10/05/2013 - 39ste Sireschieting Vrije Archiers Tillegem (Sint-Michiels BRUGGE)

Het zijn weer sportieve hoogdagen voor A.D. ICE & Friends… Gisteren kroonden we binnen onze gilde én vriendenkring al onze 6^e Koning(in) ! Op woensdag 1 mei beten de dames de spits af: ICE Julie & Heidi werden Koningin bij respectievelijk A.D. ICE & Ledegem en in Munte zetten Coco Björn ook de kroon op; zondag 5 mei zette Jan zich in de rij bij St. Pieter Roeselare; donderdag l.l. deed ICE Chris er nog ééntje bij door zich Sire te schieting binnen het VHV (Meise) en gisteren 10 mei mochten we nummer 6 noteren: ICE D deed het kort en bondig in Tillegem!

Zo was de 39ste Sire in Tillegem ingeschreven in de annalen van de Gilde, haar alle eer aandoend met de traditionele handboog!

Kortom: wederom voor onze Gilde, en veel van onze vrienden, zijn het weer hoogdagen!

* * *

Veel woorden kunnen we er verder niet aan vuilmaken, we zien vooral uit naar zij die zondag aantreden op de K.N.B.B.W. Keizerschieting van België te Middelkerke. Vorig jaar was ICE Julie nog aangeefster (hier naast Vic) van de pijlen toen papa ICE D zich bij de finalisten schoot te Wijnegem, als enige trouwens met de handboog. Dit jaar zijn de rollen omgekeerd, en dat vervult me met ware trots! Dat ze daar staat, op 8-jarige leeftijd, is op zich al een prachtprestatie, dus onze dag kan sowieso al niet meer stuk.

* * *

Maar eerst is er nog vandaag: met 3 teams kameraden, van jong tot oud, gaan we de afkamping schieten van het Gouden Paard, te Sint Sebastiaan Waregem. U leest het al: druk sportief weekendje… Maar ook een illustratie waar het in de traditionele boogsport om gaat: jong wordt verzoend met oud: als er maar ‘chemie’ is in de bende, dan speelt de rest maar weinig rol. We gaan er alvast een leuke voormiddag van maken, wees gerust!

9/05/2013 - Rerum Novarum te Sint-Joris Menen, Immer Vooruit & Eikevliet (Meise)…

We herdenken op Hemelvaartsdag de encycliek die Paus Leo XIII schreef. Zoveel zullen de meesten wel weten. Waarover die precies ging, dat zal al iets verder zitten, niet?

Nu, geen angst, ik ga het hier niet uit de doeken doen. Er valt veel te vertellen over gisteren, maar HET nieuws kwam uit Eikevliet, waar op het schuttersterrein waar we vorige zaterdag nog waren, zowel de gildes van Eikevliet als Meise (binnen het V.H.V.) hun Koningschieting hielden… In de late namiddag kwam het verlossende nieuws ons ter ore, dat onze Zedenmeester zich er tot Sire kroonde in de 43ste ronde, waarbij diende gevochten tegen zowel ongeluk als een stevige wind. Het kon veel eerder gedaan zijn, maar het belangrijste gebeurde uiteindelijk toch, een verdiende winnaar: onze ICE Chris schreef geschiedenis!

Kortom: ICE Rules!

6-7-8/05/2013 - een mooie maar al te drukke eerste helft van de Hemelvaartsweek

Nog geen sport op de teller deze week, geen enkel secondje zelfs. Maandagavond heb ik de keus tussen Nieuwpoort & Stene, maar geen van beide lukte, wegens te laat thuis. Onze kids hadden maandag overigens geen school, dus poogde ik de namiddag vrij te houden voor hen. Even een korte uitstap naar Tillegem- en Beisbroekbos dan maar. Henri kon er met zijn nieuwe sportschoenen gaan pronken, maar vooral ravotten in de speeltuin. En dan een heerlijk ijsje. Zelf dacht ik aan een eenvoudig wafeltje, maar het brak me zuur op: weer te snel binnengespeeld, wat had U gedacht dan..? Enkel nog op tijd thuis om van een heerlijke lente-avond te genieten… dat is ook al wat.

Dinsdag: dat houden we kort: de dag was zodanig kort, door het tempo overdag, dat ik nog nauwelijks weet wat er precies gebeurd is wat nog relevant is voor deze blog. Niets eigenlijk wat deze lezer kan boeien. Daar ben ik dan weer wel van overtuigd. Alleen weet ik dat de copains Kristine, Chris, Björn & Patrick wel de sportieve handschoen aantrokken, maar er naar hun goesting (aan de commentaren te lezen) niet al te veel van bakten. Allicht een slimme zet van vooral de eerste 2, want die hebben vandaag kans zich een eeuwige plaats te veroveren binnen het VHV, m.n. aan hun achterdeur te Meise 2…

Gisteren woensdag? Wel, behalve alweer verschroeiend tempo van de ochtendlijke uren, enkel in de namiddag een korte break: de nieuwe ICE mobiel blijkt geland, en enkel nog te wachten op haar nummerplaat en keuring trekhaak. De kids wouden toch al es gaan ‘proeven’ van hun nieuwe reisbusje, dus dat was zowat de enige ontspanning op het menu. Geslaagd, dat wel, want enkel goedkeurend commentaar!

 

 

 

‘s Avonds toonden de juniors eerst nog es wat mooi is, en later wat er echt toe doet: nog wat sport en ontspanning, aan de vooravond van een welverdiend verlengd weekend.

Partijtje voetbal!

 

 

 

 

 

Straks ga ik nu weldegelijk sporten, wat zou me nog tegenhouden? Ik ga de grensstreek maar es opzoeken… wat de rest van de dag brengt, dat zien we wel. De nacht noopt me tot enkele uren intellectuele arbeid, maar ook morgen wordt het sport. En zaterdag ook: tornooi Gouden Paard! En zondag? Welaan: de mooiste individuele wedstrijd van het jaar, waar ik als trotse pijlenaangever mag figureren voor mijn dochter Julie…de 83ste Keizerschieting van België, als ingericht door de KNBBW, dit jaar te Middelkerke, dus op quasi wandelafstand van hier… Ik ga met minstens evenveel plezier als vorig jaar. Ze wordt allicht de jongste deelneemster daar dit jaar… Veel maatschappijen laten überhaupt niet eens toe dat zo’n kleintjes de kans van die ‘seniors’ afsnoepen om daaraan mee te doen. Ik heb indertijd als 11-jarige ook nog mogen meemaken. Ik werd ‘gedegradeerd’ tot Prins/Jeugdkoning… Een soort tjeven-oplossing zou dat tegenwoordig heten… 

Enfin, wat U ook moge plannen: geniet er vooral van. Vandaag komt na morgen nooit meer terug!

3-4/05/2013 - Tillegem - Meise te Eikevliet (VHV) - Planckendael…

Onze weergoden blijken het eindelijk te hebben begrepen: jip, we hebben allen nood aan een stevige dosis vitamine D. Zon dus! En vrijdagavond konden we die dosis al ophalen in Tillegembos. Bleek dat de eerder geplande Sireschieting die diende plaats te vinden, een week werd verplaatst, omdat een slordige 4 leden iets moesten gaan eten in een donkere zaal… Die fameuze ‘soupers’ in de schutterswereld, je vraagt je af wat daar nog aantrekkelijk aan is. Eten en drinken kan je overal, en vaak op leuker plekjes dan wat ze je voorschotelen. Want vaak moeten ze ook daar nog es aan verdienen ook. De wereld op zijn kop zou ik zeggen… Enfin, elk zijn plezier zeker? Wij lieten het, samen met een kleine 20 anderen, niet aan ons hart komen. Al ons jong talent was ook aanwezig, met als gevolg dat we ze nauwelijks onder wip zagen, maar dat ze uren aan een stuk aan het ravotten-shotten waren… . Ons niet gelaten, als ze maar plezier hebben. Een trefzekere ICE D liet de rest van de bende in resultaten recurve-gewijs een straatje achter zich. Gelukkig kan het volgende week net omgekeerd zijn.

De kids maakten al plannen om zaterdagmorgen naar het Jeugdcriterium te trekken van Gent Ware Vrienden, echter de sport- en spelavond had zijn effect niet gemist. Half 10 ‘s morgens was het nog muisstil in huis, dus dan laat ik ze ook slapen. Alles mag, niets moet. ‘t Is teken dat ze de rust nodig hebben, dan ga je mij niet zien kinderen verplichten om overal naartoe te trekken verplicht. Het moet ontspanning blijven, geen spanning. Trouwens, dat ganse systeem nationaal, waarbij de kinderen ‘gestraft’ worden om te wachten tot 16u om een prijs op te halen, trekt nergens op. Bij deze mijn belofte: als er ene van ons het podium haalt, en zelfs al is dat op het hoogste schavot: ons gaan ze niet verplichten te blijven. Integendeel: ik zou nog eerder vertrekken uit principe. Dit heeft namelijk niets meer te maken met hun sportieve prestatie, maar alles met de gildes die inrichten, en er dus moeten van leven. Op de kap van de jeugd dus. Dat ze maar es een voorbeeld nemen aan de inrichting van het West-Vlaams Jeugdcriterium. Een voormiddag plezier voor de kids, een prijsuitreiking (en nee, die prijs, die doet er ECHT niet toe), en hopla: finito. I.p.v. duizenden euro’s te spenderen aan bondschietingen, en met alle sponsoring die wordt gegeven, zouden ze de middelen beter kunnen verdelen. Er wordt ons telkens gezegd hoe belangrijk de jeugd is voor de toekomst van het boogschieten, en dat kan ik alleen maar beamen. Maar dan leg je ook de focus op de jeugd, en niet op de gildes die er een feest voor eigen kas van moeten maken. Dat doet niets af aan het engagement van de mensen die het finaal als vrijwilliger inrichten, maar de motieven zijn verkeerd.

Oh ja: een uitleg gaan ze er altijd voor klaar hebben ook. Dat is altijd zo, als iemand niet wil of kan leren uit fouten. Ik ben net al iets te lang bezig met opvoeding van groot en klein om dat al HEEL lang te weten. Je kan het in die zin de onwetenden niet verwijten, en er is ook nog zoiets als gewoonte. Mensen zijn zo tegen verandering geprogrammeerd, dat ze vaak de makkeljkste weg kiezen: liever alles op zijn beloop laten. Maar je ziet overal ter wereld wat dat als resultaat heeft… I rest my case!

Dan maar plannen maken voor de namiddag, dat is al veel verstandiger. Tijd om es naar Buitenland te vertrekken, of nog iets verder, namelijk Eikevliet… Op het terrein daar, was het de beurt aan Meise om de schieting in te richten. Samen met 61 schutters maakten we er een fijne namiddag van. Weliswaar met een kleine ‘kanttekening’ wat de semantiek van het woord fijn juist betekent… De langste haalde het finaal wel hoor, maar niet zonder afzien. De voorlaatste ronde merkten we een massale spierontwikkeling bij ICE D… Of zou het iets anders geweest zijn? Juist ja, accident de parcours. En ‘t deed genen deugd zulle! Niettemin: geen structurele schade, noch fysiek noch aan ons favoriete sportwapen. All’s well that ends well, niet?

Onze juniors trokken naar het nabije Planckendael, en amuseerden, als altijd, rot. Nee, onze kids maken zelf hun plezier, net zoals wij hen dat voortonen. Zo hoort het. Je zou dan nog denken: moe en voldaan kwamen ze thuis? Welaan: halfelf waren ze nog niet omgevallen van de slaap… ‘t Zal ier nog een tijdje stil zijn vanochtend, denk ik… Enfin, ‘t is weekend, en hier in Gistel morgen ook geen school. Laat ze maar kind zijn, en genieten! Zal ik ook doen trouwens.