23/03/2013 - Waar is die lente..?

Ons ‘winterseizoen’ zit erop, althans toch hetgeen wij organiseren in de Koude Keuken. Je zou er met dit weertje al spijt van krijgen, geen week langer te hebben volgehouden. Wie had gedacht dat we momenteel met dit soort weer zouden te maken hebben? De maatschappijen die op dit ogenblik al buitenschietingen organiseren, die hebben ronduit pech. Neem nu gisteren: temperatuur rond het vriespunt, maar door de striemende (4 tot 5 beaufort) ooster, was de gevoelstemperatuur zelfs slechts –5°C. En dan zwijgen we nog over de stevige sneeuwbuien! Eind maart zijn we, pro memorie!

Het zou van Pien geen waar geweest zijn, geloof me. Die weermannen/vrouwen van vandaag…

De ganse week had al iets van een dubbel strafkamp: enerzijds de nasleep van mijn blessure aan elleboog die me nog parten speelt (de traditionele handboog kan ik niet hanteren: ik krijg boog wel open, maar kan niet blijven staan onder spanning op linkerarm), en anderzijds een pak extra werk omwille van het arsenaal van John Crombez die naarstig op zoek wil gaan naar de VAA die de zelfstandige zou opstrijken. Geheel ten onrechte trouwens, want wie o.a. Trends las deze week, zou moeten weten dat de typische KMO een pak belastingen afdraagt: gemiddeld meer dan 30% van de toegevoegde waarde die we creëren wordt afgeroomd door de staat. En dan moet je er nog es je PB bijtellen. Begin maar beter niet, of je kan net zo goed jezelf in een depressie storten. Nog op de tanden bijten tot volgende week woensdag, en dan zijn we er weer voor een tijdje van af. Onnodig tijdsverlies, en op zich alweer een pak extra kosten waarmee ze je opzadelen…

Gisteren dus de pees er even af. Figuurlijk dan, want eigenlijk hadden we ze net nodig die pees. Maar vergeet maar dat we nu al naar buiten konden: sneeuwvlokken zo groot al paaseitjes die neerstormden? Nee, geen keuze, zeker niet als je je kinderen wenst mee te nemen. Dan maar naar Sint Amandsberg. En we waren duidelijk niet alleen die er zo over dachten: 49 schutters, zonder onze jeugd mee te tellen. Het zal er één van de topzaterdagen geweest zijn van de ganse ‘winter’. Ironisch op een dag in de lente… Wij zijn fans in woord en daad van en voor de jeugd, en deze keer kregen dus ook Milan & Yentl de kans om al es te proeven. Man, was dat een belevenis… Heerlijk om zien, zoveel is zeker/duidelijk. En buiten: het was echt geen weer om aan te zien, echt niet. Moedigen die zich toch buiten waagden, maar ik vraag me af hoeveel plezier ze er aan beleefden. Dat zal dan vooral IN de kantines geweest zijn.

We waren by far het sterkst vertegenwoordigd peleton, maar dat vertaalde zich volledig in resultaten. Ook dat is eigen aan de boogsport. Er werd zeker niet slecht geschoten, ook niet door onze juniors, maar op het gepaste moment de wip passen, dat is natuurlijk de kunst. Opa Jan liet het niet aan zijn hart komen. Enfin, eigenlijk wel, maar hier deed ie maar alsof natuurlijk. Halfweg koers verkozen de heren Jan & Chris hun lekkersbier al te geven, stel je voor… Nu, allerbelangrijkst: de sfeer was er niet minder om, en dat is uiteindelijk ook nog het voornaamste. Iedereen was finaal ‘op zijn gemak’, en de één al wa meer pak dan de ander. Tja, daarvoor schiet je in ploeg, niet? We konden finaal ons potjen nog degelijk aanspijzen, en hadden een gezellig ontspannende namiddag… Zonder kou te lijden. En de kids amuseerden zich ook meer dan kostelijk, wat moet je dan nog meer..?

Straks Gent-Wevelgem, of toch de light-editie (ze spraken gisteren al van een parcours van 47km minder, en trouwens met start in Gistel dan nog!). Ik vraag me af of ze voor het Congres van de KNBBW welk straks doorgaat te Izegem, ook geen dergelijke beslissing moeten nemen voor de stoet voorafgaand aan het Congres. Er kunnen nog ongelukken van komen, als je hoort hoe glad de wegen erbij liggen. Wie straks met vlag en breuk door Izegem moet trekken… die zorgt best ook voor enkele laagjes Thermolactyl…

En voor al diegenen die van het binnenland moeten afzakken: dat ze maar voorzichtig zijn… Voor mezelf is het maar een figuurlijke boogscheut om es tot in Izegem te rijden, maar wie van de uithoeken van het land moet afzakken, onder meer omdat ze anders hun prijzen niet krijgen (je zou je afvragen of dit nog van deze tijd is: heb je al es iemand zijn medaille of trofee weten afpakken (ik zeg maar wat: voor Sportman van Jaar) omdat ie er door omstandigheden niet kan zijn?). Idem trouwens voor de jeugdschietingen: wie niet wil of kan blijven: die wordt dan maar gestraft. Klopt niet hé: als je iets wint, bon, dan is dat zo. Haal je de prijsuitreiking niet, dan geeft dat geen recht je prijs af te nemen, spijts wat er dan in een reglement moge staan. Laat dat maar es nalezen door een advocaat. Resultaat zal zijn dat je je stoof mag aansteken (en deze periode dus letterlijk) met je reglement, wegens discriminatie. En dat is maar goed ook, want het dient niet de belangen van de verdienstelijke sporter, maar een ander belang. Dat is dus fundamenteel verkeerd. Er zijn andere manieren om mensen te motiveren, toch? Wie iets van opvoeding afweet, die zal OOK weten dat straffen niet de meest effectieve en efficiënte manier is om gedrag te veranderen. Zelfs in tegendeel: het zorgt voor weerspannigheid. Uiteindelijk bereik je zelfs het omgekeerde van wat je beoogt…

Sorry to say, maar helemaal hilarisch wordt het als je dan moet lezen dat wie in de stoet opdraaft, een slordige 5 EUR krijgt. Moet je daarvoor historisch erfgoed bovenhalen, en aan dergelijk weer blootstellen..? Wie zoiets bezit, die zal dat doen om te tonen dat hij daar trots op is, en een hart heeft voor zijn traditionele sport. Niet voor die halve Quick-menu-premie… Ik zou regelmatig es in de hoofden willen kijken van de opstellers van dergelijke teksten… Ik kan me veel nuttiger bestedingen bedenken dan het budgetje dat je daaraan spendeert enerzijds, maar belangrijker nog: hoe je mensen motiveert. En wie een hart heeft voor zijn volkssport, die heeft dergelijke ‘incentives’ niet eens nodig. Die is op zich al fier om dat te mogen en kunnen bovenhalen. Trek es met de jeugd op uitstap, laat ze proeven van de traditie achter onze sport, en laat ze dan nog geniet van hun sport zelf: veel beter besteed… Want zonder die jonge enthousiastelingen, loopt er binnen afzienbare tijd geen kat meer op dergelijke stoeten.

Schrik van verandering zeker..? Altijd een slechte raadgever, angst. Dat leidt tot niets productiefs, en al zeker niet creatiefs… Staan de beste stuurlui dan aan wal? Niet per definitie natuurlijk, maar geen enkele organisatie kan zich veroorloven niet regelmatig zichzelf in vraag te stellen. Zeker als ze in moeilijk weer verkeert… Of je moet blind willen zijn. Het gemakkelijkste? Schieten op de pianist… En je hoort nochtans elk jaar verfrissende ideeën. Jammergenoeg verdwijnen die bijna per definitie in de prullenmand. Want ze worden niet ‘verkocht’… Een beetje minder democratie kan soms es deugd doen. Waarom denk je dat indertijd Martens met volmacten heeft moeten regeren? Juist ja… Wie het niet weet, die kan es wat googlen. Gelukkig hebben zij die denken macht te hebben, er eigenlijk geen in de feiten. Dat zie je ook dagelijks. Iedereen kan en ‘titel’ krijgen. Enkel hij/zij die er iets mee doet, die zal er ook respect mee afdwingen. De overige worden er zelfs om uitgelachen, net omdat ze hun papieren authoriteit verkeerd benutten enerzijds, en anderzijds omdat ze, middels het voorwendsel der democratie, bereiken wat ze willen: een quasi stand-still.

Bekijk het regelmatig maar es van op afstand, je zal zien wat ik zie… Wanneer en wie zal es de moed hebben om met visie een trendbreuk in te zetten? Je zal me al eerste horen juichen, en een stevige supporter vinden. Niet dat we ons nu al niet inzetten, vaak wat tegenstroom in. Geen woorden nee, maar daden. En veeeeeel geduld…

Uiteraard: nu al een pluim voor alle mensen die al zorgden en gaan zorgen dat straks allicht alles vlekkeloos verloopt. Nu nog de inhoud…