Rond de klok van tienen zijn ICE Dominiek, Karoline, Julie, Louise en Henri vertrokken richting het Limburgse Koersel. Dat is dik 180km 
rijden, maar we hadden ons voorgenomen er es een uitstapje van te maken. Een uitstapje, voor de kids betekent dat vooral regelmatig es halt houden… 
Aangekomen in Koersel, troffen we een uiterst leuk en verzorgd terrein aan. Ook de infrastructuur voor de schutters (kantine e.d.) zijn van hoge kwaliteit. Die Limburgers zijn verdikke goed uitgerust. En dat schijnt historisch zo gegroeid: al die infrastructuur is met eigen middelen gebouwd, de gronden behoren de maatschappijen toe, en ze zijn creatief in het werven van inkomsten. De zalen die ze hebben worden voor diverse activiteiten ingezet: feestjes allerhande, hier in Koersel ook een petanque-plein…. en alles brengt een mooie huur op. Er was daar zelfs een volledig ingerichte keukeninfrastructuur. Mooi zo!
Ook de sfeer zit er goed: heel relax allemaal. En wij dus een goeie 
keuze gemaakt. Er waren dan wel 119 schutters, maar dat kon ons niet deren: zoals je kan zien konden we al genieten van een prachtig herfstweertje. In de bomen ontwaar je al een prachtig kleurenpallet. Van die bomen valt overigens nog iets te vertellen. Er staan daar 2 vreemde schepsels. Het gaat weldegelijk om de boom
, en niet om Theo Claus die zich net afvraagt waarom zijn pijl niet vloog zoals ie het zelf graag had gezien… 
De schors van die boom is precies een matras. Zacht. Staf zou moeten weten dat je er zelfs je vuist mag in zetten, want het gerucht ging daar dat hij dat vroeger nog deed… 
Bij deze dus een oproep aan onze lezer even door te geven welke boom dit precies is.
We kregen daar maar 5 rondes, dus was er wel wat tijd tussen om te ontspannen. De Juniors deden dat met de modernste middelen. Als je
een pakje kaarten meepakt, dan riskeer je er altijd te verliezen. Idem met dobbelstenen. Dus niet zo met de iPad. Daar hadden we o.a. UNO en MONOPOLY op staan. Onze benjamin Henri leekt biezonder succesvol in dat UNO spelen.
Buiten kreeg Henri andere vraagstukken voorgeschoteld. Wat was dit futuristisch aandoend vehikel moet ie hier denken…
Het weze duidelijk dat we nog heeeeel lang kunnen boogschieten, als we het zover drijven…
Op de wip stonden, zoals je kon lezen op de blog gisteren, heel wat biefstukken. Julie, Louise en Karoline konden helaas niets schieten, dus moest papa Dominiek de spreekwoordelijke meubelen redden. Dat lukte aardig met van het eerste hoogspel 1 Kalle en 1 Zijde, waarvoor naast het geld er respectievelijk 2 en 3 biefstukken gratis bij werden gegeven. Van het 2de hoogspel kon ICE D ook nog een Zijde schieten. Meer moest dat niet zijn.
We konden dus ontspannen terugkeren, en namen zelfs de keus door de Brusselse binnenstad te cruisen. Dat kan U hier wel zien:
van de tunnels richting basiliek van Koekelberg, rijd je Brussel zo stilaan buiten. Daar op rechterkant vind je ook nog een klasserestaurant waar onze Juniors hun oog op was gevallen. Wie ben ik om dat nog te weigeren..? Met al die diverse stops, konden we tegen rond 21h de koffer leegmaken op de ICE headquarters. En kids snel onder de wol, want morgenvroeg mogen ze alweer voor een 2-daagse uitstap naar de boerderij van nonkel Dirk in Moerkerke. Ik weet nu al dat ze vrijdagavond bij thuiskomst verdomd goed gaan slapen…
ICE Rudy en Linda trokken als gezegd naar Gent Ware Vrienden. Da
ar waren een beetje minder schutters (57), dus zullen ze dik dubbel zoveel schoten gehad hebben. Ook daar scheen de zon door de wolkensluiers, dus zullen ze hebben kunnen genieten. Rudy schoot er 3 neer (Zij + 2) en Linda ook 2. Dan moeten ze wel opgewarmd zijn om vanavond nog naar de liggende in Veldegem te trekken alwaar ze zich koning en koningin dienden te schieten. 
Morgen trek ik met ICE Tom en misschien ook wel Wim naar Zaffelare (Carinatoren). Ik weet nu al dat het met de rookpauzes wel wat vreemd zal aandoen. Vaak stond ik daar schouder aan schouder met de recent overleden Etienne van Zeveneken. Amper 62 en hij moest ons verlaten. Het ga je daar goed, Etienne!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten