Gisteren kon de jeugd het Nationaal Jeugdcriterium
in gang schieten. Hoe eea is afgelopen, moet ik voorlopig schuldig blijven. Zelf zijn we er niet geraakt, hoewel de kids hun sp
ullen vrijdagavond nog klaar hadden gezet. En zijn ze hier hun schutterstenu aan het uitproberen? Ik dacht het niet, hoewel het niet mis zou staan natuurlijk: een dresscode voor de heren en de dames: daar is niks mis mee, integendeel: het werkt in tegen discriminatie… Terwijl mama ICE Ka op shoppen uittrok met de juniors (en dat doen ze minstens even graag 
), had ik ook nog eea voor te bereiden voor de koningschieting komende woensdag. Dus de ochtend deels al nuttig ingevuld, zodat ook dat vlot kan verlopen.
Ik was iets later terug dan verhoopt, en kon maar om 13.50 vertrekken. Ik was namelijk graag naar Eikevliet kunnen gaan voor het beschrijf van Meise, maar op 40 min zou ik dat niet halen, dus werd het Sente, samen met Siebe & Christophe van Ledegem, en 
Opa Jan van St. Pieter Roeselare. Ons peleton kon zich aardig weren tussen die 57 schutters daar, en zeker ook de junior van Ledegem was meer dan gemotiveerd… . Onderwijl streden Kristine en Chris in hun achtertuin (Meise te Eikevliet), het werd er 2-3. Alles samen dikte ons potje weer aan met een dikke 45 EUR. Onze juniors zullen niet weten waar ze ‘t hebben als ze in het najaar hun verrassing krijgen voorgeschoteld. Het plan is al klaar, het verzwegen houden is nog wat anders. In elk geval weten we nu al dat we zelfs al een dik saldo zullen kunnen overdragen naar volgend jaar: dus minstens hun jaarlijkse activiteit is ermee verzekerd. En het wordt een Europese tour, meer kan ik niet verklappen… 
Intussen nadert mei, dus ook snel juni, en dus zijn de vakantieplannen volop in de maak. Ook dat houdt de kids in de ban. Begin juli zullen ze in elk geval hun hartje kunnen ophalen in de Ardèche. Papa ICE D zal noodgedwongen zich moeten beperken tot een iets korter bezoek daar, 
maar goed: ook ik zal wel mijn ontspanning vinden hier, wees maar gerust.
Er moet toch iemand voor onze dierentuin zorgen hier, niet? Elke ochtend zo rond half vijf, krijgen onze pavloviaans geconditioneerde poezen de klink te horen van mijn kantoor-verandadeur. Intussen zet ik hun ontbijt klaar, en tegen dat ik daarmee klaar ben, zitten ze netjes op een rij te wachten om aan de dis aan te schuiven… Ik hou nu éénmaal van discipline, en dieren hebben ook nood aan gewoontes, dat zie je ook. Onderwijl nog wat vuurkracht klaargestoomd voor mezelf en tevens copain Christophe. Straks trekken we namelijk naar de afkamping van de KNVBH-CRNAB te Nivelles. De weerapp voorspelt geen hittes maar wel schuttersweer. Meer hebben we niet nodig. Waar de namiddag ons heen waait, dat zien we dan wel. Gelet we nog altijd met schoolgaande kinderen zitten, zwaaien we in elk geval westwaarts in de namiddag. Onze kids hebben ook een boterham vol: schoolfeest van Gravenbos, dus waren ze gisteren ook daarvoor druk in de weer: optredens moeten namelijk tot in de puntjes voorbereid zijn. Ook weer een trekje van het genetisch deel van papa ICE D die ze in zich hebben: ik geniet er van. Zoals ik nu gaan doen met mijn ontbijt. Breakfast for champions. Of dat hopen we toch. En anders? Wel dan gaan we ons toch wel geamuseerd hebben ipv in de luie zetel te hebben gezeten: keuze snel gemaakt dus.
Geniet van uw zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten