De kasteelheer is gevonden. Dat was toch zowat het grootste nieuws gisteren. Naar verluid had onze ICE Tom de cruciale tips kunnen gev
en, gelet hij natuurlijk Aalter op zijn duim (of teen, zoals je wil) kent!
Na de schieting gisterenavond, besliste ie om zelf nog DNA te gaan afleveren… Dwang was helemaal niet nodig! 
Ik vraag me nu wel of of de looksaus dat DNA niet onschadelijk maakt…
We waren met een schoon bendeke gisteren, maar ontbraken 2 van onze vrienden: Christophe (bedolven onder inkpatronen, A3-bladen, nieuwe digitale printers, financiële plannnen, en ga zo maar door) en Jan, die net gisteren voor het eerst Opa werd van zijn kleindochter Frauwke. Opa Jan. Voilà. Nu kennen we hem vanaf nu onder die naam bij ICE & Friends… 
Iemand die al es een handleiding las van Hoyt riser en hoe je limbs correct af te stellen, mag intussen ook mij daarmee confronteren… Ik heb gisteren gepoogd te doen wat het boekje zegt, en nu trekken mijn latten mijns inziens eindelijk mooi recht. Het resultaat was eraan te zien. Hoewel ik al meer dan een week verplicht ben met wieltjes te schieten, slaagde ik er toch in vrij snel weer de stabiele houding te pakken te krijgen, en haalde in onze competitie toch weer 3 puntvogels naar beneden. Ik mag dan nog altijd een end achter staan op een 
ijzersterke ICE Wim, er is wel iets opmerkelijk vastgesteld: in de gele met het kleinste blokje (de Hoge m.n.) sta ik wel aan de leiding… Een mens is altijd op zoek naar iets in zijn voordeel natuurlijk. En meer dan de helft van onze vrijdagavondschietingen met de traditionele boog, is dat zeker niet slecht. Blijven trainen! Zondag schieten onze juniors Julie en Louise enerzijds samen met de ladies Kristine, Nadia en Karoline mee in onze eerste ploeg bij De Polle in De Toewip. Na wat ik gisteren van hen mocht zien: wij zullen met onze herenploeg onze kuiten mogen insmeren. Vroeger was dat met Algipan. Tegenwoordig heet zoiets Reflex-spray… Maar smeren zullen we. Laat het ons in elk geval hopen. Het wordt een sterke ploeg, dat zagen we al in Beveren. Maar er is ook een soort chemie in dat groepje, en dat stuwt ze ook vooruit. Ik zie uit naar zondag, en met een beetje subjectiviteit zeker naar de prestatie van onze juniors. Vooral als ik zie hoe ze tegenwoordig genieten van het boogschieten: ze kunnen echt al tevreden zijn met een mooi schot. Dat er niet telkens iets valt: dat begrijpen ze al. Mooi zo!
Zo, ik onthoud me verder van andere politiek-economische commentaren, en dat is m.i. wijs. Want ik loop wat gepikeerd rond dat verhaal van die loodsen. Kijk alvast es naar de reportage van Canvas van vrijdagavond. Zie de videozone op de de website van De Redactie.
Gelukkig heb ik straks loods Wim, die me om 9u30 komt halen. Hij staakt niet nee. Wij gaan peleton Bissegem steunen in haar strijd om onze competitie kleur te geven. Nadien? Wellicht in Gent blijven, we zien wel wat de loods beslist…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten