Wat een mottige dagen, die voorbije. Het mag dan nu wel in de vroege ochtend zijn, we noteren 3u15 als ik aan deze begin ten andere, voor mij begint typisch de gewone dagtaak. Die mag dan een beetje a-typisch heten te zijn, maar toch. Voor mij althans, is die de gewoonste zaak van de wereld. Elk leeft namelijk in zijn eigen realiteit, en dat is maar goed ook. Het grappige wat je dan vaak vaststelt, is dat de meesten hun realiteit afspiegelen/projecteren op die van een medemens, om aldus een oordeel te vormen. Daar zit inherent een contradictie in vast natuurlijk.
Ik zou dus voorstellen: life my live, en oordeel dan es. Ziek zijn, daar heb ik meestal niet zo’n erge last van, als ik het professioneel bekijk. Je denkproces verloopt wat trager, en zal allicht iets minder scherp zijn. Maar wezenlijk ga je er niet op achteruit. Je ondervindt vooral last van de fysieke ongemakken. De voorbije dagen was dat in hoofdzaak dus koorts, en hoestbuien. En dat verveelt op den duur, want put je ook extra uit. Akkoord, veel slaap heb ik niet nodig om helder en scherp te zijn, maar als die weinige slaap dan nog es wordt verstoord, 
dan is er wel een impact. En dan krijg je bezoek van 2 van onze 3 poezen, die de kou buiten inruilen voor mijn relax. Ook daar kon ik dus geen verpozing vinden, want mijn plaats was al ingenomen. Geef toe: ze lijken het er in elk geval dik naar hun zin te hebben… What a life!
Gisteren had ICE Ka haar 2de examen te Leuven, om 9u ‘s morgens. Als gebruikelijk panikeerde ze weer meer dan nodig, want iets over de middag kwam al het (voor mij verwachte) bericht dat alles alweer prima verlopen was. M.a.w. de voorbije 2 examens zijn alweer prima verlopen.
Nu, zelf voel ik me eindelijk pakken beter: heb de indruk dat het ergste achter de rug is. En maar goed ook, want dat begint zo stilaan op ‘s mans zenuwen te werken. Nu, anderzijds, op halve snelheid werken voor mij, blijkt in veel gevallen nog verbluffend snel als je het afzet tegen nationale gemiddelden… 
Er is maar weinig sportief nieuws te melden. Dinsdagavond moest ik dus noodgedwongen de training bij Immer Vooruit missen, en daar spande Patrick de kroon met 8 stuks, Kristine haalde er 3 neer, en tot mijner vreugd mocht ik vaststellen dat copain Chris het bij éne hield, maar wel een begeerde B. Nice! Had dat nu te maken met het buffet welk ze kregen aangeboden of niet, ik heb er het raden naar, maar hoop er later vandaag (als ik de training haal vanavond), het fijne van te weten…
De iets oudere lezer onder U (niet ouder dan ik weliswaar), zal zich deze spelconsole nog levendig herinneren. Iconisch was die, in de jaren ‘80. Het bedrijfje Atari kreeg het de voorbije jaren hard te verduren, en de Amerikaanse divisie heeft een Chapter 11 moeten aan
vragen. Zoveel als bescherming tegen de schuldeisers zoals ook in onze WCO is opgenomen. Nu, het zou onbegrijpelijk zijn mocht Atari an sich verdwijnen. Dat zal ook niet, want ook dat is erfgoed. Er zal altijd wel iemand zijn die dat zal redden van de ondergang. Herkent U het? Speelde U nog urenlang Space Commander..? Pong? Welaan, dan zijn we leeftijdsgenoten… 
Rest me nog de politiek. Neen, toch maar niet (of misschien een beetje dan, kom). Wie één en ander volgt (en dat blijkt bitter weinig volk te zijn, al zeker niet de leraars die onze kinderen moeten opvoeden. Onthutsend nieuws welk we gisteren mochten vernemen. Onvoorstelbaar!). Over gouverneurs en postjespakkerij zullen we het ook maar niet hebben. Blijkbaar zijn onze politici echt wel moeilijk tot niet in staat te ontsnappen aan de waan van de dag, en over te gaan tot LT denken. Visie geven door U te baseren op een strategie. Tactiek: daar lijken ze alles van te weten, en tevens alles voor te doen. En dan krijgen ze eigenlijk nog de wind in de rug: je zal ze horen kraaien straks: Fitch, één van die verguisde ratingbureaus (nu zal je wel geen kritiek horen, integendeel, let maar op), publiceerde een nieuwe outlook voor Belgie, en kondigt aan die op stable te zetten voor de rating AA. Eerder was die outlook nog negatief. Ze moeten daar bij Fitch dringend es een paar weken in ons landje komen wonen… Denk maar aan de koehandel tussen Belfius (waar wij allen (dus niet alleen de ARCO-spaarders) aandeeelhouders zijn!) en het ACW. Winstbewijzen afkopen en daartegenover een lening krijgen waar 8% op betaald wordt: pervers. Zoals er stemmen oproepen: die winstbewijzen behoren tot het actief van vereffenaars van het vehikel. En net nu hoor je Minister Vanackere zeggen dat ze als politici zich daar zeer ver van moeten houden. Was niet hij het die enkele maanden terug meermaals op TV en diverse debatstudio’s kwam pleiten voor zijn achterban..? Over een dubbele tong, en een verborgen agenda gesproken.
Je zou al es wensen dat je over minder inzicht kennis en ervaring beschikt. De wereld ziet en voelt dan een pak eenvoudiger aan… Trust me, ik kan het weten… 
Bon geniet nog van de laatste dagen sneeuw en ijs, of laat er minstens 
de kinderen van genieten. Naar ik mag geloven, wordt volgende week de dooi ingezet… Gelukkig is er nog ander vertier voor de juniors. Een sterke Louise won met verve een netbaltornooi op school gisterennamiddag, en trainde ‘s avonds nog stevig door op de volleyballes, samen met Julie. En Henri, die krijgt in de krokus de kans op een judo-initiatie… Je ziet zijn oogjes nu al blinken, want dat lijkt ‘m pas meer dan cool!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten