Een opgewekte Henri nam ons allen op sleeptouw voor
een bezoekje aan het Oost-Vlaamse Beveren… Daarbij kregen we één en ander van het stadscentrum te zien… 
Alle gekheid op een stokje. Het stadscentrum was de plaats van afspraak voor een heerlijk diner met naar aanleiding van de Koningschieting van Vrij & Blij, gilde waarmee we graag sympathiseren en ook wel een handje toesteken als het kan.
De koningschieting zelf, die was spannend, e
n toch ook weer niet: Peter was oppermachtig. Hoewel ze met z’n drie moesten kampen na de eerste 3 rondes (Peter, Eddy en Giovanni), had Peter wel al getoond in de rondes dat ie scherp stond. En dat bleek direct bij zijn eerste schot in de afkamping. Het was snel gedaan, want, zoals Eric zei, onmiddellijk dus het mes op de keel voor Eddy en Gio die nog moesten pogen Peter bij te benen. Dat lukte niet, dus was de Koning voor de KNBBW gekend.
Ook de kamping voor de titel Koning van de Waalse Bond CRNAB was een straffe prestatie. Daar viel de koningsvogel al meer, maar Stefan was de enige die duidelijk al beter was opgewarmd dan de rest, want hij haalde ‘m 2 keer neer, waardoor niet meer moest gekampt worden.
En finaal de Prinsenschieting, waar ook de genodigden konden deelnemen, zoals onze ICE Juniors. Henri schoot van die kleine nog het dichtst, en ICE K deed het zeker ook niet s
lecht. Na 2 rondes was het daar echter ook gedaan, want onze Supermario was de Vrij & Blij-diesel die aansloeg, en ‘m 2 op 2 schoot.
En ook ICE Henri werd nog in de bloemetjes 
gezet, gelet zijn strijdlust maar vooral enthousiasme als jongste schutter. En glunderen, die oogjes… 
Hoewel… Het werd snel duidelijk gemaakt door Koning Peter wat de precieze motivatie was…
Nadien werden nog enkele wedstrijdjes gehouden, en schoten we in gelote ploegen. Zelf deden we het daar allemaal goed, en zeker ook een sterke prestatie van Louise. Beide meisjes schoten hun zin, en probeerden veel. Met pl
atte boog de lijn schieten, en zien welke schoten dat opleverde: chapeau! Mama ICE K kon ook goed mee, en papa moest vechten om bij te blijven, maar ook vechten met die traditionele boog tussen al dat cammen-geweld… Maar goed, ik stond er ook. Doet me aan dat liedje denken over Frank Vandenbroucke, Ploegsteert… Mooi en ontroerend, niet?
Wat daarbij ook opviel: Benny moeten ze echt wel heel kleine blokjes geven, want dan staat er geen maat op…
Enfin, een heel leuke dag voor de ganse bende. Te koesteren herinnering, absoluut! En nog es proficiat aan alle kampioenen!
* * *
ICE Kristine en Chris waren ‘s morgens naar Esquelbecq vertrokken. Hoe het daar intussen is afgelopen..? Ik heb er voorlopig ook het raden naar… 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten