Spanning alom al een gans weekend, en dan alle voorbereidingen niet te vergeten… Apotheose dus zondagnamiddag, waar onze 3 kleinsten hun beste beentje mochten voorzetten met elk hun eigen optreden. Henri moest uitbeelden waar Kenia voor staat, Julie en haar jaargenoten kregen Ierland als opdracht, en Louise zat op het Noord-Amerikaanse continent. Zij diende eerste de Indianen (die er ook historisch eerst waren) te laten voorgaan, waarna ze haar cowboy-dansje mocht ten berde brengen. Hoe 
ouder hoe meer pit er in de diverse optredens zat. En het werd overigens een onverhoopt succes. Het CC Zomerloos zat nokvol, daar zal het eerder mottige weer wel voor iets tussen gezeten hebben.
En natuurlijk stralende gezichten, omwille van die massale belangstelling van dat talrijke opgekomen publiek. Nog niet in het minst bij Henri, die zich netjes aan het script had gehouden. Hij is natuurlijk al wat gewoon, met die 2 oudere zussen. Er gaat geen weekend voorbij, of ze hebben wel ergens weer iets van show voorbereid. Elke gelegenheid is goed genoeg daarvoor. Of eerder: de minste gelegenheid is goed genoeg. Enfin, mooi om zien dus. Wie onze gastjes es echt aan de slag wil zien, dat kan (als je ze al kan herkennen 
):
- Henri trekt naar Kenia:
- Julie zocht het wat dichterbij in Ierland:
- … en Louise tenslotte, trok naar Amerika!
* * *
Om de link naar de politiek te leggen moet je ook al niet ver kijken… De kaasschaafmethode die de Vlaamse Regering hanteerde in haar besparings-inspanningen, daar zie je al neveneffecten, ook in scholen. Allerhande initiatieven rondom een dergelijk schoolfeest, moeten ook zorgen dat scholen hun kassen iets creatiever kunnen spijzen. En veel vrijwilligerswerk natuurlijk… Een mens doet veel voor zijn kinderen, kleinkinderen, etc… Het recentste boek van Hugo De Ridder is op dat vlak ook sprekend. Treffende analyse… Brief aan mijn kleinkinderen is het boek getiteld. Wie niet zou weten waarover zijn verontwaardiging precies gaat, kan dit hier nog es bekijken. Treffend, zei ik al, niet?
* * *
Gelet deze blog in hoofdzaak door, voor, en vooral over boogschieten verondersteld is te getuigen, en ik zelf enkel zaterdagochtend even naar Loon Plage op verkenning trok, moesten onze andere kameraden het dan maar even doen. Kristine en Chris deden dat in Opdorp. Wellicht ook niet in de meest leuke weersomstandigheden. Toch 90 schutters, Chris haalde er ééntje neer, Kristine in 1 ronde 3 stuks… Enfin, het kan niet elke dag kermis zijn, niet. Soms dus al es schoolfeest… 
* * *
Voilà, middagpauze zit erop… ik hoor weerman Frank nog voorspellen dat naar de avond toe, en vooral hier in het westen, al droog weer, en wellicht met opklaringen op komst is. Laat ons nog hopen op een leuke avond dan en navenante trainingssessie in Nieuwpoort. Voor Henri opnieuw een belangrijke dag vandaag: hij mag vanavond zijn eerste zwemles aanvatten. Es zien hoe snel ie daarmee weg zal zijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten