Wekelijkse afspraak op woensdag-avond: dat is voor ons ook de enige keer dat we op liggende wip schieten. Toegegeven: het is niet zo mijn ding. Ik schiet graag op liggende maar dan zonder vizier. En een mens mag dan al een wipje staan hebben thuis, dat betekent niet dat je daar elke dag Olympisch staat op te trainen. Enfin, toch niet voor mij. Het is er wel gezellig, en
daar zorgt (naast het publiek) vooral de voorzitter Marnix wel voor. Altijd klaar om wat te gekscheren. Het symboliseert wel waar boogschieten eigenlijk zou moeten voor staan: sportiviteit en teamgeest. Van zodra er iets te veel geld mee gemoeid is, gaat de boogsport naar de vaantjes. Dat zie je dit jaar ook weer goed. Ik kan de vergelijking beginnen maken met vorig jaar intussen, en ik zie alleen maar dat het overal minder gaat. Ik weet intussen hoe dat komt, maar veel mensen zijn te koppig om dat toe te geven. De tijd zal mijn bondgenoot zijn. Het contrast met wat ik als tiener-boogschutter meemaakte en vandaag, wel, dat is nog scherper dan dag en nacht. Als ik hier 30 km westwaarts rijd, en de grens oversteek: dan zie ik het verschil. De verklaring hoef je dus niet zo ver te zoeken. In de grondwet staat het recht op vrije meningsuiting ingeschreven. Gelijkgestemden vind je gelukkig nog. Je kan dus niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar iedereen is er wel ergens een beetje slachtoffer van… Maar het zal mijn au fond eigenlijk worst wezen: ik doe mijn eigen ding, en ben baas in eigen huis. As simple as that. Ik hoop dat wind en regen afnemen voor dit weekend, want dan kunnen we weer naar dat Westen (toch minstens ‘s ochtends). Ik zie daar nu al naar uit!
Trouwens, initieel was ik van plan om deze namiddag naar Kortrijk te trekken, maar dat redde ik niet. Bij A3 schenen er 118 geweest te zijn, maar dat was natuurlijk te verwachten. En een gebiep dat dat het daar ook weer zal geweest zijn… 
Leuk voor de inrichters natuurlijk: maar wees nu eerlijk: wat heb je nog in godsnaam aan boogschieten met 118 schutters op 2 wippen?
A.D. ICE Gistel kwam 3 man (Wim, Rudy en DD) en 2 vrouwen (Nadia en Linda) sterk aan de aftrap daar in Veldegem. UItblinker en ster van de ICE-bende was Nadia. En Wim wist de een prijs van gilde-koningin Dominique mee naar huis te slepen: ook dat was een mooie prestatie. Zelf heb ik het ook een 2-tal keer geprobeerd, maar was minder effectief. Waar ik wel tevreden over was, was om vast te stellen dat ik veel pluimen schoot. Geen blokjes voor alle duidelijkheid, maar wel de pluimen van de puntvogels die ik uitstak. Om z
onder vizier te schieten, is dat een prestatie om tevreden mee te zijn. ICE K kwam met wat vertraging nog supporteren samen met onze juniors… Die waren echter al een ganse dag in de weer: ‘s morgens mochten ze dan wel even uitslapen, maar dan stond boerderij- en tuinwerk op het menu. Nadien mochten ze naar Moerkerke gaan ravotten in een binnenspeeltuin voor een feest van hun nichtjes Marit en Mibet. En dan nog wat zottebollen en zo ons team wat ondersteunen. Als gezegd: dat had de meeste impact op ICE Nadia. Of was het omdat zij al hard had meegewerkt om de inhoud van de prijzenzakjes mee te helpen klaarstomen? 
Nu we het over snoepgoed hebben: er schijnt een probleem te zijn met zoet boterhambeleg, althans volgens een studie van Test-Aankoop… Een boterham met choco blijkt fors duurder geworden de laatste weken. Als U dit dus maar leest nà het ontbijt, dan is er niets aan de hand…
Bon, time to start-to-sleep: mijn nieuw actieplan voor de komende weken: opnieuw leren een uur of 5 minstens te slapen. Wat de voorbije 14 jaar is foutgelopen, beginnen rechttrekken. Benieuwd of me dat in de komende weken en wellicht maanden zal beginnen lukken. Of misschien toch minstens voor mijn 40ste…
En morgen: time to shoot. Uitzonderlijk is er deze week geen ledenschieting, dus kan het wel es Beveren ‘t Zillebeek worden. Nog niet geweest dit jaar in het winterseizoen. We’ll see. En U krijgt het wel te lezen… Alvast schiet zondag daar ons ladies-team mee in de peletonschieting van Vrij & Blij: Julie, Louise, Karoline, Nadia en Kristine. Pas eind februari mogen de mannen hun opwachting daar maken met nog 2 ploegen: 1 ploeg met compoundbogen, een 2de met de handboog. Trouwens: voor zij die nog niet ingeschreven zijn: hier nog es de affiche.
Trouwens: het weerbericht klopt: ik zie hier net weer een tuinstoel voorbijtuimelen het gras in. Hij kan dat niet uit zichzelf, dus ‘t zal wel van die felle wind zijn.
Ciao!
En wie schrik heeft voor de dood (woon maar es dicht bij een wankele boom bv…? 
), moet es naar de wijze woorden luisteren van Etienne Vermeersch. Ik ben het ook niet altijd eens met hem, maar wat hij over de dood vertelt is zo simpel dat het wel eens goed kan kloppen. Hij heeft inderdaad eeuwen en eeuwen niet geleefd, en dat is straks ook weer zo… Nu, ik wens het hem in elk geval nog niet toe, want ik hoor hem graag bezig, en lees graag zijn kijk op de dingen. Ook hij heeft een recht om een mening te uiten natuurlijk…
By the way: wat die wankele boom betreft: U kan ook Tuinen Kevin bellen, en het nodige laten doen… 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten