Kafka!

Wie van zijn hobby zijn job kan maken, die is een geslaagd man. Zelfs al zou het van je job je hobby maken zijn, dan nog… Ik meen te kunnen zeggen daar na bijna 42 jaar in geslaagd te zijn. De weg is nog niet af, dat niet, maar we zitten er niet ver af. Ik heb me altijd een levensdoel gestoeld met als deadline 45 jaar, m.a.w. april 2017. Zowel letterlijk als figuurlijk is dat niet zo heel veraf meer. Als je bedenkt dat ik de 3de loonlastenverlaging van onze Federale regering zelfs niet meer kan meemaken. Idem wat betreft het effect van de allerlaaste schoolhervormin. Dan kan ik nog bezig blijven tot 2020. Neen, in perspectief geplaatst is dat allemaal niet zo danig lang meer. Ik ga dus voor het 2de: van mijn job ga ik mijn hobby maken. Slim, niet? Ik krijg die stempel vaak es gezet. Er zal wel iets van waar zijn allicht. Ook statistisch ben ik op goede weg: nl. het aantal gezonde resterende levensjaren drastisch omhoog trekken. Als ik van mijn job een hobby maak, dan moet ik in elk geval nog enkele jaren meedraaien. Daar onze Minister van Pensioenen, Alexander, voor gezorgd. Wat ie echter is vergeten, is dat een zelfstandige vooral zelf voor zijn pensioen dient te zorgen. Het is alsof God in zijn scheppingsverhaal iets zou zijn vergeten. Hoe zet je dat zoveel jaren nadien nog recht? Yep, keep on dreaming hoor ik jullie al zeggen. Dus dan maar slim zijn en van mijn job een hobby maken, dan zal ik hogere leeftijd minstens nog een ‘plezante’ oude dag hebben…

Alle gekheid op een stokje (hoewel het allemaal zo gek nog niet was), deze blog is niet voor te lachen, toch? Ik geniet eigenlijk met volle teugen van die job. Ik leer dagelijks bij, en bovenal: kom terecht in een retailbusiness waar het woord organisatie niet in het woordenboek voorkomt. Misschien valt het wel te vergelijken met het wielrennen. De elite zonder contract, of de beloften. Dat zijn zo ook van die halfslachtige oplossingen c.q. woorden. In elk geval: er is stevig werk aan de winkel. En dat maakt het zo leuk: je hoeft eigenlijk de stap ‘verandermanagement’ (Change Management) niet te doorlopen. Dat is namelijk vaak de moeilijkste.Gewoontes afleren, en nieuwe installeren: dat is pas een uitdaging. Op zich is dat een zegen, want je kan bouwen vanaf quasi 0. Echter, ook niks veranderen naar iets, vraagt dus een omschakeling voor de betrokkene. Enfin: volgt U nog? Ik vermoed van niet, maar ook dat is weer niet zo belangrijk. Als U wist waarom ik me met deze blog bezighoud, dan zou U dat meteen ook inzien. Eigenlijk speelt het allemaal geen rol. Zelfs al las niemand deze blog, ik zou het sowieo nog blijven doen. Het leert mij namelijk mijn gedachten ordenen, en sneller to the point komen. Maar het tegendeel geldt echter niet: het is namelijk niet zo dat ik mijn gedacht niet op orde heb als ik niet blog. Het zou wat geven …

Bon, het is intussen 8u voorbij, muisstil nog in huis, en zelfs nog halfdonker buiten. Ik zie uit naar de lente & zomer!

Wat verkiest U: gelijk hebben, of geliljk krijgen..?

De meesten blijven, als met een wiel zonder profiel uit de modder proberen te geraken, van nature uit te kiezen voor het eerste. Dat moet een soort ingebakken egoïsme zijn, vermoed ik. Echter: wat is nu het belangrijkst: toch dat je wens vervuld geraakt, m.a.w. dat je gelijk haalt, niet? Hoe dat dan tot stand komt, speelt toch geen rol? En toch… de meeste mensen meten hun eigenwaarde af op dat eerste. Niet echt slim natuurlijk, helaas wel menselijk.

En bottom-line komt het telkens daarop neer hoor. In zowat elk conflict (is dat nu groot of klein) zal je die 2 methodes zien, maar in 99% der gevallen primeren de manifeste pogingen gelijk te hebben. Te weinig mensen beseffen dat het resultaat het belangrijkst is. Of beter, worden door hun eigenste zelf verhinderd om te willen inzien dat het resultaat primeert. En dus kiezen ze voor hun ego. Het resultaat is vaak dat er geen resultaat is dan, hoe contradictorisch ook. En dan zou je denken: de mens is met een zekere intelligentie toebedeeld. Toegegeven: de ene met al wat meer dan de andere, maar niettemin doorsnee toch merkelijk meer dan elk ander zoogdier. Toch zijn die mensen niet in staat te leren. Leren wil namelijk zeggen dat je toepast wat je bv. als feedback uit een bepaalde situatie oppikt. Denk es even na over enkele voorbeelden in je nabije omgeving: je zal versteld staan hoe weinig mensen lijken te leren. Vreemd.

Waarom deze aanloop? Wel, in onze boogsport zie je zo goed als dagelijks net hetzelfde: gelijk hebben primeert, eender ten koste van wat dat ook moge zijn…

Het wordt toch tijd dat er es enkele mensen uit hun grotten komen gekropen, waar ze schijnbaar de voorbije 25 tot 30 jaar zijn gaan schuilen om hun gelijk vast te houden, denkt U niet?

Het helpt anders wel. Ik heb intussen al meer dan 500 stukken neergepend, en daar zit een bepaalde logica doorheen verweven. Wat U zeker zal zijn opgevallen: wat ik 2 jaar geleden schreef of voorspelde, dat gebeurt ook… De “berichtgeving” is al jaren consequent. Altijd op dezelfde “pressure points” geduwd. Wie de moed heeft, die mag het nagaan…