18/02/2013 - Zegge 1993…

Hey pa. Gisteren, dag op dag exact 20 jaar geleden, deed je me schrikken als ik nooit meer zou schrikken. Er bestond nog geen eengemaakte politie, stel U voor. 2 rijkswachters kregen de lugubere eer op een kille donderdagochtend bij ons thuis aan te bellen (en dat net op onze ‘sluitingsdag’). De wereld die ik ken, en ook toen kende, is sindsdien nooit meer dezelfde geweest. Enerzijds louter om het boude feit dat ik je nooit meer in levende lijve zou zien. Het kostte me zeker 5 jaar om zelfs maar te begrijpen wat ons was overkomen. Wat wil je? Ik was een snotneus (‘t mag dan nog een meer dan pientere geweest zijn) van nog geen 21 jaar. Wat wist ik van het leven af? Ja, ik moet toegeven: ik ben lang kwaad geweest. Op jou dan nog. Voorschrijdend inzicht heeft me intussen al veel verder gebracht. Ik ben zeker niet bij de pakken blijven zitten. En nog altijd niet.

Velen staan dan klaar met een stempel. Ze oordelen graag, niet? Wat ze niet weten, is dat ik in die 20 jaar alleen maar sterker ben geworden. Pech voor hen niet? En wees gerust, maar je zal het ook wel gemerkt hebben: vergeten zal ik nooit. En ook in die kleinkinderen van jou is nu al te merken dat ze ook een kleine beetje Jacky zijn. Elk op hun manier. Snap je nu waarom ik van nature zo dankbaar ben? Gul ook, net al jij. Bij voorkeur ten dienste van. Hoe breed dat ook moge zijn. Ik heb leren door het oppervlak heen kijken. Ik zal er alles aan blijven doen om dat ook door te geven aan al wie mij moet verdragen. Ik stel voor dat ze jou dan maar es bellen, als ze het niet snappen. Je zal het nog altijd veel simpeler kunnen uitleggen dan ik het vandaag al kan…

Thanks dad!

Weekend 16-17/02 - La France & Kasteel van Moerkerke

Er werd een rustig weekend voorspeld (wat betreft weersomstandigheden in elk geval). Nauwelijks wind, en temperaturen tot 8-9°C… Ik had zelfs mijn Damartke niet nodig. Hier op een boogscheut van een 30-tal minuten, ligt de stand van Coudekerque, dus was de keuze om naar buiten te gaan vrij snel gemaakt. Ik kon wel pas tegen 11u ginder geraken, maar dat maakte me niet zoveel uit. 3 wippen, dan heb je sowieso voldoende sportmomenten, niet? En in de gezonde buitenlucht veel rondstappen (ga maar es al die pijlen gaan zoeken )…

Wip 1 7 hoge in de morgen, en 2 wippen Top Sec de ganse dag. Dat kan volstaan. Zelfs met nog te laat te komen, slaagde ik er in de ochtend nog in op het podium te geraken met een 3de plaats. De namiddag was getekend copain Chris: hij haalde nog 2 keer een Top Sec neer, evenals een vogel van de 1ste wip. Zelf deed ik dat ook op die eerste wip, maar een Top Sec lukte helaas niet. Het werd dus nog een 3-3 stand, en dat in de laatste ronde. ‘t Is aan de meet dat het telt, niet?

* * *

Zondag was de blokschieting in Sint-Amandsberg. Ik had eigenlijk iets te verdedigen, als enige stond ik er 2 jaar na elkaar op het bovenste schavotje: in 2011 op Wip II, en vorig jaar op WIP I. Helaas had ik dit jaar familiale verplichtingen, en het zou niet haalbaar gebleken zijn om tijdig daar te zijn, zonder U af te jagen. Een beetje van het zotte te veel. Maar zie: ICE Kristine en Sabine van Munte bleven over om te kampen voor de dames-prijs, en ICE Kristine haalde het finaal in de afkamping. Er bleek nog een pakje volk te zijn gebleven in de namiddag. Ik kreeg ‘s avonds nog de scores door, en waarschijnlijk een hapering op het 3G-netwerk waar de score van Patrick net moest passeren… Björn schiet duidelijk liever wat kleinere blokjes… Zelf mocht ik tussen de coma-beurten door, genieten van een heerlijk maal. Maar ‘t was weer te lekker en te copieus om mij van dumping te sparen. Maar goed: het was lekker, dus had ik het ervoor over…