De donderdagavond is een avondje waar ik telkens naar uitzie. Dan kan ik stoom aflaten via mijn hobby. Een hobby die voor mij ook een sport is, met oog voor traditie. Sport betekent echter geen egoïsme. Het is namelijk geen topsport, en we moeten er niet van leven om den brode. Wat stel je vandaag echter vooral vast: dat velen pretenderen dat ze een hobby beoefenen, maar het eigenlijk als bijna-topsport bekijken. En dan missen ze iets belangrijks: namelijk de betekenis van ”sportief”.
Ik vind een blog dan ook heerlijk: ik mag er mijn eigen mening delen. Wie daarmee niet akkoord is, die leest ‘m maar niet meer. Wie het zinnig kan vinden wat ik hier poog te vertellen, die kan geboeid verder lezen. En vooral: vorm ook Uw eigen mening. Weinigen die een mening ook publiek willen delen. Dan steek je namelijk al es je nek uit, en dan ben je ook meteen een makkelijk doelwit. Passend taalgebruik hier is ook niet toevallig. Doelwitten heb je namelijk primair ook in het boogschieten niet? 
Als ik al bereik dat iemand nadenkt (en bij voorkeur zelfs meedenkt) over wat ik verkondig, dan ben ik al tevreden.
Over de sport dan een beetje, en mijn mening daarover. Mijns inziens zijn er enkele hardnekkige kwakkels die de ronde doen, zoals:
- het beste materiaal, daar schiet je ook beter mee. larie: je materiaal moet je IN ORDE zetten, de rest is aan de schutter zelf. Bekijk es alle bogen waar tegenwoordig mee wordt geschoten: die dienen voor de jacht, of voor de Olympische (recurve) discipline als doelschieten. Dat zal meer dan 95% van de productie uitmaken van de diverse fabrikanten. Lees er hun websites maar es op na. Zo zijn bogen uitgerust met allerhande ‘snufjes’ om lawaai te dempen bv. Leg mij es uit wat dat van doen heeft met schieten op staande wip? Dat is om in de natuur zo stil mogelijk je shot te kunnen doen, zodat je prooi niet onnodig wordt opgeschrikt als je schiet. Ik heb nog nooit een gaaitje op een staande wip zien staan luisteren naar het lawaai welk ie beneden van de schutter hoort, laat staan dat ie dan al in staat is zich tegen dat lawaai te verdedigen. Wie het tegendeel hier kan beweren, en beter nog, ook bewijzen: sta recht, en toon het mij aan. Samengevat: niet het nieuwste materiaal zorgt dat de schutter het beter doet: de schutter moet vooral aandacht hebben voor de afstelling van zijn materiaal, en dat navenant onderhouden. Ik heb het hier al betoogd, maar herhaal het nog es: een fabrikant als Hoyt zie je frequent onder de staande wipschutters. Zijzelf (Hoyt) beweren maar 1 (één) boog te hebben ontworpen voor fingershooters. Dat zijn dus de doorsnee schutters. Elke andere katrol (compound) boog is ontworpen voor het schieten met automatische lossers. As simple as that.
- zorg dat je materiaal ook in balans is: t.t.z. via trial-and-error, tracht te vinden welke combinatie dikte van pijlen, zwaarte van kloppers, en veren, gecombineerd met uw houding het beste resultaat opleveren voor jou persoonlijk. Elke mens kijkt anders, lost anders, heeft een andere houding, etc… Dat moet je vooral zelf leren ontdekken. Er lopen massa’s schutters rond die altijd wel een theorie hebben, en veel ervan heeft ook enige relevantie. Maar nog veel meer is alweer je reinste larie. Wat die bewuste mens, schiet NIET in jouw plaats. Dat doe je zelf.
- wie dan de slimste zijn: zij die leren uit hun eigen fouten… of minstens daaruit willen leren. En daar hangt iets anders aan vast: de ene is daar al iets fanatieker mee bezig dan de ander. Dus voor elk wat wils…
Ik heb het hier enkel over feiten. Dit is dus niet mijn mening.
Hoed af dus eigenlijk voor al die schutters op staande wip, die zonder visier, bovenstaande bedenkingen indachtig huldigen. En die het sportieve laten primeren.
Waarom moet het trouwens sportief blijven? Omdat we in teams en ploegen naarvoor treden. Dan kan je bezwaarlijk elkaars vliegen afvangen, toch? Maar dat zie je veel te veel.
Ikzelf zal daar weinig aan kunnen veranderen. Dat mocht ik ook al node ondervinden. Ook hier zit het fijne in de woordkeuze: ik heb niet gezegd NIETS, alleen WEINIG. Maar ik ben tevreden met weinig. Je begint dus bij jezelf, evenals bij de mensen die je om je groepeert. Er zijn mensen die kiezen om onze sport verder te laten bloeien. Ze nemen daar engagement voor. Maar dat alleen zal niet volstaan. Er zijn er al enkele die het hebben begrepen, maar nog veel te weinig.
Met minder kan je het vaak veel beter doen. Reculer pour mieux sauter, heet dat dan zo mooi in het frans. Maar dat eerste: dat durft quasi niemand. En hoe komt dat? Een gebrek aan visie enerzijds, en als er al visie is, dan ontbreekt vaak ofwel de branie om het te doen, of het draagvlak. Zolang ze dat hier bij ons niet inzien, zal er niets ten goede veranderen. Jammer voor zij die goed menen.
Ikzelf heb mijn weg gevonden, en alvast al mijn keuze gemaakt. En op mijn eigen wijze zal ik dan inderdaad pogen te doen wat ik zeg. Want niet wat je zegt is van tel, enkel wat je doet.
Wie mijn mening deelt: die kan mij weten te vinden als bondgenoot. Je moet het me alleen maar vragen. Wie die branie heeft: die zal een luisterend oor vinden. De beste stuurlui staan altijd aan wal. Ik heb gepoogd alvast onmiddellijk de koe bij de horens te vatten dit jaar. Het is me door velen niet in dank afgenomen. En ik begrijp steeds beter waarom. Maar wie mij kent, weet dat ik zeeeeeer veeeeeel geduld heb, vooral ook weet waaraan ik begin, en erger nog (voor zij die het niet zo goed ophebben): ik heb een visie op lange termijn én de gave bijzonder snel te leren uit fouten. Helder voor mijn geest. Laat ons es afspreken om een evaluatie te maken binnen 10 jaar. En neem dan dit opiniestukje er even bij. Of wie al door heeft wat mijn strategie en visie is nu: die zal al beseffen dat er minstens een grond van waarheid ondersteekt.
De macht van het woord: onderschat het niet. Ik was getuige van de boogsport 30 jaar geleden ook, en toen was ik er zeker 4 keer per week bij, gedurende 5 jaar. Zelfs toen heb ik veel geleerd.
Ik heb ook zelf vele slechte kantjes. Daar moet je aan schaven. Zoasl ik al schreef: begin bij jezelf. En doe wat je pretendeert. Dan ben je minstens authentiek.
Er staat nu al een reminder in mijn agenda voor het zomerseizoen 2022. En nog es mijn pet ef voor die zeldzame witte konijnen. Hopelijk laten ze zich niet onder de voet lopen.
Reculer pour mieux sauter. Onthoud dat goed.
* * *
Maar we zouden het ook over die sport zelf hebben zeker? 
Hard gewerkt gisteren om de strijd weer aan te gaan met de handboog. En ons ploegske, welke bovenstaande waarden deelt trouwens, deed het lang niet slecht. Kristine, Chris en DD namen de traditionele boog, Patrick deed het met wieltjes. Maar onze ploeg? Die deed het sterk:
- 2 hoge (ICE D, en ICE Kristine)
- 1 zijvogel (ICE D)
- 1 kalle (Patrick)
- 2 dubbele vogels (ICE D)
- 3 P’s (Patrick)
- 5 vogels (ICE D, ICE Chris, ICE Kristine en Patrick 2)
Puntengewijs gaan we zo lopen met 17 punten latjes (11 voor ICE D, 5 voor ICE K, en 1 voor ICE C) en 9 punten wieltjes…
Vanavond een beetje oefenen met de wieltjes zeker? Zodat we ons beste beentje kunnen voorzetten bij Polle zondag. Ik ben nog enkele maanden verwijderd van een gelijkaardig niveau tussen wielen en latten. Probeer maar es het verschil:
- stilstaan met 63 pond in de hand, waarbij je geen stop hebt
- stilstaan met 65% let-off, op een boog die op 68 pond staat, dus net geen 24 pond in de hand, en wél een stop…
Werk aan de winkel dus… Maar zo hebben we het graag. Een beetje ambitie, dat drijft een mens. Als het maar niet overdreven wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten