6-7-8/01/2013 - Sint-Amandsberg, Trainingen hervatten & #MintTheCoin - wanneer word ik nonkel ICE D..?

Ook zondag hield blessureleed me van een namiddag of dagje buitensport. Helaas, maar het is niet anders. Kristine, Chris, Patrick, Björn & Christophe trokken naar A3, en troffen er 37 schutters aan. Chris en Kristine haalden er 2 neer (resp. 2v, en 1v + K); Patrick, Björn & Christophe 3 stuks. Björn haalde daartussen K & Z neer.

‘t Moet zijn dagje geweest zijn trouwens, want op wip II werd een blok geplaatst, en daar lukte hij het ‘m 4 keer neer te halen, Patrick deed er nog ééntje bij.

Terwijl onze sportievelingen van jet gaven, trokken wij op familiebezoek. Nog een nieuwjaarsfeest! Al gauw bleek echter noch Henri, noch papa in topvorm. En voor Henri manifesteerde zich dat verder ‘s avonds: koorts, en dies meer: alle symptomen van een griep. Finaal kon ie pas dinsdagmiddag terug naar school. Weliswaar zijn immer enthousiaste zelf!

Maandagavond kreeg ik, middels enkele blijvende goede zorgen van Dr. Ka. toch de kans om te sporten, en dat lukte wonderwel, en zonder noemenswaardige pijn. Mooi zo. Ik mocht tussen de schare Grootmeester-Schutters der Dessert & Moka koffie schragen!

Een slopend lange dinsdag bracht ook de zin tot verzetten van de zinnen (of in deze te verschieten) boven. En zo geschiedde. Het vinger-blessure-leed stak dan wel weer de kop op, maar een gewijzigde techniek, bleek zelfs behoorlijk succesvol en comfortabel ook. Een mens moet al es creatief zijn, niet? Die paar uur sport is een ideale verpauzing ‘s avonds, en een mens raakt eraan verknocht. Zoniet blijf je maar doorgaan…

Wie twittert, of de internationale wereldpolitiek volgt, die zal wel weten waarover de in de hoofding vermelde hashtag dient. Creatieve politici daar in de V.S. om 1000 Miljard USD te toveren middels het slaan van 1 platina munt… Zoek maar es op, wie geïnteresseerd is…

En verder rest me eigenlijk nog wat te wachten, want binnenkort zou ik een nieuwe titel mogen bijschrijven, m.n. nonkel ICE D! Mijn jongste zusje staat op bevallen, maar de kleine denkt er voorlopig nog immer anders over. Wellicht kom ik dicht bij mijn gokje, en dat was 12/01 eerstkomend… 10 dagen retard m.a.w. … Benieuwd? Ik vooral!

Tot binnenkort!

5/01/2013 - Standard dreigt in de Franse Eerste Klasse te spelen: wij doen het al: Coudekerque-Branche - Koude Keuken - Dullaert-Party

Blessure-leed: het overkomt elke sporter wel es. Welaan, nu snap ik de frustratie. Miljaar. Blessure aan de vinger geneest veel trager dan ik verhoopt had. Het verhindert mijn werkzaamheden gelukkig niet, maar sporten zit er voorlopig niet in. En laat net die paar uurtjes zorgen dat er een mens sana in corpore sano blijft… En dan nog met een weertje buiten welk zeker toelaat –mits aangepast schoeisel- de Frans-Vlaamse natuur in te trekken…

Enfin, het zij zo. Maar toegegeven, er zijn weldegelijk domeinen waar ik het moeite heb met geduld oefenen. Professioneel een onontbeerlijke kwaliteit waarover je dient te beschikken, sportief echter wordt die kwaliteit serieus op de proef gesteld. Lichte frustratie dreigt de overhand te halen.

Coudekerque-Branche  -  Tir d’Hiver – Championnat au Top Sec (9u30)

ICE werd in La France vertegenwoordigd door ICE Kristine & Chris. Zelf moest ik dus verplicht forfait geven. En de vorm die Chris te pakken heeft, trok ie door, en haalde er liefst 3 Top Secs neer. Way to go, Chris!

Brugge  -  Koude Keuken (14u30)

ICE Nadia, geflankeerd door Tom & Wim begaven zich naar de Koude Keuken. 59 schutters daar. Wim was met 5 stuks (K en 4v) een maatje te sterk voor Tom die het met 3 moest stellen (T en 2v). Nadia hield het op ‘no comment’…

Gistel  -  Party-time Julie (14u)

Julie had nog een feestje tegoed, waar door allerlei omstandigheden (de ene die niet kon, en dan weer de andere), eindelijk werk kon worden van gemaakt. Profiterend ook van de vakantieperiode. Een namiddagje KINECT-fun, fitness-sport & spel, ontdekkingstocht op de boerderij, en dan de obligate hap die elk kind lust: frietjes met frikandel… Laat ons zeggen dat elk zeer tevreden weer naar huis trok, en ook de ouders hadden de kans om terwijl es naar de solden te trekken… Zo zie je maar: timing is everything!

Onderwijl zat papa natuurlijk wel gevangen, en als enige ontspanning kon ik tussendoor maar pogen onze onovertroffen materiaalmeester een beetje na te bootsen… Een beetje de 2013 Hoyt Collection customisen dan. Voor zover je daar materiaalmeester voor hoort te zijn natuurlijk. Eerder wat design-freak zeker?

Nu, ik had toch liever wat gesport, maar goed, even berusten nu. Er verder over memmen zal toch niks veranderen.

* * *

De avond mochten we nog afsluiten in onze Home Cinema. En als je Henri laat kiezen, dan is dat met The Avengers, natuurlijk! Elk van ons krijgt dan z’n rol toebedeeld van één van de heroes. Hulk, daar valt niet over te kiezen: dat IS Henri. Te sterk voor ons…  

In de ultieme battle tegen de Chitauri, krijgt Hulk van zijn mede-helden maar één opdracht… Smash! En dat doet ie dan ook, gelijk met een brede smile op Henri zijn gezicht… (en toegegeven, dat van papa ook). Waar wij het meest van genieten, is het hilarische fragment, waar de immer onstuimige Hulk nog wat energie over heeft om Thor nog een mep te verkopen, of Loki even op zijn plaats te zetten. Gegarandeerd big smiles in de cinema-zaal! Geniet even mee…

Heerlijk… He likes to ‘smash’ things… ;-)

* * *

Rest me u allen een fijne sportdag te wensen. Vreselijk (voor mij dan, voor alle duidelijkheid, ik verwacht niet dat U meetreurt ) dat ik de vinger stil zal moeten blijven houden vandaag. Geen ontkomen aan…