Een heel programma vandaag. ICE Tom had ons eerder al wijsgemaakt dat hij klinkers moest gaan leggen de komende dagen. Groot was mijn verbazing (maar dan ook weer niet 
) te moeten vaststellen dat hij al onderdag gevonden had deze morgen in één van de authentiekste cafeetjes van de streek… Ik vraag mij nu al af of ie nog in de Koude Keuken zal geraken vanavond… 
Voor zij die niet gaan schieten vandaag: we zijn jullie uiteraard in gedachten…
13u30 – Sente
Bekijk dit open wipje nog even… In januari wordt er voor het laatst op geschoten… Alweer wat traditie die verdwijnt. Jammer toch? 79 schutters daar, dus dat was een vrij aardige bende. En ICE Gistel had het geluk dan nog eerste te loten, dus we mochten er direct aan beginnen. Wim vond zijn weg niet, maar ik vermoed dat ie straks in de Koude Keuken wel weer tot positieven komt… ICE D kon alweer een zijvogel meepikken, maar daar bleef het bij. Toen het rond 16h gedaan was op de open wip, zijn we maar vertrokken. Met de resterende 80 man doorschieten op die ene muitwip, dat is niets voor ons. Konden we op ons gemak nog iets gaan eten thuis, de benen nog es masseren, en dan weer doortrekken naar Brugge…
19u00 – Brugge Koude Keuken
Toch weer dik 30 man vanavond ginder. En ‘t was minder koud dan gebruikelijk, want er stond bijzonder veel volk buiten, die niet hadden betaald voor die 3de wip… Wouter van Vrij & Blij vogelde al snel uit dat de meest interessante drankfrigo (voor het mooiste zicht op die 3de wip), deze was wa
ar de Duvel in stak.
Pienter ventje… Ik zie daar volgende week al een man of 40 staan. Dik 40, dat was ook het aantal punten die die 8 man van Gistel samen schoten. 2 Toppen (Tom en Wim), 2 Zijvogels (Staf) en 2 Kallen (Rudy en Dominiek) en elk 2 worstjes, hielpen dat aantal verzamelen…
Bon, om met een vrolijke noot te eindigen, of toch voor zij die dividenden ontvangen van die brouwers:
En dan verwonderd zijn dat ze beginnen jeneverschietingen te geven… Trouwens: alweer was Roger van Eernegem mij te sterk. Ik moet stilaan beter beginnen mikken. Dicht, dat is allemaal mooi, maar derop, dat is wat telt aan de eindmeet.
Ik heb mezelf voorgenomen om van dit kerstverlof gebruik te maken, om opnieuw te leren slapen. Als alles goed gaat, zou ik niet eerder dan 6u morgenochtend mogen opstaan. Ik vrees dat ze me anders aan mijn bed gaan moeten beginnen vastbinden. Geen woorden, maar daden: ik ben weg ermee. Zware opdracht voor de boeg: 6u blijven liggen, maar ik ga er alvast voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten