Het uitstapje naar de boerderij en de plannen om o.a. hout te hakken, en een kampvuur te ontsteken… daar stak een hardnekkig virus een stokje tussen (hm: zo zie je maar hoe passend het woord stokje in deze dus kan zijn 
). Oma heeft dus geen al te rustige nacht gehad, want die kleine juniors zijn de ganse nacht in de weer geweest om hun maaginhoud kwijt te geraken. Ik zal er verder maar geen tekening bij maken zeker? Ook vannacht moesten we nog koortsaanvallen onderdrukken, maar stilaan (zoals medisch ook te verwachten) komen ze er door. Anderhalve tot 2 dagen lijdt je van een virus, en dan doet intussen het sterke immuunsysteem van je lichaam het nodige. Nog een geluk dat onze juniors al gewoon zijn om regelmatig buiten te werken op de kinderboerderij thuis, en dus een gezonde basis weerstand genieten… Ze slapen ook dagelijks de nodige dosis uren om die weerstand op peil te houden. Kinderen hebben namelijk een gezonde nachtrust nodig, die voldoende lang is. Dat is ons dan ook heilig.
Papa ICE mocht ‘s avonds zijn zinnen nog een beetje verzetten, samen met ICE Kristine, Chris, en Patrick. Een waar schuttersfeest, om het dan nog licht uit te drukken. Maar het is natuurlijk zondag waar het telt: dan gaan we met 2 peletons naar het kampioenschap van onze vrienden van Vrij & Blij te Beveren. De algipan ligt al klaar, want die zullen we allicht nodig hebben…
Morgen treedt ons team juniors-ladies al aan op ons eigen kampioenschap. Duimen maar, dat ze weer een mooie teamprestatie neerzetten! 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten