zaterdag 10 november 2012

8-9-10/11/2012: een zwaar weekje achter de rug, en dus blij dat het weekend werd ingezet…

U zal het al gemerkt hebben, veel rolde niet uit mijn keyboard deze week. En hoewel ik dat telkens poog aan te grijpen als een soort mental break tussen het werk door, kwam ik zelfs daar niet echt aan deze week. Volgende week beter, laat ons hopen, toch minstens ook voor onze schare trouwe lezers.Reflectoren en lichtjes op de KNBBW-bike: ICE Julie kan nu veilig (en trots) de weg op ! Maar zeker ook mijzelf: je zou verschieten welk plezier ik schep uit het neerkriebelen van mijn hersenspinsels…

Vergeet ook niet: dit is het 418de blogbericht welk ik neerpen, sinds we met onze website zijn gestart. Dat zijn er al enige, niet? En die website wordt massaal bezocht, evenals onze collectie foto’s, video’s en onze communicatie via Facebook. We rondden vorige week al de kaap van zo maar even 100.000 bezoekers! En dat voor een klein gild als de onze… Een unicum, daar ben ik zeker van. Ik heb er al veel plezier aan beleefd, en hoop voor U hetzelfde. Maar die bezoekers bewijzen dat sowieso al. Als dat geen stimulans is om door te gaan.

Gisteren konden we ons met onze compagnie nog es goed amuseren. Onze toekomst en principes zijn gebouwd rond een jeugdige kern, die moet symbool staan voor het boogschieten van de 21ste eeuw: plezier, kameraadschap, gecombineerd met sportieve strijd. En daar slagen wonderwel in. Wie niet bij ons past, die kan vertrekken, en zo houd ik trouwens woord: reculer pour mieux sauter. Weinigen die het durven. Daden zijn nog iets anders dan woorden. Veel schijnheiligheid in het huidige boogschuttersmilieu. Wat in uw gezicht wordt gezegd, verschilt nogal es van die daden. Ik heb er altijd binnenpretjes van. En waarom? Omdat mijn blik niet reikt tot morgen, volgende week, of volgende maand… Ik kijk al jaren vooruit, en weet verdorie heel goed waar ik naartoe wil. Ik stel vast dat er toch wel gelijkgezinden rondlopen enerzijds, of dat ons voorbeeld her en der wordt opgepikt. En dat zie je in kleine dingen. Ook daar schep ik voldoening in, trouwens.

Zoals al bekend: dat betekent zeker niet dat we traditie niet omarmen, net integendeel. We willen veel meer back to the roots dan men op het eerste zicht zou denken. En ik spreek geen ijle woorden: ik weet namelijk uit ervaring, m.n. toen ik zelf tiener was en met mijn opa samen ging boogschieten, waar het om draaide. Toen ik 25 jaar geen boog meer in mijn handen had gehad, en er bij toeval weer mee in aanraking kwam, dacht ik een evolutie te kunnen mogen vaststellen, maar niets was minder waar. Een diepe teleurstelling, dat moet ik er meteen bijzeggen. En ik zou daar meteen es iets gaan aan doen. Maar intussen, slim als ik ben, weet ik al hoe dat moet. Verandering van binnenuit, en zelf een koers varen. En wat zie je: her en der haken kleine sloepjes zich in ons kielzog. Traag misschien maar zeker en gestaag. Wel: prima: ik heb namelijk een lange adem… Ook Obama heeft meer dan 4 jaar nodig om enkele fundamentele veranderingen teweeg te brengen. Ik ben zelf nog maar 1 jaar op pad met mijn eigen sloep, en er is al zoveel beroering, en dus her en der wat verandering op te tekenen. Ik heb er dus meer dan een goed oog op… Knipogende emoticon Wat er trouwens ook meer dan goed was gisteren, was het dessertje welk opa Jan ons trakteerde. Voilà! Ook dat hoort er bij. Geef toe: u krijgt ook een pavlov-reflex, niet..?

Enfin, plezant vrijdagavond, zonder meer. Vandaag is het weer een onverbeterlijk spelbreker, dus wij houden het op een dagje samen. Ik duik wel even de Archery Room in hier, om wat spullen op orde te zetten. Wat klasseren, enkele onderhoudstaakjes, herstellingen, en dies meer. Moet ook es gebeuren. Materiaal verdient ook zorg. En een uitstapje zal daar ook nog wel in passen.

Morgen ziet er dan al weer wat beter uit, alvast al wat het weer betreft. En tevens is er de ledenschieting in Ghyvelde en tevens tir de clôture daar. Daar zie ik evenzo naar uit, en daar gaan we met een groot deel van onze groep dan ook naartoe. Sportief plezier verzekerd, zowel voor jong en oud(er).

Ik zou zeggen: geniet tevens ook van Uw dag c.q. weekend. Hou het vooral plezant. En onthoud: u bent zeker de beste niet, als eenzaat. Laat je team maar primeren, en je zal dubbel zoveel plezier beleven. Wij doen het, en het is verdikke leuk zo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten