Het weer blijft maar mooi de laatste dagen en weken. Je zou echt wel gaan denken dat Armand Pien terug is! Geen andere activiteit dan boogschieten vandaag, dat werd duidelijk. Niet dat we dat van het weer laten afhangen, maar het bekt wel lekker zo… 
Om 10.30h stipt stonden Tom en Linda al op onze gastenparking. ICE Taxi D kon dus vertrekken, om nog Wim en Staf ook op te pikken aan de oprit Gistel, en dan door te tuffen naar Koningshooikt. Op de 
klok van 12h waren we stipt ter plaatse. En dat was samen met in totaal een dikke 130 schutters. Dat voor een beschrijf uitgeschreven op 52 man, én vooral: op 3 wippen en daarbovenop een pyramide. Als dat geen kermis werd. De Werner, die deze verjaardagsschieting gaf, mocht heel tevreden zijn, en wij nog meer, want we kregen toch 7 rondes! En 
het lot bleek ons nog redelijk gunstig gezind, want we konden als 6de peleton gaan aantreden. ICE D kreeg het wat moeilijk. Het heerlijke zonnetje, maar vooral de veel te korte nachtrust, noopte hem tot op het eerste zicht een meditatie-moment. De simpele waarheid was dat ie gewoon in slaap viel waar iedereen bijstond… 
Onze Tom daarentegen was de meest uitgeslapene. Die huwelijksreis moet ‘m zichtbaar deugd gedaan hebben, want in het beschrijf was hij de schutter met de meeste pak: 8
stuks (Kalle goed voor konijn, 2 vogels goed voor een keurhaan, en nog 5 vogels (waaronder 3 dubbele)). ICE D had telkens de wandeling voorbij de eerste 3 wippen nodig, om voldoende wakker te zijn om erop te knallen, want bleek het meest efficiënt op de pyramide. Van die blokken schoot ie de dikste, nl. de Top (die was toen goed voor 10 EUR) en een ronde later nog ene die al 15 EUR waard was. In de eerste rond had Linda al de eerste blok van de pyramide eraf geschoten, zodat D ook wist hoe het precies moest. Ook Wim lukte op de pyramide een later ingevulde top, die ook al een dubbele was van 12 EUR. Kortom: het budgettaire deficit waarmee we begonnen (70 EUR inleg) evenals het bijkomend gat in de onze begroting die we maakten tijdens de schieting (ons ‘verteer’) werd makkelijk weggesaneerd… Misschien moeten we onze heren politici es leren boogschieten om hun begroting ook zo ‘eenvoudig’ in evenwicht te krijgen..? 
Na 5u schieten, mochten we onze boelke opkramen, en huiswaarts trekken. Iets over 19h waren we alweer thuis, gelet er nauwelijks verkeer was. Meer moest dat dus niet zijn.
Oh, onze juniors Louise en Julie mochten voorbereidingen treffen voor
morgen (en de komende herfst/winter): zij mochten namelijk met mama Karoline gaan shoppen. Misschien kunnen ze morgen al mee naar Zuiddorpe, trots paraderend met hun nieuwe laarzen! 
Ciao, voor meer nieuws morgen. In plaats van op een stoel te slapen, gaat ondergetekende het bed gaan opzoeken nu.
Het resultaat mag hiernaast gezien worden: het was vooral geniet van de dromen…
Ik vrees de laatste dagen iets teveel geprutst te hebben. Andere houding van de hand, vandaag een timerke op de boog gemonteerd, pees laten hertrenzen gisteren… Ga zo maar door. ‘t Vertrouwen was er in elk geval niet, en als ik dan al es wip raakte, dan viel er helaas ook niets uit. ‘t Is dan vaak alles of niets. Maar goed, ik weet dat ik het vrij aardig kan, dus zou het morgen gerust al weer stukken beter kunnen gaan. Dat is ook schieten natuurlijk 
De schors van die boom is precies een matras. Zacht. Staf zou moeten weten dat je er zelfs je vuist mag in zetten, want het gerucht ging daar dat hij dat vroeger nog deed… 
Bij deze dus een oproep aan onze lezer even door te geven welke boom dit precies is.
).
En terwijl we nu toch over miljarden bezig zijn: ook vandaag kreeg onze formateur te horen van de Hoge Raad voor Financiën dat hij niet 8 maar zo maar even 9,6 miljard EUR dient te besparen. Ik laat U dat getal zelf even vermenigvuldigen met 40,3399 zodat U nog es kan natellen hoeveel oude Belgische dat wel is. Misschien maakt dat iets meer indruk. En dat zou moeten, want het zijn bijna hallucinante cijfers. Misschien beginnen we dan te beseffen wat het redden van de banken betekent. En meer nog: dan besef je misschien ook hoe mensen als premier Leterme uit hun kraag staan te lullen als ze zeggen dat de redding van Dexia bv. ons ‘niks gaat kosten’. Tarara!
Veel te laat thuis dus, om nog weer te gaan vertrekken. En dat om weer in het donker te gaan schieten. Neen. Dan maar es vroeg onder de wol, en morgen hopelijk uitgeslapen en vooral op scherp onder de wip. Dat zal voor mij in Zedelgem zijn, op het beschrijf van Veldegem.
Een onderkalle krijgt daar ook de naam “Kleine Kalle”… 
