Prettig weekend!

04-05/09/2012 - Blankenberge - KNBBW-prijs Julie eindelijk thuis - Torhout

Dinsdagavond werd een mooi nazomer-avond. En dat konden we in familiekring beleven, door naar Blankenberge te trekken. En gelet school pas was begonnen, en er op woensdag maar een kort half dagje les te doorworstelen was, beslisten we dat inderdaad allen samen te doen. Onze juniors mochten ons feest inzetten met een lekkere spaghetti… En wij mochten toekijken…

Onder vrienden kregen we ook nog wat ontspanning. En in bistro De Perse is het ook aangenaam toeven: leuk terras, lekkere eenvoudige maaltijden… Soit, wat moet je meer, met dat mooi avondzonnetje? Die paar uurtjes ontspanning ‘s avonds: die zijn goud waard als je zo van ‘s morgens rond de klok van 4 al aan je laptop zit te werken. Het helpt es het koppeke leeg te maken, en gelijk wat sportief te ontspannen met enkele vrienden….

* * *

Op het Nationaal Jeugdcriterium in Juli te Wingene was onze kleine Julie erin geslaagd als jongste schutter raak te treffen. Daarvoor had ze als prijs een heuse mountainbike gewonnen. Het paste mama gisterennamiddag dan eindelijk om die op te halen: en trots dat ze was om ermee te mogen rijden. Vandaag ging ze er al mee naar school, wat had u gedacht dan?

Gisterenavond, woensdag, was als bij toeval, een mosselfestijn gepland bij de Gilde van Torhout. En het moet lukken dat mama K daar verzot op is. Dus een ideale gelegenheid om samen, alweer, te genieten van een mooie avond. Het werd iets sneller koud, maar goed. De maatltijd was meer dan voortreffelijk. Onder stimulus van mama, moest ICE D natuurlijk wat kunnen tonen. Zoals jullie allicht nog weten: in Torhout zijn enkel weerbare mannen toegelaten onder wip. Dames kunnen dus enkel supporteren. Klaarblijkelijk deed mama K dat met voldoende vuur, want ICE schoot zich dominant naar de koppositie in het Meesterschap 2012. En dat terwijl ik toch 6 van de 25 reeds doorgegane ledenschietingen moest missen, tegenover de dichtste belagers die alle 25 ledenschietingen trouw op post waren. Dat zet de prestatie toch iets extra in de verf. Met een magistraal blokschot in de laatste ronde, liet ik al de 2de hoge van de avond optekenen, en zo in totaal 20 punten bijeen te schieten. Goed om de achterstand van 5 punten om te buigen naar een voorsprong van 11 punten op de nr. 2 in de stand. Het seizoen is natuurlijk nog lang niet gedaan, maar ‘t was plezant die leidersband te mogen aantrekken op die manier, en net die avond. Eerder symbolisch…

Een gezellige avond met z’n tweetjes dus. En opnieuw een leuke mental break. Nice.

03-04/09/2012 - plaagskes van de eerste schooldagen, sportactiviteit Bloso Nieuwpoort

Misschien al gemerkt, maar ik ben niet in optima forma. Louise is teruggekeerd van Kazou Overpelt, met hoest en keelpijn, en gisterenochtend begon het bij mij ook al… Vandaag is het al wat beter, maar gisteren was het lastig(er).

‘s Ochtends begon het al met een drukte van jewelste: allicht een uitlaatklep wegens de start van het nieuwe schooljaar? De stress voor het vertrek naar school moest schijnbaar uitgewerkt geraken…

Maar alles kwam goed: Henri zit nu al bij de ‘grote’ natuurlijk, want in het 3de kleuter zitten de stoere jongens. Julie was direct in haar sas met meester Chris, en Louise twijfelde eerst nog wat, gelet ze haar nieuwe juf Joke nog niet kende, maar al snel verscheen ook bij haar de glimlach… En ze kwam al thuis met haar eerste woordjes frans gisteren, evenals deze middag. Zonde dat ze daar in de scholen zo laat mee beginnen. Kinderen leren namelijk heel gemakkelijk talen zo tot de leeftijd van 8 jaar, en dan begint het al wat moeilijker te gaan. Jammer, want talenkennis is absolute rijkdom!

En dat het vermoeiend is, dat merk je snel: waar ze zondagavond (wellicht ook omwille van het vooruitzicht van het nieuwe schooljaar), maar moeilijk konden inslapen, lagen ze gisterenavond vrij snel KO in bed… Onze Henri is de bewaker van dienst, die de nachtronde op zich dient te nemen, maar ook hij kon zijn oogjes niet openhouden… Op wat ie zich wou voorbereiden, blijft mij een raadsel, maar het bleef een grappig zicht…

En dan zeggen dat ze gisterenavond, met dat prachtige weertje nog, wouden meegaan naar Nieuwpoort, gelet ze daar altijd amusement hebben op het tennisplein. Maar school gaat voor natuurlijk. Papa was zelf ook blij dat ie snel thuis was, want met die microben in mijn lijf was er niet veel aan. En dan moest ik nog de handleiding beginnen lezen van dit ding. Nog een geluk dat ik links en rechts wat hints kreeg… Het diende in elk geval NIET om schoolboeken te kaften!

* * *

Vandaag vieren we feest: 13 jaar al delen Karoline en ik lief en leed… Tegenwoordig niet zo evident meer. Iets zegt me dat 13 wel es een geluksgetal kan worden… De mooie dag vandaag (alé, buiten toch), voorspelt in elk geval veel goeds, niet? Enfin, carpe diem, en dat kan met kleine dingen. Ik heb geleerd dat het snel kan gedaan zijn ook, getuige het abrupte verlies van mijn eigen vader toen ie amper 47 was. Dat betekent niet dat je overal je voeten aan veegt, echter wel dat je leert relativeren. Hoewel ik niet akkoord ben met Nietzsche, kan je maar beter pogen genieten van de momenten die zich aanbieden. En centraal daarin staan vrouw en kinderen: ‘de kolle woamee daj twoape angt… ' (zingen de mannen van Het Zesde Metaal zo raak!).

02/09/2012 - klaar voor de start morgen - Ieper Sint Sebastiaan - Keizer- en Surpriseschieting in Knokke…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Klank volgt later nog, want het was weer een leerrijke dag…

1/09/2012 - 2de tornooi ochtend - weerzien en afscheid van nonkel-pater-scheutist voor weer 3 jaar… - BBQ leden Nieuwpoort

Gisterenochtend vertrokken onder een stralende zon, om 2 ploegen Kortermark hun (G)-type ploegen te laten afwerken… Het was een spannende maar vooral sportief-leuke strijd die plaatsvond. Met de hulp van Kristine, Karoline, Chris & onze juniors liep alles terug op wieltjes. Dus de inauguratie-dagen zijn voorbij, en we zijn klaar voor het ontvangen van de grote meute van nu af aan. Nog een dikke 40-ploegen moeten de revue passeren, en de dagen zit dik vol de komende weken. Dan zal er iets meer discipline nodig zijn om alle vlot te laten lopen. Maar dat zal wel lukken.

Dat het plezant was voor de schutters: dat mocht eigenlijk blijken nadien: de eerste vraag die we kregen was of ze nog es konden deelnemen met de traditionele boog ook. Dat kan natuurlijk, maar het betekent vooral dat de deelnemers zich goed amuseerden. Daarvoor doen we het ook!

Het team van Immer Vooruit welk zich aan de leiding schoot de voorbije week, werd gisteren niet bedreigd, spijts een sterke individuele prestatie van John van de 2de ploeg van Kortemark. Individueel is de lat beduidend hoger gelegd nu… Benieuwd wie zich daar nog over stelt. Ook op Wip I slaagde die ploeg erin slechts 5 van 23 blokken te laten staan… Zou er een team in slagen die leeg te krijgen in de komende weken? We zullen zien. U kan alles online volgen natuurlijk: http://bit.ly/ADICE_Summer_Results (en voor de liefhebbers: hier en daar nog een open plaatsje ook. Wij zijn al blij met 45 ploegen natuurlijk, en zeker ook de Cliniclowns, want per team dat meedoet, worden zij er beter van. Enfin, toch de kinderen op wiens gezicht ze een lach pogen te toveren. Wij pogen alvast een glimlach te toveren op de gezichten van de schutters, en dat schijnt meer dan aardig te lukken. Mission accomplished dus…

* * *

In een prachtig privé-domein op Assebroek, mochten wij in de namiddag afscheid nemen van de immer aimable nonkel Pater-Scheutist André, die elke 3 jaar de trip Filippijnen-België maakt om o.m. zijn familie te zien. In 1972 is ie voor het eerst vertrokken, dus de teller staat al op 40 jaar intussen… In de beginjaren mochten ze pas elke 5 jaar terugkeren. Mama en de meisjes, samen met wellicht nog een tante en nichtje, plannen volgend jaar es zelf naar ginder te trekken… Ze zien dat in elk geval (nu nog) zitten…

* * *

De copains van ICE zijn allen lid te Nieuwpoort, en daar werd een speciale ledenschieting georganiseerd met prijzen gejond door de maatschappij, en tevens een BBQ ingericht. Ze zullen zich er ook geamuseerd hebben, vermoed ik. De belangrijkste deelnemer was er namelijk ook al: het mooie weer…

Hopelijk is het weertje vandaag navenant, hoewel ze al weer een wolkendek voorspellen, vanaf de kust… Enfin. Momenteel is de hemel nog open, maar o zo donker… Het is nog de het manneke op de maan die momenteel mij gezelschap houdt, en dus af en toe es knipoogt naar mij, op mijn ‘schrijftafel’…

Geniet van Uw zondag!