zaterdag 26 oktober 2013

Wintertijd!

Je zal er straks helemaal niks van merken, net integendeel. We zullen ons op de Canarische Eilanden wanen, als we de weerberichten mogen geloven. Tant mieux zou ik zo zeggeDaylightSaving-World-Subdivisionsn, want op al de slechte weer zitten we zeker niet te wachten. Wel wordt de nacht een uurtje langer straks. Trouwens, enkel de ‘blauwe zones’ op deze wereldkaart, geven aan waar het werken met winter- en zomeruur wordt gebruikt. Verwar dit dus niet met een kaart die aangeeft tijdens een verkiezingsshow waar welke partij gescoord heeft. Gwendoline zou er nochtans wel voor tekenen, denk ik. Bruno daarentegen lijkt wel letterlijk ‘naar de woestijn’ gestuurd, als je het zo zou bekijken… Winking smile

* * *

Het is duidelijk weer een weekje “techno” geweest… Nieuw OS voor iDevices (iPhone, iPad, etc…), OS X Mavericks, Windows 8.1. Veel applicaties ook, die in een nieuw kleedje zijn gestopt. Wat mij opvalt trouwens: hoe langer hoe meer zie ik dwars doorheen de GUI-laag heen, en bekijk alles met de bril van een veeleisend gebruiker. Altijd overal toegang hebben tot je eigen informatie, op éénder welk toestel, en dat zonder veel poeha-hocus-pocus aan instellingen. Ik heb dat zelf gelanceerd in proeffase nu 10 jaar geleden. Straf. Dat is een decennium. En nu zie je dat de doorsnee gebruiker het allemaal voor de voeten geworpen krijgt, en hoe. Ik hoor niemand nog de bezwaren opwerpen, waar ik indertijd mee te maken kreeg. Gelukkig maar (toch voor zij die de diensten aanbieden), maar toch. Het principe hoe technologie hand in hand met de sociale media, ons digitale leven veréénvoudigt, kan ik alleen maar toejuichen. Het maakt mijn eigen leven in elk geval een veelvoud éénvoudiger. Ik kan mijn ding doen, éénder waar ik ben, en op éénder welk toestel, op éénder welk tijdstip. De aard van het beestje maakt dan ook dat je dat inderdaad ook doet. Een val waar je eigenlijk makkelijk in (kan) trappen hoor je nu velen roepen. Alsof je doodgaat van te werken. Ik denk dat onze voorouders wel andere tijden hebben meegemaakt…

* * *

Dat brengt ons stilaan naadloos waar ik wou arriveren: iedereen is intussen, met de dekmantel van de sociale media aan (die er eigenlijk geen is, daarin vergissen de meesten zich trouwens), opiniemaker. Of eerder: probleemduider. Want wat je tegenwoordig eigenlijk vooral hoort overal, zijn geen meningen, maar jan en alleman die zijn gal spuwt. Maar dat is veel te gemakkelijk. De wereld van de toekomst is aan zij die OPLOSSINGEN bieden. Problemen benoemen, dat kan iedereen (en doen ze trouwens ook). Maar dat brengt ons geen stap dichter. Ik haat trouwens het woord PROBLEEM. Per definitie draai ik een knop om in mijn brein, die het woord probleem omzet in het woord uitdaging. En dan pas ga ik aan het denken. Wat je dan doet, is niet negatief, want wie met een uitdaging wordt geconfronteerd, die is bezig met het bedenken van oplossingen en opportuniteiten. Dat brengt tenminste zoden aan de dijk. Ik zou bij wijze van oefening gewoon es deze simpele zaterdag moeten bijhouden hoeveel ‘problemen’ er op ons afkomen, in de normale waan van de dag. Ik denk dat ik er met een A4 niet kom. De toekomst is dus aan de diegenen die zo’n knopje installeren in hun brein. Of je het nu wil inzien of niet. Waar zit dan het pijnpunt? Wel: iedereen leeft zo snel in het “hic et nunc” met onmiddellijke en directe communicatie, dat ze zo goed als allemaal vergeten waarheen ze eigenlijk aan het varen zijn. Elk uur keren ze wel es van koers. Stel je voor dat je doel zou zijn de oceaan over te varen, en je zo navigeert. Je zou er nogal een end over doen om op je bestemming te geraken. Wel, in die tijd zitten wij momenteel vast. Nog een geluk dat onze kip geen tweet kan sturen als ze een ei heeft gelegd. Of dien ik te zeggen ‘nog’ niet..? Smile

En in die snelle wereld, dient onze traditionele sport zich in te passen. Ja hoor, u leest het goed: velen denken (bij vergissing, geloof me vrij) dat ze daar naast kunnen kijken: helaas. Waar ligt dan de uitdaging? (zie: ik heb dat knopje al zitten, het IS namelijk GEEN probleem) Die ligt in het verzoenen van wat technologie in ons leven doet, met tradities. En dat kan perfect. Eén voorbeeld? Wel: tijdens een sportwedstrijd vliegen de tweets je om de oren. Ook dat zou vandaag kunnen in onze traditionel boogsport. Het is maar 1 manier om onze jeugd op een slimme manier betrokken te houden bij een traditionele sport. Wist U dat de NMBS liefst 12 fulltimers in dienst heeft om te twitteren? Velen kunnen zich daar niet eens iets bij voorstellen.

De uitdaging die voor ons ligt, en voor het grijpen: dat zodanig inzetten dat het een troef wordt. Ik heb deze week trouwens nog, alweer mogen vaststellen hoe graag mensen hun hakken in het zand zetten, en het enkel over problemen kunnen hebben. Ik hoor dan zeggen en schrijven: het is a10 jaar zo. En dan? Et alors? (… zou de illustere Mitterand hebben gezegd).

Ik kreeg deze zomer zelfs nog te horen, van een Hoofdafgevaardigde (sorry voor de Hoofdletter, want die is eigenlijk niet eens verdiend) te horen dat ik zelfs de schuldige was voor het feit dat tegenwoordig ook de boogschutter sociale media gebruikt. Hm. Ik denk dat ik dan net iets teveel krediet krijg. Ik stel alleen maar vast wat er in de wereld gebeurt, en speel erop in. Het verschil namelijk tussen iets als probleem benaderen tegenover het aanzien als een uitdaging.

IMG_4394Yep, er is nog veel werk aan de winkel. Heel veel. En zo hebben we het trouwens graag… Winking smile

Dit kerelke bv… droogde mij maandagavond af met een simpele 2-0. Toegegeven: hij is begaafder dan zijn vader. Die Hoofdafgevaardigde mag zo stilaan een pamper gaan zoeken zeker? The best is yet to come… Open-mouthed smile

Bon, genoeg geschreven. Ik denk dat we straks maar es daad bij het woord gaan voegen. We zullen allicht wel een park vinden waar minstens 2 wippen staan, en zo een namiddag familiaal plezier mogen beleven. Al de rest is finaal toch maar bijzaak. Als maar het familiaal plezier ook binnen 10, 20, 30 jaar nog kan. That’s the whole point! Er zouden toch enkelen es kunnen inzien dat we NIET met een Olympische discipline bezig zijn…

Geniet van Uw weekend, en voor degene waarop van toepassing: een heerlijke herfstvakantie!

vrijdag 25 oktober 2013

Affichepolitiek!

… er broeit iets! De herfst is begonnen (nog niet buiten), dus als beloofd neem ik stilaan de blog-draad weer op.

Stay tuned dus, voor uw dagelijkse krant!