Vooreerst: aan allen: een Vrolijk Pasen! En wie straks 1 van die 2 miljoen belgen zal zijn die voor TV zullen hangen: geniet van een hopelijk alweer spannende editie van de Ronde Van Vlaanderen!
De ochtend oogde mooi gisteren: veel te koud voor de tijd van het jaar, dat zeker, maar toch die zonnestralen, broodnodige vitamines voor ‘s mensens humeur (evidence-based medicine!). Met Julie en Louise trokken we dus tegen 9u naar de eerste manche van het nieuwe seizoen jeugdtornooien. Locatie: Zedelgem W.T. en zelf mocht ik als trotse vader mijn 2 dochters toch weer op het podium zien. Lachende gezichten in de wagen tijdens de rit huiswaarts dus… 
Tot zover de eerste lezing. En eigenlijk houdt hier het echt goede nieuws wel op. In de namiddag was te Zedelgem de Huldeschieting ingepland voor de broers Van Roye (Koning en Kampioen van België 2012 – KNBBW). Er kwamen een beschamende 25+6 schutters op af. 
Komaan jongens. Of eerder: heren van de Nationale Bond, en meer in het bijzonder dan nog de Nationale Jeugdraad: behalve Freddy (die daar evident als lid van de inrichtende maatschappij was), kwam enkel Hoofdafgevaardigde Gilbert Meeuws opdagen. Ronduit een schande. Ik was op de Nationale Jeugdraad aanwezig, en dan hoor je de loftrompet schallen en vooral ook oproepen tot het stimuleren van de jeugd in onze sport. Zonder jeugd geen toekomst, en daar voelen ze vandaag al overal de gevolgen van. Kijk maar naar de schuttersaantallen. En niet alleen dat: kijk dan es wat er die dag allemaal te doen is: 4 beschrijven op een boogscheut enerzijds, en dan nog een Huldeschieting voor Melissa in Tubize. Ook de maatschappijen zelf hebben dus boter op het hoofd: je wordt verplicht te kiezen. In alle eerlijkheid: wat is dat nog voor hulde dan? Hoe moeten die jonge gasten zich voelen? En wat als het volgend jaar jouw eigen kind is dat op het podium moge staan? Ga je dan pas van mening veranderen?
Veel gehoord argument: geen tijd. Tarara: al es gezien hoeveel volk er op andere sportactiviteiten (neem al voetbal alleen) op zaterdagnamiddag rondloopt..? Beoordeel de mens dus, zoals U mij eerder al hoorde zeggen en schrijven, op hun daden, en niet de ‘ijle’ woorden. Mochten mijn kinderen ooit gezegend zijn het geluk te hebben een kampioenschap van de Nationale Bond te winnen, ik zou het al geen huldeschieting meer durven noemen. Ik zal in elk geval meer dan 2 keer nadenken waarom ik de jeugdactiviteiten op allerhande manieren actief ondersteun, als dat de filosofie is die overheerst. Ik weet wie dit leest, dus knoop het maar goed in jullie oren. En van mij mogen ze alvast al een brief verwachten, zelfs gaat het niet om mijn kinderen. Het speelt eigenlijk geen enkele rol, want dit is een princiepskwestie. Als ik er nog ene hoor klagen dat het achteruit gaat met de sport, en met de interesse van de jeugd (zoals de statistieken jaar na jaar bewijzen): dan krijgen ze een duidelijk antwoord op hun bord.
Bekijk ik het puur sportief: uiteraard was ik tevreden te mogen schieten op 2 wippen met een beperkt aantal schutters: zo heb ik het zelf wel graag, en zeker als ik een nieuwe boog dien te testen. De test werd met glans doorstaan trouwens… Akkoord, het weer zat wat tegen (koud), maar dat was het zo ongeveer. Intussen streden ICE Kristin
e en Chris in Meise (plein Eikevliet), op een boogscheut van hun deur. En daar deden ze het ook aardig. Een geslaagde namiddag voor de traditionele boogschutters van A.D. ICE dus. En goed voor ons ‘potjen’… Wat we in geldwaarde terugschieten gaat integraal een potje in, en daar trakteren we dan onze kinderen mee (niet alleen ICE-koppels trouwens). We zijn al de kaap van 1000 EUR voorbij intussen. Dat plaats ook onze motivatie in een juiste context: wij willen ons ontspannen, en wat we ‘verdienen’, daar laten we onze jeugd graag van genieten dan. Ze zullen dus binnenkort weeral kunnen geniet van enkele leuke activiteiten. Als dat geen motivatie is voor ons als ouders, niet?
Als uitsmijter: thuis mochten we ook nog een nieuwe bewoner verwelkomen… Een kunstwerk van Luc Deleu. Aan diezelfde juniors om er nu hun eigen stempel aan te geven, want kunst kan reïncarneren. Hier passen enkele felle kleuren bij, vinden jullie ook niet? En om jullie voor te zijn: jaja, er zijn nu toch al 2 varkens thuis… 
Geniet van Uw zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten