Een deel ICE-fanatici die niet betrokken zijn bij de regeringsonderhandelingen, had de namiddag vrij om naar dit beschrijf te trekken.
Deze keer waren dat Nadia, Wim en Rudy. Ook Staf was weer van de partij.
Ik mag alvast correspondent Rudy bedanken voor het tekst- en beeldmateriaal, gelet ondergetekende er deze namiddag helaas niet kon bijzijn. Het is duidelijk dat ICE het niet aan hun hart liet komen, en vooral Wim had duidelijk revanchegevoelens voor gisteren, want deze keer knalde hij er de meeste tegen het dek:
Waarschijnlijk stond er deze keer geen Leffe op de Top, want ik merk er gene bij Staf… 
Volgens de beschrijving in De Wipschutter is dit dus die nieuwe stand, gelukkig had Rudy ook de reflex een foto te nemen voor onze (intussen aanzienlijke) collectie foto’s van schietstanden doorheen ons land. Enfin, alle standen waar we al zijn geweest (quasi) werden op gevoelige plaat vastgelegd, ook in Frankrijk.
Dominiek kon niet eerder dan vanavond boog en pijl hanteren. Maar dat zullen ze daar in Torhout weer geweten hebben. Opnieuw 14 punten (1Z, 1K, 1H en 5v) brachten Dominiek op een 6de plaats in het eindklassement van dit seizoen, met een totaal van 117 punten. 3 punten tekort om nog de top 5 binnen te duikelen. Vandaag was namelijk de laatste ledenschieting waarbij punten nog meetelden voor de diverse kampioenschappen.
In het klassement van het aantal hoofdvogels, strandt Dominiek nog dichter, nl. een 3de plaats, met 23 stuks. 3 minder dan de ex aequo eerste 2 met 26 stuks.
Hoofdman Wilfried en gildebroeder Johan konden Dominiek zijn prestatie zeker smaken.
Onder Dominiek en de Hoofdman vond een kleine “wedstrijd binnen de wedstrijd” plaats, gelet Dominiek zijn plaats stilaan maar gestaag kwam bedreigen. Finaal moest de Hoofdman de duimen leggen, en strandde daarbij op 1 punt (in het totaalklassement). Voor aanvang van deze laatste schieting had hij nochtans nog altijd 7 punten voor op Dominiek, maar dat mocht dus niet baten… 
Gelet ICE D 16 van de 30 ledenschietingen in Torhout moest missen dit jaar, vraagt iedereen zich luidop af, wie überhaupt nog een kans maakt volgend jaar. Maar er is zoiets als schutterswijsheid. Die zegt ook dat ‘er altijd eerst nog geschoten moet worden’… Inderdaad, we zullen dat allemaal nog moeten zien. Toch is het een eervolle prestatie, zeker voor een beginneling als DD, die pas op 4/12 eerstkomend zijn 1-jarig schutter-zijn mag gaan vieren…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten