zaterdag 5 januari 2013

1-4 januari 2013: druk, weinig sport & blessureleed. Maar: kindervreugde!

De kerst- en nieuwjaarsperiode bracht niet de (geplande) rust waar ik voor mezelf op had gerekend. Uiteraard plezante feestdagIMG_0271en, gelet je die in familieverband beleeft, en ik hou daar nogal van. Geen klagen daarover dus, net integendeel. Oudejaarsavond was papa vlug van de kaart, en moest, op 1 IMG_2695uitzondering na de voorbije 10 jaar, alweer de overgang van oud naar nieuw missen. De Nieuwjaarsdis was feestelijk aangekleed bij oma, met de ganse familie samen. En de obligate nieuwjaarsbrieven… Knipogende emoticon

2de nieuwjaarsdag en donderdag was het doorharken, en enkele dossiers aanpakken. Nu, op 2de Nieuwjaar bleek ik niet veel te hebben gemist, sportief gezien. Nadia, Kristine, Chris & Wim trokken naarimage A3, maar daar waren veel ‘nieuwjaarsjagers’ (zoals dat heet), en van sport komt dan niet veel in huis. 100 schutters. Niks voor mij… Sport primeert, en dat kan niet meer met zo’n aantallen. Nu goed, ik kon mijn tijd nuttiger besteden. Ondertussen wel een speciaal moment voor de ICE junior-ladies, gelet ze gaatjes voor oorringen mochten laten prikken. Met een bang hartje vertrokken, kwamen ze toch maar wat trots terug thuis. Wat worden ze snel groot hé…

Pas donderdagavond zag ik een eerste mogelijkheid ‘s avonds wat te sporten. Deed deugd na al die drukte enerzijds, en die finaal toch best ambetante dagen zo rond de feestdagen. Alles krijgt een wat andere invulling, en het is fijn zo stilaan weer te kunnen terugvallen op ‘normale’ modus. Hoewel, ook donderdagavond bleek geen normale dag: een op het eerste zicht lichte blessure aan een belangrijke trekvinger gooide roet in het eten. Waar ik donderdagavond nog kon hopen dat KINECT bis...ontsmetting soelaas zou brengen, kon ik gister alleen maar vaststellen dat Dr. Ka grondiger mocht ingrijpen. Geen sport dus op vrijdagavond. En de vraag blijft nog open of het weekend überhaupt beterschap zal brengen. Nu, vandaag is het feest hier, maar dan voor de kids, en in deze specifiek voor Julie. Gelet zij in de zomer verjaart, is het altijd een probleem haar vriendinnen/vriendjes bij elkaar te krijgen, gelet er altijd wel iemand met verlof is, enz… dus verkozen we maar om het nu op het eind van deze vakantie es te plannen, gelet de meeste dan inderdaad thuis zijn: en met succes: iedereen thuis, dus iedereen tevree, zeker ons Julie… Knipogende emoticon

En ‘Almighty Dad’ mocht nog es aan de slag: ik heb namelijk enkele kwaliteiten (naast enkele zwakheden, zoals elke doorsnee-mens. En zelf hoef je daarvoor niet eens doorsnee te zijn: fouten en zwaktes heb je toch)… Naast snel werkende efferente neuronen, bezit ik nog immer een zeer technologisch-technische kennis (of vooral ervaring). U zag het al: deze maar es aan het werk gezet om een al een tijdje weHyper KINECT!rkloze Microsoft Kinect aan het werk te zetten. Stond vroeger in het salon, maar met die in te richten, is die plaats niet meer geschikt om meubels te verslepen om dat spel te kunnen spelen. En zo was het handeltje in onbruik geraakt, en in de kast verdwenen. Daar moet het zeker al meer dan een jaar vertoeven. Dus handen uit de mouwen gestroopt, brains doen draaien in techno-modus, en een dik uur later waren onze juniors al uitermate actief aan het spelen. Schitterend spelprincipe: veel beweging, en toch digitaal amusement. Stukken beter dan dat ze op allerhande tablets en smartphones spelletjes spelen in een luie zetel. En duidelijk: letterlijk UREN hebben ze staan springen. ‘De leukste dag’ van hun leven, overdreven ze dichterlijk… Glimlach

Nu, van mij mogen ze overdrijven, toch deze keer. Intussen zorgde mama voor een feestelijk aangeklede feestzaal, die straks volloopt met joelende & spelende kids. Die ongetwijfeld wat Kinect-“isch” zullen rondhuppen. Gelet aanpalend aan mijn buro, maak ik me dan maar beter uit de voeten, me dunkt…

Gisterenavond zelf dus thuis met medisch forfait, dus ik kon een ontketende Christophe niet aan de slag zien… Straffe prestatie, die weer wat spanning in de competitie brengt… Knipogende emoticon Echter minder fortuinlijk was Opa Jan, die een pijl in z’n linkeroog kreeg Bedroefde emoticon. Komt allicht wel in orde, maar zo zie je maar: altijd opletten onder wip!

image

Er staat veel boeiends op het menu vandaag, keus te over dus om de blog dit weekend verder aan te spekken met het allerbeste wat we te bieden hebben. Cheers, and watch out for the ICE-team… Vingers gekruist

ICE_Team

Geen opmerkingen:

Een reactie posten