ICT, altijd zowel een passie als een ergernis geweest van me. De mogelijkheden om met technologie je leven zo éénvoudig te maken, is natuurlijk aantrekkelijk. Maar wat velen niet beseffen, is hoeveel energie het vraagt om zover te geraken. Bijblijven betekent experimenteren, en bovenal: pogen in te zien waar de waarde zit van applicaties bv voor een gebruiker. Wat ben je er namelijk mee, als je eigenlijk die meerwaarde niet ziet?
Kortom: een uitdaging… 
Wat ook al es een uitdaging blijkt te zijn, is het omgaan met buitenlandse organisaties. De uitdaging blijkt telkens recht evenredig met je inlevingsvermogen in een andermans cultuur. Als je die niet eerst snapt, dan begin je er beter niet aan. De voorbije dagen mocht ik me nog es inleven in de Scandinavische cultuur… Nog een geluk dat ik dat al grotendeels beheers, en toch sta je regelmatig versteld van weer nieuwe dingen die je ontdekt. Nu inleven is al iets makkelijker als je even buitenkijkt. 
Ideaal weertje voor de kinderen, en driewerf hoera: de vijver is intussen al weer dik dichtgevroren, dus naast sneeuw- ook ijspret!
Gelukkig kan ik Bosch-Divar gewijs een oogje in het zeil houden…
* * *
Het oogt overigens prachtig buiten: zon op dat witte landschap: fantastisch, maar er snijdt ook een stevig windje door die zonnestralen. Dan maar ontspanning zoeken binnen zeker? Misschien trekken we straks wel even naar het (dichte) binnenland, voor de verjaardagsschieting van onze copain Marcel. Klein maar immer dapper… Dat getuige deze toch, niet?
U leest er desgevallend nog wel meer over… Voor wie er niet vanaf wist, dit is wat de jarige ons “aanbiedt”:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten