Voor wie het nog niet wist: het zomertornooi is achter de rug. Ik voel me een beetje een Jacques Rogge. Dat de tijd voor een afrondende rede er dan aankomt. Maar we zullen er niet mee ophouden, zeker niet na de commentaar die we, en ik leg de nadruk op WIJ, kregen. Ik mag dan wel met de ideeën in mijn hoofd rondlopen, en ik durf al es tegenstroom gaan. En dan trek je mensen mee, of enthousiasmeer ze. En als je dan zo’n feedback krijgt, dan straalt dat mee af op onze ploeg, meer kan ik daar niet van maken: het is namelijk ook zo. Schitterend, toch?
En het spreekwoord dat hierbij past: de beste stuurlui, die staan altijd aan wal, vergis u niet. Wie dus zijn nek niet uitsteekt, die zal ook geen wind vangen. Ik zie er veel die hun spreekwoordelijke kont keren met de wind. Opportunisten zijn dat, pur sang. Maar dat zijn zeker ook die beste stuurlui. Maar hou op langs de zijkant te staan roepen dan: doe iets! Dan heb en krijg je ook recht van spreken. Al de rest is klap tegen de vaak. Voilà.
Veel voldoening gehaald uit deze organisatie, om enkele persoonlijke redenen ook. En ik leer ook telkens bij. Hoe leer je bij? Door fouten te maken, en die te onderkennen. Dan kan je ook weer zaken verbeteren. Anders blijf je toertjes draaien, en je in je eigen gelijk wentelen. En trust me: ik zie dat zoveel rond mij. Maar gelijk hebben, is helemaal iets anders dan gelijk krijgen. Focus je teveel op dat laatste, dan ga je op een moment aan de essentie voorbij. Dan ben je met je persoon bezig, en niet langer met je idealen. Als je die al hebt…
Genoeg over strategie en visie, of ik kan nog een 200 pagina’s doorgaan, geloof me vrij. En finaal zal je me dan wel begrijpen ook… 
Maar het mag wat luchtiger nu. Een geslaagd tornooi dus: alweer mochten we niet klagen, en kregen we liefst 180 schutters over de vloer: mooi. En die kregen waar voor hun geld (hoewel ik een hekel heb aan dat geld-gedoe rond boogschieten), sportief gezien, en zetten onrechtstreeks (anderen ook rechtstreeks) hun schouders onder een steunactie voor een nobel doel. Gelet wij noch enig winstoogmerk, noch enige kantine hebben, zijn dat (winst of kantine) niet onze nobele doelen. Neen, we pogen maatschappelijk iets te bewegen, en dat lukt wonderwel. Babysteps, weet je. En vergis U niet: binnen 20 jaar loop ik er nog (als mijn gezondheid blijft wat is ie is)… Ik ben dus iemand die goed weet wat ie wil, maar die HEEL veel geduld heeft. Anders bereik je niks. En daar zie je dagelijks voorbeelden van: doorzetten, daar is niets mis mee, zolang je maar een helder doel voor ogen heb (anders ben je eerder een losgeslagen stier natuurlijk). Neem nu ons recentste golfsensatie Colsaerts, die furore maakt in de golfsport. Bekijk die man zijn levensverhaal maar es. It’s all about passion. De passie die bij mij het vuur doet branden? De sport en haar immens rijke traditie erachter. De rest komt U nog te weten door onze blog te blijven volgen de komende jaren… 
Eerst onze jongste winnaars: enthousiaste bende jonge lui, die zich dik amuseerden: wat je hier ziet is geen pose, maar naturel. En ze mogen fier zijn ook: prachtige prestatie!
De winnende damesploeg werd die van Lendelede: proficiat!
Wij omarmen tradities, dat weet U, dus zijn we maar wat trots opnieuw een stevige delegatie Fransen over de vloer te hebben gekregen. Vreemd dat ze daarvoor van over de grens moeten komen, want ook in ons land heb je dit soort verenigingen. Zij zijn er duidelijk nog niet uit dat gelijk hebben en gelijk krijgen iets wezenlijk verschillend is. Dan draai je toertjes, remember? Dikke proficiat voor het team van Bleue Maison/Eperlecques.
In de jachtwapen-divisie () tenslotte, ook een schitterende ploegprestatie van Zeveneken: ook daar proficat!
Wie alles nog es wil uitvlooien, die kan nog es gaan kijken naar alle klassementen, evenals een mooie foto-collectie sfeerbeelden, en dat op onze daartoe opgezette webpagina.
http://bit.ly/ADICE_Summer_Results
Ook deze winter maken we er wel iets leuk van, ondermeer door een traditie opniew aan te blazen op maandagaond. En tornooi: we vinden er wel iets op als jullle graag terugkomen!
Individueel konden we ook enkele remarquabele prestaties noteren…
- Ploegen Type J: ICE Julie schoot op elke wip de hoge. Ze is trouwens de enige schutter, allen samen bekeken, die dat kon! Een dreumes begot, van 8 jaar…. Sjiek dat die jonge lui meededen, en zeker dat ze wisten waarom, nl om dat goed doel mee te helpen ondersteunen!
- Ploegen Type G: Wouter van Vrij & Blij raapte 50 punten bij elkaar op zijn ééntje. Jochem van Asper was dan weer het meest trefzeker, door liefst 23 blokken naar beneden te halen op 45 schoten. Verder waren er 2 zogenaamde pietzakken: John van Kortemark en Kevin Daeveloose van Zedelgem waren de enige schutters die op Wip II in 1 schot 4 blokken schoten. En John deed er nog een schepje bovenop, door het schot nadien, er NOG es 3 tegelijk te schieten. Faut le faire!
- Ploegen Type D: Charlotte van Wichelen was een grote maat te sterk voor de collega’s-dames…
- Ploegen Type T: met de traditionele boog was Jean-Pierre van Bleue Maison zowel meester op punten als op geschoten blokken. Die kon zelfs aardig mee met de jachtwapen-divisie…
Proficiat iedereen, in de eerste plaats wegens jullie enthousiaste deelname! En als uitsmijter: wij hadden 400 blokken besteld: daarvan zijn er ongeveer 300 omgetoverd in stoofhout… 
Maar dat de deelnemers hebben genoten, daar hebben wij nog het meeste plezier aan beleefd. En dat het spannend was, dat was een welkome ontwikkeling: wie had kunnen voorspellen dat, in het klassement jachtwapens, de eerste 3 ploegen elkaar bekampten, en op 1 punt verschil van elkaar zouden eindigen..? Reken maar: elke ploeg had 180 pijlen te schieten, en dan stranden die eerste 3 op 1 punt van elkaar. Dat wil (mijn bescheiden inziens) zeggen dat de formule dermate spannend was net omwille van de manier van punten toekennen. Extreme verschillen hebben we aan de top niet gezien, en dat heeft net voor dat spannend verloop gezorgd. Elke tornooidag was wel ergens een baken verzet: was het niet per ploeg, dan was er wel ergens een individu die weer een prestatie had neergezet die we niet (meer) hadden verwacht. Heerlijk om dat als organisator te mogen meemaken…
Trouwens, niet alleen als organisator: als ik even de statistieken bekijk van hoe de tussenstanden online werden gevolgd, dan was ook in vele huiskamers blijkbaar de interesse er wel, en bij enkelen zal de spanning ook wel te snijden geweest zijn…
* * *
Zondagnamiddag trokken we naar Nieuwpoort voor decompressie… het werd een ontspannende uitloper van een plezant en mooi weekend! En welverdiend na toch enkele zware weekends om alles in goeie banen te leiden. Wees ook iedereen die ons tornooi mee een succes hielp worden, dankbaar voor hun inzet. Ik ga geen namen noemen, want jullie kennen ze allemaal. En het waren er veel! Dank u!
Onderwijl mochten ICE Nadia, ICE Wim & ICE D deze prijzentafel pogen leeg te schieten, en dat lukte aardig…
Voor de liefhebbers: tot maandagavond! http://bit.ly/ADICE_Winter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten