Enkele onze Wim kon Karoline gisterenavond nog een beetje bijbenen eerst, en middels een sterke laatste potje, nog afstand nemen. De rest had er maar naar te kijken, en te helpen tellen… 
Misschien waren de anderen afgeleid? Tom bracht een prachtige sketch ten berde. Hilarisch… 
Neem er in elk geval maar alvast een zakdoek bij, zodat U Uw tranen kan opdrogen… van het lachen dan . Er zijn andere dingen om triest over te zijn, maar daar gaan we vandaag maar niet over doorbomen. Het wordt een lange dag, dus ik hou het deze keer maar kort.
Misschien nog meegeven dat we gisteren al de 200 EUR bereikten in onze steunactie voor de Cliniclowns. Mooi zo. Op naar de 300, en daarvoor rekenen we op U. Maar haast U dan wel: de plaatsen zijn niet onbeperkt.
En wij? Wij zijn vooral benieuwd hoe onze juniors het stellen. In elk geval zijn Henri en Julie momenteel al in Zaventem om een nonkel-pater uit te wuiven, die naar Ierland trekt. En dan trekken ze ook es Brussel in met oma en opa. Ik vermoed dat ze vanavond moe en voldaan zullen thuiskomen. En straks, late namiddag, is toch ons Wiesje terug. Maar ook die wordt verdorie groot. Wat vliegt de tijd toch snel. Veel te snel…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten