Om 11h moest ons team de finale schieten in De Toewip in Leuven. Slechts 2 man van ons team hadden pak, en dat is onvoldoende om een goeie prestatie neer te zetten. Vooral in de 1ste 4 rondes was ikzelf daar het voorbeeld van. En dan zijn het grote blokken. Na die 4 konden we evengoed al het dubbele van de punten hebben st
aan. Maar het is niet zo geweest. Nu bon, wij haalden toch die finale, en de ploegen waar we tussen stonden, daarvoor moesten wij ons niet schamen. We waren ook de enige ploeg met gemengde bogen: 4 met katrol, en 1 met de latten. Ook een vermelding waard. Helaas schoten we zelfs nog 2 punten minder dan in de afkamping, maar ik vermoed dat we nog net de Top 10 hebben gehaald. Toen we vertrokken, stonden mat Asper (33) en Vrij & Blij (31) nog op een 5de plaats met onze 23 punten. Finaal won Zemst het met 36 punten, en er zullen in de resterende 5 ploegen nog wel enkele zijn die onze 23 niet haalden zeker? Een sterke ICE Tom hield ons recht, samen met een door Lowiek aangemoedigde papa Bram die ook nog 6 punten scoorde. Ik mag dan al mijn 3 supporters meegehad hebben, het resulteerde zeker niet in 3 keer zoveel punten… 
Onze ICE Juniors duimden wel voor allen van ons team, dus hun steun heeft weldegelijk geholpen.
En wij: wij hebben ons toch geamuseerd, want niemand deed voor ernaast.
Intussen werden door de ICE Ladies Karoline en Nadia plannen gesmeeld voor een leuke namiddag voor hen en de ICE Juniors. Terwijl 
de mannen Wim, Chris, Tom en DD
verkozen naar het VHV-beschrijf te Meise te trekken: prachtige stand, heerlijke sfeer met de traditionele boog, en een zalige lentezonnetje. En Kristine moest zorgen dat alles op Wip II in goeie banen liep, dus kreeg ze ook onze steun. ICE Tom bleek het best pijlen uit de vijver te
kunnen vissen, waar al es iets in verdwaalde…
De pak van ‘s morgens zette ‘m door, dat was zowat het enige minpuntje aan de namiddag. ICE D kreeg bovendien onder zijn voeten, dat hij vooral de pluimen kapot schoot. Na uitleg van enkele omstaanders nog es benadrukt gekregen dat je weldegelijk op het blokje moet schieten. En dat hielp. Kristine was onze koploopster: 3 stuks, gevolgd door Chris met 2, en finaal Tom, Wim en DD met 1. Mooi, iedereen had toch iets beet, en vooral aardig hun best gedaan, en veel gelachen.
Nadia, Karoline en de Juniors (die nog altijd niet wisten wat hen te 
wachten stond) hadden ook iets met traditie gepland in de namiddag. Ze trokken immers naar Het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel. Een schot in de roos, wat had je gedacht? Als er geen 100 keer het woord ‘cool’ was gevallen… Ik kan me al voorstellen wat ze deze morgen op school zullen kunnen vertellen. En dat alles voor een prikje. Er gebeuren ook goeie dingen met belastingsgeld. Mag ook es gezegd. Te weinig, dat wel, maar goed…
Ik hoorde Henri, net voor hij indommelde vanavond: ‘het was een superplezante dag vandaag’…. Wel, wat moet je meer? Al de rest verzakt in het niets als je dat hoort.
Die lente, en het overal ten lande naar buiten kunnen: dat opent perspectieven om ook es ons eigen land wat te leren ontdekken. Een mens zou beginnen snakken naar die lente, en ze komt er aan. Jammergenoeg enkele zware en ook lange dagen op die bureaustoel in het verschiet, maar toch een verschil met vroeger is dat 
je ‘s avonds nog es –door sport en kameraadschap gedreven- aan een beetje ontspanning kan denken. Zeker in de lente als het zomerseizoen start. Op een dikke 10 minuutjes staan we op maandag in Nieuwpoort voor wat sportieve training en zo kunnen we ons nog enkele prachtige lente- en zomeravonden voorstellen. En zeker als het vakantie is, dan genieten we dubbel, want de juniors kunnen dan mee. Zeker Nieuwpoort heeft prachtige troeven: een bloso-terrein: daar kan je dus ook voetballen, tennissen, enz…
En zo kunnen we nog enkele avonden pogen vullen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten