27/04/2012 - Vrije Archiers van Tillegem - ledenschieting

Over het prachtige kader van Tillegembos en het ganse provinciale domein had ik het eerder al. De combinatie traditie-erfgoed en natuur is er uniek.

ICE was weer goed vertegenwoordigd: de kleinsten: Henri, Julie, Louise; ladies Nadia en Karoline, en heren Wim en Dominiek. Ook Christophe kwam ons –met enige vertraging- nog vervoegen.

Christophe en DD doen het daar met de traditionele boog, wat natuurlijk ook kadert in dat eerder geciteerde charmante aan de hunker naar traditie en erfgoed.

Eerst was er de 38ste Koningschieting over 3 rondes. Van A.D. ICE waren we met z’n 3’en die de blok raakten: Nadia en DD, maar die hadden ‘m niet zuiver genoeg om te doen wankelen, en de uiteindelijk verdiende Sire ICE Wim die wel de blok pal raakte, met gekend gevolg. En dat in de 3de ronde. Mooi zo! Alweer iets om op ons palmares te zetten, en Nadia verdiende daarbij nog de titel van 1ste Baljuw. M/V met talent, zo kan je onze bende volgens de huidige wetgeving dus weldegelijk omschrijven. En daarbij mogen we, volledig conform onze interne reglementen, zeker onze jeugd niet vergeten. Ik citeer daarbij nog even wat al onze leden onderschrijven: …dat U poogt, elk op zijn eigen manier, de boogsport ter herwaarderen of opwaarderen tot een echte familiale vriendensport. Steun daarbij actief onze jongeren, die straks onze geliefkoosde sport mee moeten helpen overleven.

Ook daar steekt een boodschap achter, en die is niet één van individualisme, of overdreven competitiedrang. Nee: de groep primeert, en dient die jeugd van in den beginne de juiste waarden mee te geven. Want zij zijn het straks die de schutters van morgen worden, en die dus mee aan de basis kunnen liggen van een succesvolle opleving van die boogsport. En die is hard nodig, daarvoor hoef je niet zover rondom te kijken. Het is dus wijs een koers te varen, waarbij we enkele tradities in stand houden. Uit geschiedenis is het namelijk bedoeling iets te leren, niet te negeren. Doen we dat laatste, dan bestaan daar 4-letter woorden voor. De trouwe lezer zal wel herinneren dat ik al een afspraak met hen maak in 2022. Ik zal echter niet nalaten regelmatig aan de bel te trekken. Sommigen zullen doof blijven. Maar die zullen ook zelf uitdoven. Wie zijn ogen opent, moet dat nu al weten. Ik herhaal nog even de belangrijkste woorden waar wij voor staan: familiaal, vrienden, en sport. Het woord individualisme staat daar dus niet tussen. Het weze gezegd: we zijn daar goed mee bezig! Dat we daarbij al es tegenstroom durven varen, is heel bewust ook. Wie namelijk geen visie heeft op langere termijn, die kan alleen meezeilen. En als de wind draait, dan draait dat bootje mee, zelfs al maken ze toerkes. Een visie hebben is als een kompas. Dan draai je geen toerkes, maar vaar je een uitgestippelde koers… Waait de wind dan plots even uit een andere richting, dan ben je niet uit koers geslagen, integendeel.

* * *

De trotse en zeker waardige Sire ICE Wim wordt volgende week, in aanwezigheid van de pers, dan ook in de bloemetjes gezet. De schieting zelf, die verliep niet ideaal, gelet we nu en dan al es een regenbui kregen te verwerken, maar dat kon de pret niet bederven. De wip diende zelfs geen enkele keer te zakken: vullen van vogels was niet nodig, want de laatste vogel tot vullen geraakte pas in de laatste ronde geschoten. En idem voor het hoogspel: op de Top na, die nog werd neergehaald door mini-sire ICE D, viel ook geen enkele andere hoogvogel… Maar plezant was het dus wel, zeker ook voor onze kids.

* * *

Terwijl ik hier in de digitale pen ben gekropen, staan de hemelsluizen integraal open. En dat terwijl, ook geheel in het teken van traditie, ICE leden Kristine en Chris naar het landenkampioenschap te Esquelbecq (FR) aan het trekken zijn. Benieuwd hoe ze het er daar zullen vanaf brengen… Intussen is de net bemeste weide maar wat tevreden met al dat water. Binnenkort komen de koetjes daar grazen, en ze zullen weelderig gras mogen herkauwen…

* * *

Deze ochtend nog wat werk op de plank om onze eigen 1ste Koningschieting te realiseren, en dan gaan we ons opnieuw pogen amuseren… U leest daar binnenkort nog wel van…