De juniors hadden afspraak bij de kapper deze namiddag, al een gebeurtenis op zich natuurlijk, dat merk je ongetwijfeld aan hun lachende gezichten, niet? Wellicht ook een beetje trots, of wij als ouders toch 
. Tenslotte zijn ze naar onzer gelijkenis gemaakt, niet? Het weekt ongetwijfeld de bedenking bij U los dat ze dan wel op hun moeder moeten gelijken. Zo, dan ben ik U meteen ook voor… 
Woensdagnamiddag was tot lang (zelfs aan de Universiteit in Leuven) in de scholen geen les, en werd er vaak geopteerd om te sporten. Bon, zo dachten in elk geval Wim en ikzelf er ook over. In Ledegem, bij copain Christophe, troffen we een vlotte 65+4 sporters aan, waaronder Lieve en Johny van Dudzele. In team poogden we ons bij de gemedailleerden te schieten. We hielden het dan wel op slechts 4 rondes, gelet we tijdig huiswaarts dienden te trekken. Wim had nog de innerlijke mens te versterken vooraleer met goeie moed naar Blankenberge te trekken, om aldaar te zorgen dat alles in goeie banen verliep, met assistentie van Nadia natuurlijk. In Ledegem moest Wim tevreden zijn met 1 K en zelf deed ik maar ééntje beter met 1 K en 1v. Met het invallen van avond klaarde de hemel helemaal op, en genoten we bovendien van een heerlijk temperatuurtje. En naar ik momenteel verneem van weerman Frank, liggen er enkele prachtige dagen in het verschiet: mooi zo. Gisterenavond is er traditioneel de ledenschieting in Torhout, heden nog immer gereserveerd voor weerbare mannen (art. 7 van de statuten, reglementen en verordeningen van het Gild Sint-Sebastiaan Torhout. Alweer een 30 enthousiaste weerbare mannen namen de strijd op voor het meesterschap. ICE D sleepte de dagwinst binnen, met 12 punten net voor veteranen Keizer Biddelo, en Hoofdman Verschaeve, die eveneens sterk presteerden. Daarmee was het podium van de avond vervolledigd. Zo sta ik nog steviger in het Zilver in het algemeen klassement, en nader op kousenvoeten op leider-gildenbroeder Dirk. In het klassement van de hoogvogels sta ik voorlopig stevig op het hoogste schavot, met 23 hoogvogels, tegen 18 voor de dichtste achtervolger. Gelet ik een klein 3de van de ledenschietingen verstek diende te geven, ben ik dus meer dan tevreden met mijn prestaties onder de wip. Ik werd er overigens gesteund door mijn eigen bende supporters die kwamen duimen voor papa, genietend van de mooie zomeravond. Henri keek al vol bewondering naar de verplichte uitrusting die we ginder onder de wip dienen te dragen, en bestelde alvast zijn eerste blauwe hemdje… Na de ledenschieting moest papa nog een demonstratie geven voor zijn kroost, want die wilden papa wel es de opperste hoogvogel zien schieten. Bij de 2de poging zagen ze die neerdwarrelen. Nog een geluk dat ik dat nog kon waarmaken, zodat ze met enige trots hun vader aan de slag zagen… Henri was al druk bezig de Zorges te helpen ook. Hij blijkt ambitie te tonen dus voor de toekomst.
Carpe Diem heet dat. Voor mama de laatste week verlof, en eind volgende week trekken elke op hun beurt eerst Julie en daarna Louise op kamp. Zij zullen elkaar dus voor het eerst in jaren 2 weken niet zien. Je voelt dat ze nu al nerveus worden daarvan… Henri laat het zich welgevallen natuurlijk, gelet hij al vermoed dat hij die 2 weken verhoudingsgewijs nog hoger in de schuif komt te liggen als er maar 2 thuis zijn. Vandaag is het terug feest: er is een mooi weertje voorspeld, en naast neef en nichtje Aaron en Elena komen tevens ook oma en opa en wordt het tuindag. Verzorgen van de koetjes en de weide, en al dat soort leuke dingen. Allicht krijgen ze tevens in de namiddag ook nog een pannenkoeken-pauze. Wat suikers om de innerlijke mens te versterken, gelet ze de ganse dag druk in de weer zullen zijn buiten. Vermoedelijk zitten ze dus vroeg onder de veren vanavond…
Gelet ik zelf bijna een nachtje kon doortravakken, zal ik me wel kunnen vervoegen bij de schare buitenwerkers straks. Zal ook es deugd doen voor mijn 2 hersenhelften trouwens. Mens sana in corpore sano, weet U wel?
Hoe het onze vrienden in Blankenberge verging, dat update ik nog wel van zodra ik daar nieuws van zou krijgen. Zelf werk ik nog wat klavierwerk af, versterk me dan met een stevig ontbijt, en ga dan mee aan de slag in de buitenlucht.
Over het voetbal zal ik het maar niet hebben. Ik veronderstel dat ze daar in Bistro De Perse in Blankenberge ook niet met lachende gezichten zijn buitengegaan, of zouden ze die blauw-zwarte panaches zijn vergeten..?
* * *
Onderwijl in Italië… Ons Koningskoppel gespot.
Ik liet me vertellen dat de Alpa -een samenvoeging van ALbert en PAola- een 27 meter lang luxejacht is, gebouwd door het Italiaanse Rizzardi in Lazio.
De Technema90 haalt een maximumsnelheid van 30 knopen, zo'n 56km/uur, en zou een prijskaartje hebben van een slordige 4,6miljoen euro (catalogusprijs).
Vaart onder zeemachtvlag en door de gemeenschap onderhouden. Allicht nog bemand ook met marinepersoneel? A-nummer (982) wordt gegeven aan marinehulpschepen (slepers, onderzoek, overzet, scholing)… Het zou kunnen dat onze Koning zich ter plaatse in Italië gaat vergewissen van het mogelijke economisch herstel onder Monti. Dat zou dan onder onderzoek kunnen vallen zeker? Als ik me niet vergis zat onze vlinder Elio ook in Italië, toch?
Crisis zei U?
* * *
En tot slot nog een ‘uitsmijter’… Wist U dat de USA alleen al liefst 6,5 miljoen boogschutters telt? Verhoudingsgewijs zouden we er dan in België minstens 70.000 moeten tellen die deze sport beoefenen. Begrijpt U nu waarom de ontworpen spullen waarmee wij het op staande wip doen, nauwelijks tot niet geschikt zijn voor deze discipline? De handboog ja, daar houdt het zowat bij op… En zeggen dat boogschieten op Staande Wip begin jaren 1900 ook een Olympische discipline was. Jazeker. Echter, gelet daarop enkel atleten aantraden uit Zuid-Nederland, Noord-Frankrijk en België, werd het door het IOC aanzien als een te regionale discipline, en uit de lijst Olympische sporten geschrapt… Maar goed, finaal hebben we binnen een goeie week toch nog ons ‘Europees’ Kampioenschap, hoewel ook dat een onderonsje is tussen Nederlanders, Belgen en Fransen. En die eersten komen daar in de competitie nauwelijks aan te pas. Benieuwd wat de strijd dit jaar zal opleveren. En laat ons hopen dat we veel traditionele bogen mogen zien, ook bij de Belgen. Het zou onze sport terug een ander elan geven, zonder meer.
Bon, à nouveau au boulot maintenant. A+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten