Gelet nog 3 teams met een gelijke score op een gedeelde 2de plaats stoden, waaronder wijzelf, Waregem/Eernegem en Zedelgem, dienden we bij het ochtendkrieken, weliswaar onder een stralend zonnetje, al
ter plaatse te zijn om 9u om nog af te kampen over 5 rondes. Zedelgem was een maatje te groot, en kaapten makkelijk Zilver weg, met een sterke score van 22 punten. Zelf haalden we 9 punten, en bleven zo nog op het podium gelet het laatste team het met 6 punten moest doen. Onverhoopt dus nog Brons. Op 27 ploegen, ofte 135 schutters, was dat toch nog een mooie beloning.
Voor mij blijft dat het summum van de traditionele boogsport, gelet een ploeg moet aantreden. Alleen jammer dat velen vergeten dat je finaal gaat om je sport te beoefenen. 10 rondjes in de reguliere afkamping, dat is zo voorbij. De focus ligt veel te veel in de balans van het beschrijf, volgens mijn inzichten. Elk zijn opinie natuurlijk. Uiteindelijk kan je maar deelnemen aan wat wordt aangeboden. Maar stilaan zie je hier en daar een trend: meer en meer maatschappijen denken aan het organiseren van tornooien, en zien ook dat schutters vooral willen schieten. Wat mijzelf betreft, mogen ze die bijhorende beschrijven zelfs afschaffen. Neem nu Usain ‘Lightning’ Bolt: die loopt de finale in een fabuleuze tijd. Stel je voor dat hij dan nog es na de Olympische Spelen naar een tornooi zou moeten gaan om dan enkel nog voor centen te kampen? Dat zie je eigenlijk nergens als er een tornooi wordt georganiseerd. Als het tornooi is afgelopen, dan zijn de winnaars gekend, en daar houdt het toch mee op? Nu dergelijke gebruiken zijn er eigenlijk om de maatschappijen toe te laten inkomsten te putten uit de organisatie. Dat kan m.i. makkelijk anders, maar dan moet je ook es durven je formule te herdenken. En zoals iedereen weet: verandering dat stuit op weerstand, en vaak onbegrip. Gelet nauwelijks iemand tegenstroom durft te varen, blijft vaak alles bij het oude. Het is een beetje zoals in de politiek. ‘t Is natuurlijk ook wel zo dat je opportuniteiten moet zien liggen, en ze grijpen. Maar daar is dan weer iedereen vrij in natuurlijk. Al is het handig ook es vooruit te kijken.
Er is één voordeel aan de organisatie zoals de meeste tornooien nu verlopen: er kan al es verbroederd worden met andere schutters. Maar ook daar zijn andere mogelijkheden natuurlijk. Het kon vroeger wel.
* * *
Wij hebben nog geluk: enerzijds hebben we onze jeugdige blije gezichten rondlopen, en anderzijds wil ook iedereen op zijn eigen gebekte manier een steentje bijdragen om er een dagje van te maken. Met een aanstormend traiteurstalent in ons
midden, lag dat bijna voor de hand: een BBQ! Allen zorgden wel dat er voor elk wat wils was, en spaarde geen inspanning om dat ook nog (dernière minute) mooi voor te bereiden. Daar kunnen we onze leden alleen maar dankbaar voor zijn. Trouwens, wie niets doet, of poogt te doen, die kan ook niks verkeerd doen. Als er dus al es iets niet lukt, welaan, dan probeer je daar een volgende keer zelfs nog iets aan te verbeteren. Gisteren was het af: lekkere maaltijd waar iedereen wel een inspanning voor leverde. Wat moet je meer?
* * *
In het beschrijf waren we iets minder succesvol, op een sterke Wim en Tom niet ten na gesproken. Intussen konden we nog enkele pratical jokes uithalen ook… 
Enkele knaagdieren finaal zorgden voor nog wat extra spanning… Of ontspanning? Want sommigen zagen het als een sport om dan even op een stoel te springen… 
Je kon met die stoelen veel doen trouwens. ICE Krist
ine bv. Zij begon het beschrijf niet eerder dan met een yoga beurt, terwijl onze juniors verkozen wat uit te rusten op hun manier.
Bon, gelukkig schijnt in Oostende altijd de zon. Althans dat leert ons Eric van Lochristi altijd…
En bovendien: lachen is gezond. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat lachen INDERDAAD gezond is en een therapeutisch effect kan hebben. Zo is lachen als therapie gebruikt bij ernstige lichamelijke patiënten in ziekenhuizen worden soms cliniclowns ingezet om patiënten op te beuren. De hersenen maken endorfine en dopamine aan tijdens het lachen. Door deze pijnstillende stof voelt iemand zich lekkerder. Lachen werkt daarnaast stressverlagend en stimuleert het immuunsysteem van het lichaam. Sociaal lachen blijkt ook de drempel voor pijn te verhogen.
U weet dus wat U te doen staat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten