Dinsdagavond laatstleden startte het nieuwe ledenseizoen in het nabije dorpje 
Eernegem, hier op net geen 7’ van mijn voordeur. Ik kon moeilijk anders dan mijn titels van vorig seizoen te gaan verdedigen. Het ledenkampioenschap is er specifiek ingericht, nl. 2x 5 rondes. Elke 5 rondes starten we met een volle wip. Ik nam mezelf voor om dit jaar het kampioenschap te kampen met de traditionele boog. Ik blijk er (althans voorlopig) de enige te zijn die dat doet, maar dat maakt niet uit. Het is een uitdaging als een ander, niet.
Vorig seizoen haalde ik het eerder makkelijk met in het Algemeen Kampioenschap 118 punten, waarbij de dichtste achtervolger Johan op 74 strandde. In het klassement hoogvogels maakte ik duidelijk het verschil, want van die 118 punten, haalde ik er 84 op de hoogvogels, en haalde daar de dichtste achtervolger 42 punten…
Het lijkt een quasi-onmogelijke opdracht dat huzarenstukje terug over te doen, zeker nu ik het zal moeten doen zonder die cams. En toch: in de 3de ronde kon ik al mijn eerste top op het bord laten schrijven. ‘t Is een begin natuurlijk… 
Daar bleef het dan wel bij voor het kampioenschap, maar in de potjesschieting kon ik het nog es overdoen. Gelet we met bijna 20 man op 1 wip moesten schieten, al bij al nog geen zo’n slechte prestatie. Volhouden nu. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan… Enfin: het is een mentale verpozing door die enkele uurtjes sport… En uiteindelijk mijn eigen keuze om het dit jaar es 
anders te doen. Dan moet ik er ook niet over janken…
Gelet tegenwoordig binnen roken no longer done is, werd ook enige vernieuwing ingevoerd. Buiten is degelijke beveiliging tegen brand voorzien, die schijnbaar al sinds 2004 paraat staat… 
In elk geval: het is al het gedacht wat telt natuurlijk. We voelen ons minstens veilig…
* * *
ICE Nadia en Wim waren plichtsgetrouw in Veldegem op woensdagavond. Gelet ikzelf van dinsdag op woensdag mijn bed niet heb gezien, waren de batterijen leeg, en was ik naar de avond toe, mede door de avondlijke lentezon, weggedommeld. Dus ook weg Veldegem voor mij. Maar een beetje rust kon ook geen kwaad. Hoe ze het ervanaf brachten, dat kan ik jullie nog niet kwijt…
* * *
Morgen donderdag 29/03 eindigt ons eerst tornooi, waarbij nog 15 schutters uit La France komen kampen… Ghyvelde, Coudekerque-Branche en Merville. Een mooie delegatie die komt afzakken tot bij ons (toch ook een stevige uitstap) en dat met dank aan de organisatie van Marc RUBBEN. Hij brengt ook de Voorzitter van de Franse Federatie UAANF, André TRAMCOURT mee trouwens… Wie vandaag, naast de ontbrekende bijlage van De Wipschutter vorige week, in deze nr. 13 kon lezen, sluit l’UAANF terug aan bij het Europees Comité… En hoewel we dus deze zomer het Europees Kampioenschap mogen gaan beleven in het Franse Loon Plage, trokken deze heren naar ons landje, en vooral naar ons tornooi.
Tot voor enkele jaren namen ze nog enkel deel aan het Gouden Wiel in Menen, maar dat stierf een stille dood. We zijn dus met recht fier 3 ploegen van onze zuiderburen te mogen ontvangen op een tornooi ingericht door een maatschappij die nog geen jaar bestaat. Maar ze kennen ons natuurlijk al wel in FR. Zelf ga ik er regelmatig gaan schieten, gelet ik fan ben van de traditionele boog en lid ben in Ghyvelde ook (op een boogscheut van Gistel). Zo maak je snel vrienden en het feit dat ik een meer dan aardig woordje frans spreek en schrijf, vereenvoudigt één en ander ook natuurlijk. Maar toch.
We mogen dus trots zijn, maar ook dankbaar voor hun enthousiasme!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten