Wat een dagje gisteren. Enfin, beter gezegd, welke avond. De dag vloog namelijk voorbij. Henri en Julie waren al van ‘s morgens vroeg op pad naar Zaventem met oma en opa, en trokken dan de Brusselse binnenstad nog in voor een uitstap. Louise was bij haar vriendin, en ook daar was de nacht kort, en de dag lang… Straks pikken we de 2 jongste nog op, en zo kon Louise en wijzelf es genieten van een avondje met 3. Straks wordt het weer de normale drukte… 
We trokken dus tesaam naar Sint-Amandsberg, voor de ledentraining bij A3. Onderwijl mocht Louise ook nog een heerlijke pizza kiezen in de nabije betere tent daar in de buurt. Toegegeven: de pizza’s zijn er niet duur, maar van de betere die ik al at. Je moet wel wat geduld oefenen, maar dat is het finaal wel waard.
Onderwijl konden we bij een heerlijke avondtemperatuur wat bijtrainen dus. Patrick trok het laken naar zich toe, met 8 stuks; ICE D moest het met 6 stuks doen net 2 meer dan ICE Chris. Louise lukte er 2 en bleef zo mama K en ICE Kristine nog voor… Maar ze had inmiddels ook van A3 verkregen FC De Kampioenen nog te mogen volgen… 
Als het maar ontspannend blijft natuurlijk.
Het zijn de laatste dagen allen samen, dus maximaal van genieten. Vrijdagmiddag vertrekt Julie op kamp, en de week later is het Louise haar beurt. En het overlapt, dus beide zusjes zullen elkaar pas eind van de maand weer terugzien… En dit weekend mag papa ICE 
D de landenploeg verdedigen op het Europees Kampioenschap te Loon Plage (op zondag). Ook individueel dien je dan nog naar de blokvogel te schieten. In die landenploeg zijn we met 24 om ons land te vertegenwoordigen, en daar komen dan nog 48 individuele kampers bij (72 per land dus), waaronder ook ICE Tom. En als we de weersvoorspelling mogen geloven, dan wordt het een hete zondag… met temperaturen boven de 30°… En dan zeggen dat er geëist wordt dat we in lange broek de stoet door het dorp aanvatten… Tevens met boog ende pijl in de hand. Dat wordt een mooie manifestatie, mag ik vermoeden.
Terug naar gisterenavond nog. Op de terugweg, net voor het oprijden van de autostrade (niet zover van het voetbalstadion van de Buffalo’s), bleek net een fietser aangereden te zijn. Snel gestopt, zodat Dr. ICE K haar eerste vaststellingen kon doen. Onderwijl wachtend op de ambulance. Vermoedelijk komt het meisje dat net van een basketbaltraining terugkwam er nog redelijk goed van af. Gelukkig maar. Maar goed, minstens al een breuk aan de arm, en allicht ook wel een lichte hersenschudding. Meteen werd ook voor Louise nog es duidelijk waarom het zo belangrijk is een fluo-jasje te dragen als fietser! Doen dus!
* * *
Straks gaan we terug sporten: een tornooitje over 3 wippen met de ganse familie als ploeg. Benieuwd hoe we het ervan af zullen brengen. Na het tornooi, krijgen we tevens ook nog een heerlijk middagmaal aangeboden door de 
maatschappij: mooie geste dus! Wie hier intussen ook weer aan het sporten zijn, zijn onze poezen. Die hebben weer een molletje te grazen, en doen dan niks liever dan daar eerst nog wat mee spelen, tot het arme beestje de geest geeft… Survival of the fittest heet dat. De natuur kan hard zijn hé? Meestal komen ze dan nog hun prooi trots aan de achterdeur leggen. Alsof ze willen tonen dat ze goeie jagers zijn. Het benieuwd me eigenlijk wel wat daar achter steekt, achter zo’n gedrag… Zal ik op een verdwaald moment es moeten zoeken op wikipedia zeker?
Ik wens U allen een toffe dag toe, en zeker onze teammates die straks onze strepen verdedigen op de blokschieting in Blankenberge: ICE Nadia, Tom en Wim. Good luck!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten