Dit was het resultaat na 1 dag met de recurve… Daar bleek een lat scheef te trekken, dus moest in orde gezet geraken. Gelet blok in Zaffelare deze morgen, en Eddy Verbiest daar amper een 15km vandaan zijn expertise ter beschikking stelt op een zondag… hebben we daar maar werk van gemaakt, om verdere “schade” te beperken…
Een mens mag een beetje afzien, maar als er bloed aan te pas komt, dan wordt het al pijn verbijten, en dat is er iets over… 
In Zaffelare geen brokken gemaakt. T.t.z. in elk geval geen blokken kapot geschoten. Als je ze niet raakt, is dat ook een logisch gevolg natuurlijk… 
Noch onze Keizer Rudy, noch Linda, Kristine, Chris of ikzelf konden dicht genoeg geraken om de wip naar beneden te laten brengen. Dan ben je relatief snel klaar natuurlijk. Zelf kon ik vaststellen dat de ‘magic touch’ van Eddy er minstens voor gezorgd had dat ik terug recht schoot, t.t.z. in een grote asbak. En daarmee was ik al tevreden. De rest komt ook wel. Mits voldoende oefening, en doorzetting…
De mannen in vorm waren Wouter van Vrij & Blij en Erwin van Wichelen die op Wip I als overwinnaars overbleven. Op Wip II werd dat Eric van Munte en Steve van Braine-le-chateau… Er bleven 78 schutters beschrijven nadien.
55 anderen, waaronder ICE Linda, Kristine, Chris, Rudy en Dominiek, samen met Jan van Rumbeke teamden samen bij A3. Ik herinner me vooral de nederlaag 4-3… Dimitri van Munte was me een blokje te sterk, en dan had ik nog een “doubleetse” geschoten…
Voor de rest hebben we vooral iedereen, ook een zeker A., regelmatig en correct een goeiemiddag gewenst… We blijven volhouden!
* * *
En nu nog wat lachen met enkele hypocrieten, zoals R. De Leeuw die zelf zijn zakken vult met gebruik van de notionele interestaftrek, waar hij n.b. zelf sterk tegen van leer trekt… Ik zit nog te schokken van het lachen, en tegelijk valt mijn mond zelfs niet open van verbazing. De mens als egoïst… Let maar op: niet wat men zegt telt, maar wat men in de praktijk doet. De rest is praat na de vaak.
Trouwens, dat is makkelijk door te trekken naar het boogschieten. Ik vraag me af waarom men in ploegen schiet. Zonder te veralgemenen, want dit is de waarheid oneer aandoen, is boogschieten voor de meesten een individuele sport. Die ploeg: dat interesseert hen niet. Enkel wat ze zelf presteren telt. Ze kunnen mee het bootje in met dat soort mensen als De Leeuw, voor mijn part… Want wat die mensen dan niet schijnen te beseffen, is dat zo het boogschieten kapot gaat. Dat zie je dagelijks in de feiten. Neem maar het verschil in aantal schutters vorig jaar tgo. dit jaar, en I proved my point. De oorzaak daarvan staat hierboven. En boogschieten is traditioneel niet ontstaan als een individuele sport. ‘t Wordt dus hoog tijd dat de meeste schutters es in de geschiedenisboeken duiken, zodat ze beseffen waar ze mee bezig zijn. Maar goed, eenoog is koning in het land der blinden.
Gelukkig bevestigen enkele uitzonderingen nog altijd de regel. Enkele… er is dus nog werk aan de winkel. Maar met tijd komen we er wel. Eerst moet er een crisis ontstaan vooraleer de ogen open vallen. Wait and see…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten