Woendag, dat betekent een half dagje school, maar ook: het einde van de examens, en dus ook trotse kids thuis die zeer goede resultaten konden voorleggen. Mooi zo.
Ideaal excuus hadden ze dus weer om mama ICE K te overtuigen te gaan kerstshoppen. Oostende had het beste aanbod: dichtbij en alle mogelijke shops beschikbaar. We vonde
n er alles wat we nodig hadden . Wat onder de kerstboom hoorde te liggen, dat werd meteen verpakt. Leg die kleine Henri maar es uit dat hij die pakjes pas komende zaterdagavond daadwerkelijk mag openmaken 
…
Spoorwegminnend Vlaanderen moet zich ook hebben klaargemaakt intussen. Beetje zoals een schoolreis. Morgen mogen ze naar Brussel, en moeten ze vanalles meenemen: stokjes, vlagjes enz… En voldoende zakgeld. Vooral dat laatste is belangrijk, want na de act zal je geen leeg café en/of terras meer vinden in de buurt, waar je geen rode of groene plastic-vestekes zal zien… Meteen de beweegreden voor velen om naar Brussel te trekken, bewezen. De horeca zal dus kunnen spreken van een topdag! Toch iemand die er wel bij zal varen.
Enfin, we wijken weer af van het hoofdtopic. En dat blijft inhoudelijk toch in de eerste plaats een blog over het wipschieten. Dat deden we vanavond op liggende in Veldegem. Een vertegenwoordiger van Rentokil België was er bezig met het verwijderen van ongedierte. Weliswaar een jobstudent die ze hadden afgevaardigd, maar goed. Wisten jullie overigens dat Rentokil zoiets heeft als een PestNetOnline…? Wat je daarbij moet gaan verstaan, is mij
niet duidelijk, maar ik vond het boeiend genoeg om even 
te vermelden. Ook in Veldegem zijn de regionale artiesten van de Staande Wip aan het werk zoals je kan merken. Maar ook weer 4 artiesten van ICE Gistel. Of beter ‘slechts’ 4 deze keer, want normaal zijn we met z’n zessen. Rudy en Linda ontbraken, en Karoline kwam deze keer mee om Nadia, Wim en Dominiek een hart onder de riem te steken. Dat miste zijn effect niet, zoals je aan het resultaten bord kan zien…
ICE D was wel zo onverstandig geweest, om nog snel snel voor het vertrek naar Veldegem zijn loper te vervangen door een iets steviger versie van Cavalier. Snel snel is natuurlijk nooit goed, en al zeker niet als je niet eerst es kan testen of alles wel goed staat. Een paar rondes naar de vaantjes dus om alles terug afgesteld te krijgen zoals het hoort. En dan weten dat je zoiets eigenlijk thuis kan doen, in alle rust. Daar bestaat een 4-letter woord voor hé…
Enkel lady Nadia vond de weg naar de gaaikloefjes op beide wippen. De heren kozen het langs 1 kant te doen. Uiteindelijk ging ICE D lopen met de mooiste magneetjes naast zijn naam. Mét wielen deze keer, dat moet ik er wel bijzeggen.
Zo stilaan naderen we het jaareinde. Dan wordt steevast met jaaroverzichten gemorst overal. Ik ben er nog niet uit of ook onze blog zich hieraan zal bezondigen. U zal het als eerste wel merken.
Ciao.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten