Een illustere boogschutter uit Uitkerke –die men al es tegen het lijf loopt bij onze Zuiderburen (hoewel, vanuit Gistel bezien, is dat eerder een Westerling)- kwam met wat historische achtergrond aandraven. Boeiende materie, die geschiedenis. Velen onderschatten dat men alleen maar kan zeggen dat men leert uit die geschiedenis, als men inderdaad zaken in de praktijk toepast. Daar loopt het in onze geliefde sport net fout. Men kent de geschiedenis niet (meer) en zeker veel te weinig… Jammer. Iemand die dit statement ongenuanceerd interpreteert, zal denken dat dit dan betekent dat traditie(s) (= een gevolg van geschiedenis) zaligmakend is. Wie deze blog leest mag ook al es nadenken. En vooral: pogen te leren uit het verleden. Trouwens, voor de lezers die uit de regio Herstberge komen, of daar mensen kennen, die zullen het heerschap wel herkennen die hier de koningsvogel vasthoudt. Tegenwoordig kom je die nog altijd tegen, zo ondermeer bij Sint-Sebastiaan Torhout, waar ie één mijner gildenbroeders is daar… 
Bon, laat ons maar nog wat geduld oefenen. Hoewel, wie schijnbaar zijn geduld is verloren is oude bekende JP Van Rossem. Kijk es aan! Hopelijk heeft ie zelf ook iets geleerd uit zijn geschiedenis. Maar daar zullen we dus de komende maanden nog wel meer van vernemen ongetwijfeld… Van schutters uit Uitkerke naar slijpschijven dan. Het lijkt onbegonnen werk. En toch mochten wij het meemaken en aanhoren. Wat ik niet ga doen, is dat nog pogen te herhalen, dat zou ons veel te ver brengen. Het resultaat, daar kan ik wel iets over kwijt: namelijk: door net die slijpschijf nog NIET te hebben gebruikt, slaagde de brave ziel uit Uitkerke er niet in die kg paling van de wip te schieten. Mij is het nog onduidelijk of ie intussen al zou doorhebben dat dat laatste verzonnen was… 
43 schutters, dat was niet overdreven. Integendeel: dat was leuk, want we konden een Waals Spel inrichten op Wip II, terwijl een dik beschrijf op de eerste wip kon plaatsvinden, waar nauwelijks op een lege wip diende te worden geschoten. Op die 2de wip vielen exact 70 blokken, dus kregen de 43 aanwezig schutters liefst 70 EUR gratis. Welgeteld 4 peletons vonden het de moeite daarvoor es te bedanken. Die overige hebben schijnbaar een iets gebrekkiger opvoeding genoten. Maar alweer: er is zeker altijd hoop, en meer nog: WIJ hebben ons in elk geval geamuseerd.
Onze missie dus terug geslaagd. ICE 
wist zich middels inzet van ICE W en ICE D op het bord te zetten op het beschrijf. Beiden deden daar nog 2 vogels bij. Staf Slijpschijf hielp ons aan nog 2 extra blokjes.
Op Wip II was ICE W de sterkste met 4 blokjes, en hielden ICE D en Staf Slijpschijf elkaar in bedwang met elk 2 stuks. Het strafste is echter dat van al die 16 blokjes die we neerhaalden, er liefst 15 zogenaamd ‘verongelukt’ waren. Dat bleek in de analyse a posteriori. Niet dat deze die naar beneden vielen zoveel verkeerd waren, integendeel, maar het waren op die ene na wel allemaal blokjes die NIET uitgestoken waren. Faut le faire… Hoewel: ik zou es willen weten hoeveel puntvogels er daar vandaag zijn geschoten… Bij ons was dat dus 6,25%. Trekken we dat door op bv WIP II, dan zouden er goed 4 (4,375 om precies te zijn) stuks echt geschoten zijn die men daadwerkelijk uitstak. Doet je even nadenken, niet? En daar hadden de aanwezige schutters 516 schoten voor nodig, of een succesratio van 0,85%… Dat was op vogels nr. 3.
Op de 81ste Keizerschieting van België (zondag 5 juni 2011) is het kruim van de Belgische schutters (want Koning/Sire van hun maatschappij, dus mensen die verondersteld zijn een puntvogel te kunnen schieten) erin geslaagd dat percentage op 3,96% te krijgen (378 schoten nodig om 15 keer de puntvogel (blok)) te schieten). Dat was dus minstens 4 keer beter dan vandaag. Maar… die blok waarnaar ze dienden te schieten was minstens 4 keer zo groot ook. Ik zal es moeten pogen uit te rekenen hoeveel groter precies de blok op de Keizerschieting zich verhoudt tot een gaaikloefje nr.3. Wellicht zullen die percentages dan wel HEEL dicht in de buurt komen. Misschien blijkt zelfs dat het vandaag nog beter was dan op 5 juni vorig jaar… Je zou dus nog kunnen verschieten daarvan. Natuurlijk één wezenlijk groot verschil: op de Keizerschieting weet iedereen waarnaar de schutter die in boog staat schiet. Op een beschrijf zijn er maar weinig die kunnen/durven (u mag schrappen wat niet past) zeggen naar welke vogel ze precies schieten…
Zei ik recent niet dat je met statistieken zowat alles kunt bewijzen?
Trouwens: wie niet meer kan volgen met al die cijfers: lees het morgen es opnieuw. Of ook weer niet. Aan u de vrije keuze.
Ik denk eerstdaags nog es wat empirisch onderzoek daarnaar te doen, om zo na te gaan hoeveel dat percentage wel zou afwijken van die 0,85%. Maar troost U nu al: ik zal er niet ver naast zijn. Maar laat die slijpschijf nog even liggen. ‘t Is veel te plezant, niet? 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten