Terwijl de eerste sneeuwvlokken hier al aan het vallen zijn (er is weer een ‘isolerend’ laagje van 5cm voorspeld voor vandaag!), ben ik toch even blij langs de andere kant van het raam te zitten. De Noordooster blaast namelijk ijzige wind. De gevoelstemperatuur is dan ook -12°, terwijl de temperatur zo’n 6° bedraagt… Gisteren was het eigenlijk niet veel beter, iets minder koud, maar de kids trokken toch goed ingepakt naar onze vijver. Die is gesloten, en slechts een 30-40cm diep op een oppervlakte van +/- 4000 m2: m.a.w. al sinds enkele dagen kan je daar probleemloos en vooral zonder gevaar op schaatsen. En dan was de keuze voor de namiddagactiviteit natuurlijk snel gemaakt!
Zelf ben ik niet zo’n schaatser (understatement 
), en dus trok ik naar de huldeschieting van Marcel uit sympathie. 86 schutte
rs daar, dus Marcel mocht zeker tevreden zijn, en wij dus met hem. Eigenlijk is dat niks voor mij: te weinig schietbeurten. Ik ga voor het sportieve eerst, maar soms moet je al es 
een offer maken. En dit was er ene van. Maar na 4 rondes hield ik het dan ook voor bekeken: plicht volbracht. Ook Björn vertrok, dus bleven Kristine, Patrick & Chris de laatste 2 rondes nog strijden. Dat loonde nog voor Chris en Patrick trouwens.
Onderwijl trokken Nadia, Tom & Wim naar een etentje van Nieuwpoort Sint-Sebastiaan, en naar berichten te horen/te lezen, bleken ze zich goed te amuseren: mooi zo.
‘t Is ne keer iets anders zou je dan denken, maar helaas zien veel maatschappijen al te vaak iets over het hoofd: nl. dat ze ook jeugd onder hun leden hebben en daar houden ze dan voor zo’n ‘evenementen’ asoluut geen rekening mee. Mijn gedacht? Wat is er nu plezant aan zoiets? Als je dat combineert met een klein ‘schietingske’ bv. dan ja… maar gewoon gaan eten, dat kan je overal. En tevens kies je dan nog zelf waar je wil gaan… 
Bij Immer Vooruit doen ze dat zo, bij Sint-Sebastiaan Torhout ook bv. Daar is het deze namiddag bv. receptie. Maar de focus ligt daar dan wel op onze sport/hobby. Zo heb ik het graag. Elk zijn eigen mening daarover natuurlijk. En niet ‘s avonds, maar in de namiddag. Ook al een betere keuze m.i. Enfin, we leven in een vrij land. Alleen: vaak doen mensen dingen ‘omdat het al jaren zo is’. Alsof dat een legitieme grond is om niets te veranderen. Tradities kunnen beklemmend werken, en ouderwets worden als je niet acutaliseert. Dat is trouwens de echte definitie van conservatisme. Heeft nauwelijks iets te maken met traditie… (voor wie het onderscheid snapt, bedoel ik dan). Traditionele sporten staan voor gigantische uitdagingen, maar velen sluiten er de ogen voor. En slaan ook geen mea culpa. Er is altijd wel ergens een externe/exogene factor waar je de schuld bij kan leggen. En net daar gaan ze de mist in. Tot slot: in veel van die gevallen dient dergelijke souper dan nog es om de kas wat te spijzen ook.
De zaterdagavond verkoos ik door te brengen in aangenaam gezelschap: de familie, en met een fantastische film. Hoewel de kids nog geen engels verstaan, waren ze toch aardig mee met de story-line moet ik zeggen….
Het was genieten, zowel van het verhaal, als de splijtende actie… (en het dekentje in de zetel ook natuurlijk )…
En ook buiten blijkt enige hardnekkigheid: sneeuwvlokken… We zullen dus wel weer kiezen voor de knusheid van ‘home’, vermoed ik. De komende week voorbereiden, en in de namiddag misschien wel es buiten komen: we zien wel. De kids kunnen alvast beginnen met hun boerderij-werkjes, en dus 2 vliegen in 1 klap: ze kunnen de sneeuw in, en intussen krijgen de dieren hun eten en vers drinken. Met zo’n weer extra aandacht voor hen!
Geniet van uw zondag. Wij pogen hetzelfde te doen!
* * *
En denk eraan: freedom of speech!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten