Het laatste weekje van november…

… was er vooral eentje om wat bij te trainen. Enkel op woensdag bleek die training niet al te succesvol, maar goed, elk zijn kwaliteiten . We gaan er nog een ontspannende namiddag van maken en dan morgen allicht even op de luie krent zitten, family-time. Het weer is geen bondgenoot, en we hebben ook nog wel wat denkwerk te doen voor volgende week. Dat moet niet altijd ‘s ochtends vroeg of ‘s nachts… Hopelijk zien we al een beetje sneeuw morgen, dan kunnen we de Gistelse Moeren al es doorwaden en genieten van het prachtig landschap hier.

En deze was van Zwarte Piet: voor de kleinsten onder ons, die hard hun best deden, zal ie ook dit jaar weer zorgen voor een verrassing. En vergeet misschien ook niet alle kinderen die het wat minder hebben. Onze juniors gaan in elk geval een kadootje vragen voor die kindjes. ‘t Moet niet elk jaar voor henzelf zijn, vinden zij ook als ze alle miserie in de wereld zien. Of hoe je uit commercie ook nog een morele les kan leren.

Bon, voor deze namiddag nog even pogen de handdoek te vermijden… We gaan ons best doen! Geniet ook van Uw weekend!

En voor sommigen onder U lezers: tot maandag. De Sint komt vooraf alvast 10 kistjes mandarijntjes brengen per wip, zodat jullie met vele vitamientjes naar huis kunnen…

25/11/2012 - Peletonschieting Toren OLV Heusden - Sint Willibrordusgilde

De immer opgewekte ICE Henri deed, bij het verorberen van zijn ochtendlijke donut, even de tactische besprekingen voor de peletonschieting die op het menu stond voor vandaag.

En voorwaar: hij had een goed teamplan. Bleek achteraf dat hij zelfs de sleutel tot een finaleplaats in handen had. Geluk had ie echter niet in de hand. De heren bleven steken op een meer dan verdienstelijke 26 punten, ware het niet dat onze benjamin een zijvogel kon draaien. Juist ja, die lag niet beneden. Daarvoor ontbrak hij net iets te weinig snelheid in zijn pijlte. Aandoenlijk te zien dat die zij zich draait, maar daar bleef het bij.

Ons team was ontspannen aan het tornooi begonnen, en zo hoort het ook. Dan volgen resultaten vanzelf. Akkoord: een beetje geluk dat moet je dan ook nog hebben. Wij hebben gedurfde ploegen op het plein gestuurd, en de resultaten als team mogen er best zijn. Ook de dames deden het als ploeg niet slecht. En de kleinsten ontbrak het ook daar aan dat tikkeltje geluk deze keer, of er stond nog iets meer punten op het blad. Jammer, maar veel belangrijker: ze hebben elk hun best gedaan, zonder kopje te laten hangen, en de rest van het team blijven steunen. That’s the spirit, niet? Na afloop kon de hoofdman dus maar wat tevreden zijn met dit tornooitje. Zonder enige twijfel….

Het was natuurlijk een zondag, dus kozen wij er alvast al voor om niet te lang te blijven: tenslotte is het school vandaag, en dan moeten de kids tijdig het bed in. Op de terugweg konden we nog es iets ontdekken welk wij dan niet kenden, namelijk De Zwarte Markt in Tessenderlo. Ongelofelijk wat een massa volk daar rondloopt. En wat je daar allemaal kan vinden… Het werkt zelfs nu en dan op de lachspieren. Enfin, dat de sfeer goed zat, bewijze nog dit filmpje, na het afwerken van het tornooi, en onderweg naar Tessenderlo…

Is dit wikkelen of wiebelen..? ;-) Ladies Nadia & Stephanie in vorm…

Brengt ons naadloos op De Wikkelschieting. Benieuwd wie de uitdaging aangaat. Op zich al een hele prestatie om dat te doen. Niet om mee te lachten, wel om es uit de toon te springen… Aanleiding? Ik kreeg een echt wel oud documentje van ICE Wim waarop staat uitgelegd op papier hoe je dient te trenzen. Na het lezen ervan zou je er een punthoofd van krijgen! En opvallend natuurlijk de passage over het ‘wikkelen’ zelf. Dat woord wordt zodanig veel herhaald dat het naast ingeWIKKELd ook grappig wordt… En dan beginnen mijn hersenhelften de zotste ideetjes te produceren (waarvoor mijn excuses ).

By the way, wie het ganse document, waar het te citeren fragment uit komt, wenst te lezen, kan dat hier. De enige tekst die vanavond nog belang heeft, is het ‘wikkel’-uittreksel…

24/11/2012 - A.D. ICE verrijst uit de asse van J.R. die ons verlaat…

Gisteren de plannen om naar Houtkerque te gaan moeten opbergen, omwillen van de weersomstandigheden ‘s morgens. Jammer. En ik dacht er spijt van te krijgen, want zo rond 9u begon het wat uit te miezeren, dus al zeker niet meer zo erg dat je daarvoor zou laten naar buiten te gaan. Bummer. Dacht ik toch. In de namiddag kreeg ik toch nog gelijk, want het begon al snel goed door te regenen. Dat kreeg ik te horen van mama ICE Ka die met ICE ‘HawkEye’ Henri naar de Sint was getrokken, terwijl de junior-ladies VKSJ-activiteit hadden…

* * *

A.D. ICE teamde samen met Björn van Munte. We hadden het daarbij vooral gemunt op de wel heel lekkere zelfgemaakte koekjes van diens Marijke natuurlijk… Lang zijn ze niet blijven staan. Om maar te zwijgen van de rest van de snoep op tafel. ICE D kreeg de ‘opdracht’ (ahum) telkens te zorgen dat alles leeg was… U kan al vermoeden dat we er weer op onze eigen manier een spelleke van hebben gemaakt. Zoals het eigenlijk hoort. Het werd overigens ook een hevige sportieve strijd, die werd gewonnen door ICE Chris en Wim die er elk 4 neerhaalden. Dat was er ene meer dan Björn en ICE D. ICE Kristine was gebrand de handdoek binnen te halen, en slaagde daar ook in, hoewel ze toch 2 rondes hard moest vechten met Björn om die vast te krijgen…  

Sterke Wim zorgde dat we ook 3 keer het bord op vlogen, ICE D deed er nog ene bij, en Björn blokte de crème op de taart er nog bij in de VL ronde. Valla. Waar een beetje schuttersplezier allemaal nie toe leidt hé… Niet omgekeerd. Eerst de leute, de rest volgde van zelf. Er zijn er nog altijd die dàt nie door hebben…

Straks vertrekken we voor een fijne  en sportieve stijd op de peletonschieting van de Sint-Willibrordusgilde. Kan onze herenploeg standhouden tegen een geoliede machine als onze damesploeg..? U zal het wel merken op onze Facebook Fanpage.

* * *

Geniet van uwe zondag! Wij zijn het in elk geval van plan!