Brussel – Brugge dat is ongeveer een dik uurtje met de trein. ICE K zou het moeten weten. Een dag om snel te vergeten, en dat om meerdere redenen.
Met goed 40 minuten vertraging gearriveerd om nog wat te kunnen ontspannen, maar dat was al naar de vaantjes nog van voor het spel kon beginnen. Gelukkig hadden we nog ICE Wim en Nadia, die samen 11 van onze slordige 18 punten schoten. Een punt ging nog 1,30 EUR (wat uitzonderlijk veel bleek te zijn, maar gelet een puntenschieting, betekent het ook dat er niet veel is gevallen). We waren dus zeker solidair… 
Niet dat je daarom slecht schiet, maar goed, een tikkeltje geluk is ook altijd plezant, en vooral aangewezen…
Woensdag kondigde zich aan al een eerste van voorlopig 2 dagen prille
lente. Professionele bezigheden verhinderden me wel telkens op tijd te arriveren, maar goed, zelfs met 2 keer een uur vertraging ging het best lekker met die traditionele boog.
‘s Morgens coachte ICE Kristine ons naar 30 punten (ICE D 5, ICE C 10 en ICE W 15).
In de namiddag werd het iets warmer, en brak de eerste zon door. Tijd voor ICE D om recht te zetten wat er ‘s morgens niet lukte.
Ook de kids konden zich uitleven, op het voetbalplein van de Groene Meersen daar. Ze hebben natuurlijk heerlijk geslapen. Ook in de namiddag kon ik pas tegen iets over 15h aanwezig zijn, maar dat hinderde verder niet…
- 9 blokjes (en dus het potje!): ICE D: 2 zijvogels, 1 kalle en 6 vogels
- 3 blokjes: ICE K: 3 vogels
- 2 blokjes: ICE C: 2 vogels, maar ook 2 gebroken pijlen…
- 1 blokje: ICE W, die al last van de spieren begon te krijgen in de arm waar de aanhechting van de pezen waardoor ie feitelijk met een automatische losser dient te schieten, hem danig parten begonnen te spelen… Probleem is dat Wim zijn pees aangepast moet zijn aan die losser, en gelet ie met een reserve-boog van ICE D moest schieten, was dat niet voorzien. Hij kon dus wel niet anders dan met de vingers trekken, maar dan moet ie al bijna de volledige vingers over de pees leggen om nog voldoende kracht te kunnen uitoefenen om de pees aangetrokken te krijgen. Laat staan dat de los dat zuiver is. Niettemin een aardige prestatie, en vooral: een goeie mentale ontspanning voor ons allen.
‘s Avonds kwam de vorm van ICE Wim dan weer helemaal boven, want in Den Artiest schoot hij de frigo voor ons allen (Ladies Christine, Nadia, Karoline en men Wim, Chris en Dominiek) weer vol voor een weekje. De rest van ons schoot massa’s blikjes UNO-worstjes… De Albert-Hein variant op onze Zwan-worsten… En dat allemaal voor een inleg van een luttele 5 EUR. Hoe ze het daar telkens flikken (want je krijgt er nog es een warme maaltijd per persoon bovenop), blijft een raadsel. Maar de sfeer is er ontspannend en vooral amusant met onze bende.
* * *
Banaal eigenlijk dat alles, als je ziet wat die kinderen is overkomen. Doet je alweer es stilstaan bij het leven, niet? Een ganse toekomst die is vergooid, en voor zij die achterblijven een levenslang trauma. Dat die druktemakers daar es aan denken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten