1/5/2013 - Koningschieting 2013 en de aanloop ernaar toe…

De week is gebroken gisteren, maar hoe! 1 mei is voor veel handboogschutters op staande wip een wel heel speciale dag: Koningschieting. Zo ook bij ons. En de weergoden waren ons behoorlijk gunstig gezind, en dat is nog een understatement: wat een schitterende dag: zon, familie, vrienden: een pefecte mix. Er wordt ook al es onderschat hoeveel voorbereiding daarin kruipt, zeker als je wil zorgen voor een vlekkeloze organisatie. En gegeven dat ondergetekende een perfectionist is, dan kan je al begrijpen dat je hiervoor meer stress ondervindt, dan de Koningschieting zelf. Eén minpuntje: onze jeugd kon niet compleet deelnemen, gelet Milan & Yentl er niet bij konden zijn. Dat had het plaatje compleet gemaakt. Copains Jan & Christophe waren dan weer vurige aanwezige supporters, en ook dat is leuk natuurlijk.

Eindelijk was het dan zover: iets voor 12h werd de wip klaargezet met de begeerde Koningsvogel. Een beetje meer wind dan mij lief is, maar het stralende zonnetje maakte veel goed, evenals de groep zelf. Om 11h hadden onze vrienden van Immer Vooruit hun Koningschieting al gehouden, en was Claudine, met volgens hun reglement als uittredende koningin 2 schoten voor alvorens ronde te beginnen, met haar 3de schot er op. Elkeen van Immer Vooruit kreeg dus welgeteld 1 kans om zich ernaast te stellen. Dat lukte niet, dus was het snel afgelopen.

Onze regels zijn iets anders: de uittredende Koning krijgt één schot voor (of 2 mocht ie al 2 jaar na elkaar Koning zijn geweest). En ook hier: het schot voor was iets voor de neus van de vogel, en dan begon de 1ste ronde: alweer vlamde de pijl van ICE D net het neusje voorbij, en de eerst gelote nadien was Julie: die liet er geen gras over groeien, en knalde de koningsvogel meteen naar beneden. In de resterende ronde lukte niemand dat nog, dus was het van ons zo mogelijk nog sneller afgelopen. Onze Koninging was na 1 ronde al gekend: fantastisch toch?! Het bleef dus in de familie . Nu is het overgrootvader die alweer fier mag zijn op zijn afstammelingen…

Een verdiende, trotse winnaar, vol zelfvertrouwen. Zie ze staan: alsof het de normaalste zaak van de wereld is… Nice attitude. Het weze duidelijk dat het Koninginnedag was, want beide Gildes die te Sint Amandsberg stand houden, hadden prijs: mooi is dat: jong en iets ouder: hand in hand.

Intussen was de BBQ al aan het roken, en konden we stilaan aan tafel schuiven. Ook het dessert konden ze allen smaken: een (al of niet geflambeerd) banaantje op de grill, voorzien van heerlijk roomijs & chocoladesaus. U kan er zich al iets bij voorstellen. Nadien verbroederden we met beide gildes onder wip, en hielden nog een gezellige ‘gaeyfeeste’ genietend van de mooie namiddag. Onze jongelui, wel, die konden hun hart ook uitleven in de tuin. De watermaatschappij zal er niet rouwig om geweest zijn ‘s avonds…

Welaan, een heel relaxe en geslaagde dag dus, en wellicht kunnen wij dus de jongste deelnemer afvaardigen komende zondag 12 mei voor de Keizerschieting van de K.N.B.B.W. te Middelkerke. Als dat geen promotie is voor het brede draagvlak (van jong tot oud)  van onze traditionele sport. Her en der kwamen berichten binnen dat velen van onze vaste vriendengroep ook goed presteerden: er zullen er dus wel enkele zijn waar we met vuur kunnen voor supporteren… Leuk! En daar gaat het finaal ook om: niet je kaartje van aansluiting bij de KNBBW bepaalt de banden tussen mensen: wel de kameraadschap over de maatschappijen heen. Als we met een groep vrienden samen zijn, en ons sportief-recreatief kunnen amuseren: wel, wat moet je dan nog meer? We zullen het blijven onderstrepen en bewijzen.

We zien al uit naar volgende afspraak: met 3 ploegen samengeteld uit die vriendenkring trekken we naar het Gouden Paard in Waregem. Ons doel is in elk geval GEEN ENKEL tornooi te missen dit jaar, eender waar het is. En tot nu toe, zijn we op goeie weg. Zo hebben we toch een bendeke van een 25-tal vrienden waarmee we telkens en naar beschikbaarheid, onze deelname kleur bijzetten, met alle kansen ook voor onze jeugd. Walk the talk, zeggen ze dan in het engels, niet?

Rest ons allen die gisteren en/of komende dagen hun Koning voor 2013 kennen of zullen kennen te feliciteren! Geniet ervan, het is een mooie (individuele) titel!

27/04/2013 - Nationaal Jeugdcriterium 2013 uit de startblokken in Overmere - Sente - Meise te Eikevliet (VHV)

Gisteren kon de jeugd het Nationaal Jeugdcriterium in gang schieten. Hoe eea is afgelopen, moet ik voorlopig schuldig blijven. Zelf zijn we er niet geraakt, hoewel de kids hun spullen vrijdagavond nog klaar hadden gezet. En zijn ze hier hun schutterstenu aan het uitproberen? Ik dacht het niet, hoewel het niet mis zou staan natuurlijk: een dresscode voor de heren en de dames: daar is niks mis mee, integendeel: het werkt in tegen discriminatie… Terwijl mama ICE Ka op shoppen uittrok met de juniors (en dat doen ze minstens even graag ), had ik ook nog eea voor te bereiden voor de koningschieting komende woensdag. Dus de ochtend deels al nuttig ingevuld, zodat ook dat vlot kan verlopen.

Ik was iets later terug dan verhoopt, en kon maar om 13.50 vertrekken. Ik was namelijk graag naar Eikevliet kunnen gaan voor het beschrijf van Meise, maar op 40 min zou ik dat niet halen, dus werd het Sente, samen met Siebe & Christophe van Ledegem, en Opa Jan van St. Pieter Roeselare. Ons peleton kon zich aardig weren tussen die 57 schutters daar, en zeker ook de junior van Ledegem was meer dan gemotiveerd… . Onderwijl streden Kristine en Chris in hun achtertuin (Meise te Eikevliet), het werd er 2-3. Alles samen dikte ons potje weer aan met een dikke 45 EUR. Onze juniors zullen niet weten waar ze ‘t hebben als ze in het najaar hun verrassing krijgen voorgeschoteld. Het plan is al klaar, het verzwegen houden is nog wat anders. In elk geval weten we nu al dat we zelfs al een dik saldo zullen kunnen overdragen naar volgend jaar: dus minstens hun jaarlijkse activiteit is ermee verzekerd. En het wordt een Europese tour, meer kan ik niet verklappen…

Intussen nadert mei, dus ook snel juni, en dus zijn de vakantieplannen volop in de maak. Ook dat houdt de kids in de ban. Begin juli zullen ze in elk geval hun hartje kunnen ophalen in de Ardèche. Papa ICE D zal noodgedwongen zich moeten beperken tot een iets korter bezoek daar, maar goed: ook ik zal wel mijn ontspanning vinden hier, wees maar gerust.

Er moet toch iemand voor onze dierentuin zorgen hier, niet? Elke ochtend zo rond half vijf, krijgen onze pavloviaans geconditioneerde poezen de klink te horen van mijn kantoor-verandadeur. Intussen zet ik hun ontbijt klaar, en tegen dat ik daarmee klaar ben, zitten ze netjes op een rij te wachten om aan de dis aan te schuiven… Ik hou nu éénmaal van discipline, en dieren hebben ook nood aan gewoontes, dat zie je ook. Onderwijl nog wat vuurkracht klaargestoomd voor mezelf en tevens copain Christophe. Straks trekken we namelijk naar de afkamping van de KNVBH-CRNAB te Nivelles. De weerapp voorspelt geen hittes maar wel schuttersweer. Meer hebben we niet nodig. Waar de namiddag ons heen waait, dat zien we dan wel. Gelet we nog altijd met schoolgaande kinderen zitten, zwaaien we in elk geval westwaarts in de namiddag. Onze kids hebben ook een boterham vol: schoolfeest van Gravenbos, dus waren ze gisteren ook daarvoor druk in de weer: optredens moeten namelijk tot in de puntjes voorbereid zijn. Ook weer een trekje van het genetisch deel van papa ICE D die ze in zich hebben: ik geniet er van. Zoals ik nu gaan doen met mijn ontbijt. Breakfast for champions. Of dat hopen we toch. En anders? Wel dan gaan we ons toch wel geamuseerd hebben ipv in de luie zetel te hebben gezeten: keuze snel gemaakt dus.

Geniet van uw zondag!