De avond zette zich foggy in. Doorheen die mist en nevel (zijnde laaghangende bewolking. Voor een traktaat over wat nevel precies is, verwijs ik graag naar eerdere blogartikels) ontwaar je hier de toren, en zelfs ICE Wim die al ongedurig stond te wachten op zijn herstelde boog… 
Onderweg (ik weet nu ook dat verzekeraars, fiscus en andere van onze vrienden onze blogs, Facebook-pagina’s en dies meer lezen om fraude te ach
terhalen) was ik dan nog verslag aan het uitbrengen aan confrater Kevin Daeveloose van de op handen zijnde activiteit van gisterenavond, en dat met 1 hand op het stuur, 1 om de FB-messenger app op de iPhone te bedienen, en 1 voet om zowel te remmen als te accelereren. Die andere voet had niets te doen, gelet ik rijd met een automaat. Nog een sjans dus, dat ik daar met enige reserve zat. Nu nog leren typen met de tenen van mijn linkervoet, en ik kan nog harder multi-tasken!
Bekijk deze hiëroglief es even… Een hiëroglief
is een woord dat in het oude Egypte een klank uitbeeldde… Die klanken op de hiërogliefen hiernaast kan u allicht zelf achterhalen: yes, den top! yes, een zijde! yes, een kalle!… ah, een vogeltje!
In totaal liefst 42 stuks geschoten, met de hulp van Dudzeelse Staf ook: Dominiek 6, Linda en Rudy 7, Staf 9, Wim 10 en Topper Tom 13. Ons Nadia analyseerde haar probleem (=de teller niet hoger krijgen dan die 42) als gelinkt aan haar onaangepaste lingerie (zonder verder in detail te moeten of willen treden: volgens haar eigen inzichten zou dat gerelateerd zijn aan een balans-probleem). Dat lijkt me overigens ook plausibel: gaan wipschieten in een smoking (of, als het over balans gaat: bv de verkeerde boxershort) zou bij mij ook een (negatief) effect hebben…
Ondertussen kon ICE D voor het eerst zijn met Eddy’s pezen voorziene prachtige wapen schieten. Man, werd dat een martelgang. Na een 
rondeke of 4 mocht ik ‘m aan de kant zetten, en de lattenboog bovenhalen, evenals de iPhone om Eddy op te bellen teneinde te weten te komen wat er precies allemaal is veranderd met het leggen van een nieuwe pees. En dat bleek meer te zijn dan enkel die kabelkens. Zo wordt met de pees ook de cam rechtgezet. De bogen met Fuse-pezen die uit de Hoyt-fabrieken rollen, hebben een andere torsie op die cams (lees: die trekken wat scheef). Dat zal ongetwijfeld wel een reden hebben, maar om die te achterhalen zal wat extra research nodig zijn. Dat er inderdaad meer veranderd was dan alleen maar fantastisch nieuwe pezen kon ook nauwelijks anders, want, all other things being equal, schoot ik bijna schot op schot 30 cm links… Eddy belde inderdaad al snel terug, waardoor ik enkele ronden aan de kant mocht gaan staan, en dus ook een pak hiërogliefen heb moeten missen. Nu, de meeste in ons team waren ook te druk met hun eigen hiërogliefen om daar verder veel aandacht aan te schenken. Ik leer dus elke dag nog bij, zowel over mens als machine. Ik voel me een beetje de Mecenas-Michelangelo annex soortement Stadsdichter-blogger van het wipschieten op dit moment. Al blij dat ik tegenwoordig mijn eigen baas ben onder de wip.
Baas over mijn eigen machine ben ik vooralsnog niet. Vandaag mag ik alvast verder op zoek naar een oplossing voor het andere gedrag van mijn boog. Hopelijk vind ik die oplossing ook, of ik mag me verder toeleggen op het schieten met recurve. Op zich geen ramp natuurlijk, integendeel. Hoyt heeft een prachtige nieuwe riser uit (de HPX) en vernieuwde F7 carbon-latten. Hoyt heeft die al. Ik nog niet… 
Ik zal dus deze namiddag (bij het schrijven dezer, zijn we middernacht al gepasseerd, dus om het correct te houden is woensdag al bezig) wel ergens moeten empirische onderbouw vinden om een oplossing voor mijn compound-probleem te vinden. Deze morgen alvast een ander druktepunt gaan halen en plaatsen. En dan kan de research verder gaan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten