Een druk dagje vandaag, dat letterlijk al in de vroege uurtje
s van deze 3de december begon… Enkele dagen geleden was namelijk in Antwerpen een Heilig man, vergezeld van allerhande hulppieten met de boot gearriveerd in Antwerpen. Enkele nachten geleden was één van die Pieten hier trouwens al geweest om de brieven die onze juniors hadden 
geschreven, te komen ophalen. Dat hij daarbij een halve Leffe had gedronken laten we even in het midden. Er is deze nacht veel gebeurd, en dat allemaal achter de rug om van ICE D. Groot was namelijk zijn verwondering, en evenzo die van de ICE juniors, te moeten vaststellen dat er diverse afdrukken van de handen van Zwarte Piet te vinden waren doorheen ons hoofdkwartier… En verdikke niks gehoord! Henri was als eerste wakker, en trok dus grote ogen toen ie dat kreeg te zien. Maar natuurlijk was zijn nieuwsgierigheid evenredig aan het groeien met de tijd die verstreek. Hij ging al snel op zoek in huis naar nog sporen van Zwarte Piet…
Die kleine jongen kreeg al snel steun van zijn oudere zussen, en die zijn natuurlijk minstens even doortastend aan het zoeken gegaan. Het 
duurde niet zo lang, eer ze gingen zoeken waar ze ook hun brief hadden nagelaten, en dat was in de schuur buiten. En met succes! Er bleek een kar vol geschenken klaar te staan, en dat mag je in deze letterlijk nemen. Maar de Sint en zijn assistenten waren ook best slim (lijkt me nogal logisch, op die leeftijd heb je al wel wat ervaring natuurlijk): de geschenken waren niet echt speelgoed: met de kar kunnen ze straks makkelijker hun boerderijwerk doen, en onder de geschenken staken zeer nuttige dingen zoals een spaarvarken, maar ook voetbalschoenen… Sparen en sporten: klinkt nog geen zo’n slecht idee, niet? Er stak ook een uitgebreide brief bij van de Sint, met zowel een woordje uitleg, als een resem aanbevelingen om ook volgend jaar weer ‘in de prijzen’ te vallen. Zo komt in de volgende dagen de TUT-Piet langs, en heeft Henri nog iets voor hem klaar te leggen… Dat wordt nog een moeilijke opdracht voor onze jongste schutter! 
Intussen was papa ICE D al bezig met zijn agenda voor die zaterda
g in te vullen, en dat had verder niet zoveel meer met Sinterklaas te maken. Met Bram, de immer sympathieke Secretaris-Generaal van de KNBBW afgesproken es naar de 7 hoge te gaan in Hingene deze voormiddag 
(10h). Een kleine 30 schutters trotseerden het wat gure weer (een beetje wind, en al es een regenvlaagske…), en dat voor een wedstrijdje met de traditionele boog: altijd fun! En da kantientje kende ik al van een eerder bezoekje dit jaar, dus het goed brandende stoofje binnen, dat deed wonderen! Bram moet het beste konijn ges
choten hebben, want hij had ook de beste konijnenpoot zitten: hij schoot zich daar winterkoning op te blok. En maar goed ook: zo raakten we uit de kosten… Voor de 2 flessen Keizer Karel (goed voor 8,5%) die hij als prijs in ontvangst mocht nemen was het m.i. nog iets te vroeg…
Half één was het daar gedaan, en kon ik terug naar West-Vlaanderen trekken. ‘t Was zo al moeilijk om al die A’penaren te verstaan… 
dat ik maar beter dichter bij huis en gezin zou gaan schieten in namiddag. Een beetje voor zekerheid gekozen, gegeven de weersomstandigheden, en dus naar de Koude Keuken getrokken. Daar waren een 35-tal schutters. Een goeie keuze dus, want ICE D moet morgen peletonschieten in Heusden-Zolder, en had intussen al meer dan 2 weken geen compound-boog meer in handen gehad. Dringend tijd om weer aan dat geweld gewoon te worden. Ideaal dus dat we daar zoveel rondes kregen, en gene last van wind of andere storende factoren.
Ik was als enige van ICE tegenwezig, en schoot samen met de vrienden van Dudzele: Staf, Lieve en Johny, William en Leo. Ook Staf schiet morgen mee in onze eerste ploeg, en ook hij moest weer op scherp gezet worden na enkele dagen ziektebed…
We deden het opperbest: we schoten samen 35 stuks naar beneden, goed voor 43 punten:
- 9 stuks: Dominiek (2 Toppen en 7 vogels); Staf (9 vogels)
- 7 stuks: William (1 Kalle en 6 vogels)
- 5 stuks: Lieve (5 vogels, waarvan 3 met een nieuw loperke dat ICE D haar kon schenken! ‘t Moet een goeie geweest zijn!)
- 3 stuks: Leo (1 Kalle en 2 vogels)
- 2 stuks: onze coach Johny (2 vogels). Hij moest het team inderdaad volop coachen, en zijn aandacht ging dus vooral die richting uit. En met succes voor het team!
Trouwens: ook Roger van Eernegem was in goeie doen: op een bepaald moment had ie al 5 stuks, en ikzelf toen nog maar 3. Die druk was misschien nodig om dan finaal deftig afstand te nemen… 
De juniors met mama K, die waren intussen nog even op uitstap getrokken naar Oostende. De Sint is nog niet goed buiten, of daar staat die Kerstman al weer voor de deur… Een subtiele hint..?
Die vorm vasthouden morgen op de pelotonschieting in Heusden-Zolder, en we zijn goed bezig. Echter… ‘ t zou geen boogschieten zijn, als je toch op het geluk van de dag moet rekenen. Benieuwd ook hoe onze juniors het gaan doen. U leest er alles over morgen!
Ciao!
). En alsof dat nog niet genoeg was: de nieuwste boogtas met pijlenkoffer, maar OOK ene voor de juniors Julie en Louise. Intussen alle voorzien van hun persoonlijk naamplaatje met foto. Kan je je voorstellen dat die apetrots naar Gent vertrokken. Maar het hardst bonkte het hart van onze benjamin: hij kreeg te horen dat hij vananvond voor het eerst zou mogen schieten, en dat was zowat het schoonste wat ie kon horen die dag. En de inspanning om het goed te doen was groot, zeer groot.
Het duurde echter niet zo lang of ook dat had ie terug op orde. ICE D zette de schieting wat luister bij (bij wijze van hulde voor de verjaardag van wijlen zijn vader), door de katrientjes te vullen met een primé, evenals een top in de latten (die werden aangevuld bij elke vulling).
Hij heeft trouwens ook kunnen zien dat het bijzonder goed gaat met onze blog, t.t.z. beter elke maand…
daarin heb ik op het moment van de eerste versie van deze blog zin in. Wie dit nog las voor deze ochtend, zal intussen al van de update kunnen genieten, want mijn nachtrust is voorbij. Es beginnen met enkele cijfertjes:
Hoewel D alweer trainde met zijn recurve kreeg ie van de de roepers Roland en Marcel telkens punten voor de afgeleverde schoten: veel 9’s. Maar zolang je niet op doel schiet, kom je daar dus nergens mee. Op staande hoor je een 10 te schieten. Maar toch tevreden dus. ICE Wim hield de boom recht, dus kwamen we er zonder kleerscheuren van af. 
, Chris en Dominiek schoten er ook elk 2, en moesten dus afspraak maken voor een rematch…). We deden dus eigenlijk niet veel beter dan onze formateur: onze begroting klopte deze keer in elk geval OOK niet… Laat ons vooral eveneens herinneren dat de tomatensoep met balletjes zout en peper ontbrak, maar voor de rest heerlijk was. Verder kreeg onze bende aan tafel gezelschap van Christoph en Jan.
