2/02/2013 - ochtendgymnastiek voor gevorderden…

Even een vooruitblik op volgend weekend, kwestie van de kriebels wat op te wekken. Mijn favoriete bezigheden staan dan geprogrammeerd: namelijk tornooitjes! Het zijn ons eerste van het jaar, en we hopen ze allemaal te kunnen doen dit jaar. Ik denk trouwens niet dat we er vorig jaar 1 gemist hebben. En mocht het zo zijn: wil deze die weet heeft van een tornooi ons zeker verwittigen, want dan schrijf je minstens 2 à 3 peletons op. Volgend weekend komt onze kleurrijke bende met 15 M/V met veel, gemiddeld en wat minder talent gemixed aan de aftrap bij onze vrienden van Vrij & Blij, op zondag dag trekken we naar de Polle (De Toewip).

Onze jeugd, onze adolescenten (en zelfs hier en daar volwassenen) en onze dames treden allemaal in de arena, en we geven er een lap op. En er komen er nog een pakje af hé: Izegem, Waregem, Eernegem, Oostende, sector KNBBW, sector CRNAB, sector VHV, enz… En mocht ik het kunnen, dan richtte ik het ganse jaar door een soort regelmatigheidscriterium op. Misschien slaag ik ooit zoiets uit de grond te stampen. Een soort verzoening tussen ploegen, tradities, recreatie en sport. Ik heb wel enkele ideetjes, maar ze in de praktijk zetten, dat is nog iets anders. Nu, ik heb de grootste troef beschikbaar die er is: een visie, en veel geduld. Bovendien geen winstoogmerk, dus ook al een zorg minder: enkel de sport/recreatie staat dan centraal. Traditionele sport en winstoogmerk: zijn begrippen die haaks op elkaar staan.

En wat is er eigenlijk straf: ik sta klaar enkele inzichten te delen met elkeen die het hart op diezelfde plaats heeft. Meer nog: ze zelfs meer dan een duw in de rug te geven. Verdeel en heers is namelijk oorlogsretoriek. Dat hoort niet thuis in die wereld van traditionele sport, en toch merk je enkele constantes: er worden van mekaar vooral veel vliegen afgevangen. Eerlijk: dommer kan eigenlijk niet. En daarom ook dat je een breuk ziet ontstaan: het publieke gildenleven, en het eerder gesloten/private. Raad es welke categorie geen zorgen heeft om te overleven? Maar zou het geen zonde zijn dat we een stap terug zetten in de tijd, en dat traditionele sport elitair is/was? Er bestaat een gulden middenweg (die bestaat altijd), maar dan moet je neuzen in dezelfde richting krijgen. En helaas (dat is trouwens van alle tijden), lopen net iets te veel ego’s rond om daar snel in vooruit te gaan. Vergelijk het met de politiek. Daar zie je dezelfde grondstroom. Tot wat dat leidt? Vernsippering, inconsistent beleid, populisme, segregatie… En ik kan nog even doorgaan.

Maar er is uiteraard hoop, en meer dan een beetje: je merkt her en der mensen die zich ronduit belangenloos inzetten hiervoor. Wel: dat al die positieve krachten meer gebundeld zouden geraken, zal al een stap in de goeie richting zijn. Er lopen heel wat van die idealisten rond, wees gerust. Laat ons zorgen dat ze niet geïsoleerd geraken. Je kan dat vermijden door niet aan navelstaren te doen. Is er 1 iemand die alle wijsheid in pacht heeft? Ook niet: dus bundelen die krachten!

Het wordt moeilijk, maar ik zie het alvast zitten. U toch ook? Yes we can!

Geniet van Uw weekend!

31/01/2013 - Een avond sportelen…

Na alweer enkele lange, maar vruchtbare dagen, was het al weer van maandagavond geleden dat ik nog kon bijtrainen. Blij dat ik er tijd voor had, hoewel ik eigenlijk zou moeten tijd MAKEN daarvoor. Mens sana in corpore sano, remember? Misschien moet ik inderdaad, naar analogie van onze bloedarmoedige politici maar es een taskforce oprichten. Hoewel, politici richten die tegenwoordig op, of eerder: ze schieten als paddestoelen uit de grond, als ze niet weten (en wat een gepaste zinspeling! ) van welk hout pijlen maken. Wat mezelf betreft, is het al dik 25 jaar geleden dat ik nog met die houten pijlen moest schieten, laat staan ze te maken…

Neem ik die avond sport er niet bij, dan staat de tijd gewoon niet stil, dat is de harde realiteit nu maar. Er blijken er te zijn die niet goed kunnen tellen, en dan meer bepaald hoeveel uur er in een dag zijn. Als ik dat zo even uittel, dan duurt een week voor mij ongeveer 12 doorsnee-dagen.

Nog een weekje school, en de kids kunnen alweer de krokus in. Dat is eigenlijk hoopgevend nieuws: het betekent dat zo stilaan de lente begint te naderen. Alvast 1 groot voordeel dan: ik hoef ‘s morgens alvast al zo lang niet naar buiten te turen vooraleer een streepje licht te zien. Ook nu is het nog pikkedonker buiten, en zit ik al weer een uurke of 4 aan mijn bureau. Heerlijk gevoel wel die ochtenden, want de wereld is tot de rest ontwaakt, even van mij… Zo voelt het aan.

Enfin, sport, dat heb ik nodig, of de molen draait onverbiddelijk door. Gisterenavond dus even een nodige break. En dat liep best lekker, met die ProComp XL. Alweer een wapen getest en goed bevonden. Na de Tribute, die ook al het nodige plezier kon scheppen, op naar de volgende test: de recurve Formule ION-X. Deze staat op het menu de komende weken. En daarmee moeten we dan klaar zijn voor de enkele afspraken op het jaar die echt van tel zijn, zoals de Koningsschieting….

Kristine was ons gisteren net te snel af, en ging met 1 stuk meer lopen dan Björn en ikzelf, Chris spoorde ook redelijk goed mee, en Patrick bleek vermoeider dan verwacht…

Hopelijk kunnen we het weekend ook voldoende ontspannen, zelfs al is dat al inspannend en/of opspannend…

27-28-29/01/2013 - Feest, Arbeid & Ontspanning…

Zondag laatst trokken we met alle telgen-afstammelingen van Grootvader Michel DEMEY, naar jaarlijkse gewoonte, op feestdag. Dit jaren kozen de van dienst zijnde-inrichters voor ‘t Oud Spoor in Staden. Dat viel aardig mee, wat eerder logisch lijkt, want zo’n bende ontspoorden samen (snapt U de woordspeling..? ), moet dat wel… En met al die aanstormende nakomelingen al van de 3de generatie, lijkt ook de toekomst verzekerd…

Maandag vloog voorbij, letterlijk ook, want sinds de dooi is ingezet, is de waai komen opzetten. Maar ik doelde vooral op de figuurlijke kant natuurlijk. Voor ik het wist was het al weer avond. Nu goed, die avond brengt ons de wekelijkse sportavond in de Koude Keuken. Als inrichtende ‘overheid’ komt daar natuurlijk telkens wel nog wat bij kijken om onze bezoekers ook een fijne avond te bezorgen, en dat lijkt nog aardig te lukken ook. Van jong tot oud krijgen we verzameld, en dat verheugt vooral Uw ondergetekende. Deze keer hadden we 35 bezoekers, alweer een mooie bende. Met een gemiddelde van iets meer dan 30 deelnemers dit winterseizoen, voor een formule die dernière minute werd opgezet, kunnen we zeker niet klagen… Ze kwamen weer van heinde en ver: van Terneuzen tot enkele celebrities uit La France… Inderdaad, zelfs televisie-ster Jean moet zich intussen al tot over de grens reppen om de paparazzi voor te blijven…

Intussen blijf ik het nieuwe gamma HOYT 2013 verder uittesten en aftunen op de diverse trainingen. Na enkele dagen afstemming, kan ik ook vaststellen dat ik de Pro Comp XL intussen onder knie krijg. Het meeste plezier had ik al aan de Tribute, maar goed. Waar ik vooral naar uitzie, is mijn favoriete sportwapen, en dat is de recurve. De nieuwe Carbon Foam F7 limbs (deze keer in long-uitvoering, dus ik drijf de boog-lengte op tot 72” ipv 70”) liggen te wachten op de ION-X handle. Dan kan de fun pas echt gaan beginnen. Hopelijk krijg ik tijd genoeg om me te ‘prepareren’ op de grote afspraken van dit jaar… Ik heb me vorig jaar voorgehouden de traditionele gildeafspraken (zoals de Koningsschieting) te bekampen met de traditionele wapens, en dat uit principe. Ook dit jaar wil ik dat sowieso weer doen. Geen ‘speelgoed’-wapens voor mij, op dergelijke traditionele afspraken. Moeilijk gaat ook, dat heb ik vorig jaar bij herhaling kunnen tonen, dus moet ik dat opnieuw kunnen. Zowel de Koningschieting, de Keizerschieting, de sectorafkamping, als het E.K. waren uiterst succesvol, en geen wiel of cammeke die me daar heeft geholpen… Wordt moeilijk te evenaren, maar goed: waar bestaat een uitdaging anders uit..?

Geheel in de lijn van het respect voor de familietraditie waarmee ik dit artikel begon, maak ik natuurlijk de cirkel rond tot in de sport.

Consequenter kan niet hé. Ik zie dus een fiere grootvader en vader meekijken uit het hiernamaals. Hopelijk kan ik ze dit jaar opnieuw verrassen. Hoewel dat niet louter met enkel een sportieve uitschieter hoeft te zijn. We deden met onze bende ook al voor voor de sport an sich, en ook dat zal wel met instemmende goedkeuring bekeken worden. Wie zijn nek niet uitsteekt, die breekt ook geen potten. Ik wil wel es iets kunnen breken. Anders leer ik niet bij. Dat bezig bijtje in mij… Tja, elk zijn aard en natuur hé. We kregen genetisch toch wel iets speciaals mee, en ik ben niet van plan dat met mijn generatie te laten varen… Als u binnen een maandje de nieuwe ICE-mobiel zit voorrijden, dan weze u gewaarschuwd: de evangelisten van de boogsport komen er uitgestormd..!