleinkinderen, etc… Het recentste boek van Hugo De Ridder is op dat vlak ook sprekend. Treffende analyse… Brief aan mijn kleinkinderen is het boek getiteld. Wie niet zou weten waarover zijn verontwaardiging precies gaat, kan dit hier nog es bekijken. Treffend, zei ik al, niet?

* * *

Gelet deze blog in hoofdzaak door, voor, en vooral over boogschieten verondersteld is te getuigen, en ik zelf enkel zaterdagochtend even naar Loon Plage op verkenning trok, moesten onze andere kameraden het dan maar even doen. Kristine en Chris deden dat in Opdorp. Wellicht ook niet in de meest leuke weersomstandigheden. Toch 90 schutters, Chris haalde er ééntje neer, Kristine in 1 ronde 3 stuks… Enfin, het kan niet elke dag kermis zijn, niet. Soms dus al es schoolfeest…

* * *

Voilà, middagpauze zit erop… ik hoor weerman Frank nog voorspellen dat naar de avond toe, en vooral hier in het westen, al droog weer, en wellicht met opklaringen op komst is. Laat ons nog hopen op een leuke avond dan en navenante trainingssessie in Nieuwpoort. Voor Henri opnieuw een belangrijke dag vandaag: hij mag vanavond zijn eerste zwemles aanvatten. Es zien hoe snel ie daarmee weg zal zijn…