Het busje van Wim en Nadia werd volgestouwd met bogen, en de bijhorende schutters deze middag… Ze kregen gezelschap van Rudy, Staf en Dominiek. Die laatste zag nog wat troebel, maar met het verstrijken van de tijd (en veel water), kwam het nog goed.
Keizer van België, dat ben je voor het leven.
Rudy twijfelde niet onder de wip, en dat resultaat stond snel op het bord. Marcelleken mocht regelmatig zijn krijtje pakken om ICE Gistel op zijn bord te zetten. En dat zal niet voor het laatst zijn, dit seizoen… 
En ook onze benjamin Henri? Die was in de wolken met zijn nieuw speeltje. Hij is gefascineerd door de losser waar Wim, omwille van een spierletsel in de hand, mee moet schieten. Wim had er nog ene liggen die hij niet gebruikt, en dus kreeg Henri die nog in zijn handen, net voor het slapengaan. Je kan je voorstellen hoe die glunderde. En ook: hij wou het ding niet meer afdoen, dus ligt momenteel met die losser om de pols te slapen… met een gelukzalige, trotse glimlach op zijn gezicht… 
Misschien is ie in zijn dromen al de pakweg 120ste keizer van België in wording. Binnen een jaar of 40 moet ie het toch al wel goed genoeg kunnen, niet?
En nu ga ik inhalen wat ik deze morgen noodgedwongen moest laten liggen. Kermis is een geseling waard. Mijn grootvader en vader zaliger hadden overschot van gelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten