zaterdag 1 februari 2014

Kafka!

Wie van zijn hobby zijn job kan maken, die is een geslaagd man. IMG_5123Zelfs al zou het van je job je hobby maken zijn, dan nog… Knipogende emoticon Ik meen te kunnen zeggen daar na bijna 42 jaar in geslaagd te zijn. De weg is nog niet af, dat niet, maar we zitten er niet ver af. Ik heb me altijd een levensdoel gestoeld met als deadline 45 jaar, m.a.w. april 2017. Zowel letterlijk als figuurlijk is dat niet zo heel veraf meer. Als je bedenkt dat ik de 3de loonlastenverlaging van onze Federale regering zelfs niet meer kan meemaken. Idem wat betreft het effect van de allerlaaste schoolhervormin. Dan kan ik nog bezig blijven tot 2020. Neen, in perspectief geplaatst is dat allemaal niet zo danig laIMG_5111ng meer. Ik ga dus voor het 2de: van mijn job ga ik mijn hobby maken. Slim, niet? Ik krijg die stempel vaak es gezet. Er zal wel iets van waar zijn allicht. Ook statistisch ben ik op goede weg: nl. het aantal gezonde resterende levensjaren drastisch omhoog trekken. Als ik van mijn job een hobby maak, dan moet ik in elk geval nog enkele jaren meedraaien. Daar onze Minister van Pensioenen, Alexander, voor gezorgd. Wat ie echter is vergeten, is dat een zelfstandige vooral zelf voor zijn pensioen dient te zorgen. Het is alsof God in zijn scheppingsverhaal iets zou zijn vergeten. Hoe zet je dat zoveel jaren nadien nog recht? Yep, keep on dreaming hoor ik jullie al zeggen. Dus dan maar slim zijn en van mijn job een hobby maken, dan zal ik hogere leeftijd minstens nog een ‘plezante’ oude dag hebben…

Alle gekheid op een stokje (hoewel het allemaal zo gek nog niet was), deze blog is niet voor te lachen, toch? Glimlach Ik geniet eigenlijLTDk met volle teugen van die job. Ik leer dagelijks bij, en bovenal: kom terecht in een retailbusiness waar het woord organisatie niet in het woordenboek voorkomt. Misschien valt het wel te vergelijken met het wielrennen. De elite zonder contract, of de beloften. Dat zijn zo ook van die halfslachtige oplossingen c.q. woorden. In elk geval: er is stevig werk aan de winkel. En dat maakt het zo leuk: je hoeft eigenlijk de stap ‘verandermanagement’ (Change Management) niet te doorlopen. Dat is namelijk vaak de moeilijkste.Gewoontes afleren, en nieuwe installeren: dat is pas een uitdaging. Op zich is dat een zegen, want je kan bouwen vanaf quasi 0. Echter, ook niks veranderen naar iets, vraagt dus een omschakeling voor de betrokkene. Enfin: volgt U nog? Ik vermoed van niet, maar ook dat is weer niet zo belangrijk. Als U wist waarom ik me met deze blog bezighoud, dan zou U dat meteen ook inzien. Eigenlijk speelt het allemaal geen rol. Zelfs al las niemand deze blog, ik zou het sowieo nog blijven doen. Het leert mij namelijk mijn gedachten ordenen, en sneller to the point komen. Maar het tegendeel geldt echter niet: het is namelijk niet zo dat ik mijn gedacht niet op orde heb als ik niet blog. Het zou wat geven …

Bon, het is intussen 8u voorbij, muisstil nog in huis, en zelfs nog halfdonker buiten. Ik zie uit naar de lente & zomer!