Een stralende ochtendzon op paasmaandag: behalve de temperatuur die niet mee was, ideaal om naar buiten te trekken. Ik denk trouwens dat we evengoed tot ginder (Ghyvelde) hadden kunnen zeilen. Er stond namelijk ook een stevige noordooster. Jammer, want ik mag dan al een stevig schot in de vingers hebben met de traditionele boog, ik verkies niet te moeten rekenen op wind. Het was ook mijn 2de keer dat ik de nieuwe Formula ION-X met F7 Long limbs (50lbs) kon proberen, dus veel ervaring had ik er nog niet mee. Maar goed, ik mocht zeker niet ontevreden zijn. Dinsdag kon ik verder tunen en van de 4 geschoten stuks waren er toch 3 juiste. Daarmee ben ik heel tevreden. Ik kan er niet aan doen: de sport beoefenen met de traditionele boog mag dan wel pakken moeilijker zijn, dat is dan ook de uitdaging die ik nodig heb. En net daarom beleef ik er dan ook zoveel plezier aan, zeker ook vanuit sportief oogpunt. Keuze genoeg aan bogen die het me veeeeeel gemakkelijker maken, maar dat is me iets te weinig uitdagend. Ik kan me er wel es mee amuseren, maar sportief gezien haal ik er amper voldoening uit, net omdat het finaal een stuk gemakkelijker is. Het zou trouwens sowieso de traditionele sport te goede komen, maar er zijn te weinig mensen met visie die dat inzien. En helaas dragen ze er dan ook de gevolgen van. Niets erger dan blind zijn voor de problemen, en er dan ook niks aan te doen. Geef toe: we hebben het over traditionele sport als we spreken over staande wip: wat hebben hi-tech termen als RKT-cams, pro-lock pocket systemen en dies meer nog te maken met traditie? Het was een retorische vraag… 
Schitterend materiaal voor doelschutters, jagers, enz. Maar haaks op de traditie. Dat wreekt zich, in the end. Wie niet horen wil, die zal het finaal wel voelen. Ik snap niet waarom de verantwoordelijken zo laten betijen. Enfin, ik snap het wel: ik heb het in bedrijven al vaker gezien: geen directieven geven die al te streng overkomen, zorgt ook voor een wij-wassen-onze-handen-in-onschuld effect.
Wie het interesseert, zou de analyse van VlaS es moeten lezen, vrij in te kijken op hun website. Eén van de grote pijnpunten in het bestuur van diverse verenigingen, is net het gebrek aan visie en vaak zelfs (het zijn niet mijn vaststelling, maar ik kan ze wel bevestigen) het gebrek aan mensen aan het stuur die voldoende intelligent zijn om daar mee om te gaan… Zo is het nu éénmaal ook. Neem alleen al es voorbeeld aan de diverse affiches die je overal krijgt te lezen: als er maar 3 taalfouten in staan, dan heb je nog geluk. Tja. Vroeger was het inderdaad veel te elitair, maar nu is de slinger net iets teveel in de andere richting doorgeslagen. Er zijn echter uitzonderingen, en net zij zouden een duw in de rug moeten krijgen, niet in het minst door de diverse overkoepelende bonden.
* * *
T
erug naar maandag dan: na 3 rondes bleven 3 kampers over voor de koningstitel in Ghyvelde, en JC verdiende het zeker de titel binnen te halen, hoewel het enorm veel kampbeurten vergde. De strakke wind maakte het inderdaad niet 
makkelijk. Maar daarom niet minder verdiend!
In de namiddag konden we ons met een 30-tal leden nog verder uitleven op 2 wippen. Jammer voor de wind als spelbreken, maar goed, het was aangenaam toeven buiten. Kristine slaagde er in 1 ronde zelfs een klein surpriseke uit de latten te schieten…
Zelf kon ik ook es profiteren van het effect van wind: hoe schiet je anders 5 stuks in 1 keer..? Vier was me deze winter al es gelukt op de peletonschieting in Leuven, maar dit was nog een stapke meer.
Een geslaagde dag dus, en de illustere (maar o zo aimabele Jean) kon
er duidelijk niet meer over zwijgen. Je had er moeten bijzijn natuurlijk, maar een beeld vertelt al veel… 
Plezier maak je vooral zelf, en door de juiste compagnie te kiezen, niet? Al de rest is bijzaak…
Na een geslaagde recurve-training dinsdagavond, werd bovenstaande nog es in de verf gezet. Vorige week overleed een nonkel van mij, en die werd gisteren ten grave gedragen. Zo leer je (nog maar es) relativeren, of althans, dat zou de bedoeling moeten zijn.
* * *
Geluk, daar moet je ook iets voor DOEN, dat komt niet zomaar in je schoot vallen. Er zijn er te weinig die dat (nog) beseffen. En er is maar amper een generatie overgegaan om enkele belangrijke waarden in een vergeethoekje te duwen. Vreemd hoe alles zo snel kan gaan… Hoopgevend ook: het kan eigenlijk net zo snel de andere richting weer opgaan. All you need is a sense of urgency. En die is er: je moet ze alleen WILLEN zien natuurlijk. Wie niet wil laten betijen, die kan op mijn steun rekenen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten