De voorbije 2 dagen werden we (vooral vanaf de namiddag) getrakteerd op een nazomertje. Straks staat eerder winterse
(althans zo aanvoelende) kou voor de deur. Van dit weer kunnen we profiteren om het gras nog es te millimeteren want veel zal het nu niet meer groeien… De voorbije nacht was al behoorlijk koud, en ‘t zal nog zakken als ik het goed heb begrepen…
Sommigen trainden maandagavond c.q. dinsdagavond wat bij, de ene al wat succesvoller van de ander. Wie vooral succesvol bleek: de juniors: ICE Louise en ICE Julie kwamen thuis met schitterende prestaties op school zoals proeven wiskunde van respectievelijk 94 en 92%. Mooi zo! En onze kleinste, Henri, die snoept heimelijk mee van de kennis van zijn grotere zussen. Hij verrast ons vaak met uitspraken van dingen die hij leest/ziet, waarvan we weten dat hij dat oppikt via zijn zussen, want nog niet eens geleerd op school. Zo herkent ie bv. vlot woorden, of nog: kleuren die landen vertegenwoordigen, en dies meer… grappig om dat zo uit zijn mond te horen…
Eerder dit jaar won ons ICE Julie een prachtige mountainbike op het KNBBW Jeugdcriterium te Wingene (als jongste deelnemer die minstens 1x raak trof op haar 10 schoten). Dat deed ze trouwens op 3 van haar 4 deelnames… Straf. En wat blijkt? Zelfs onze allerkleinste was al in staat erop te rijden, en etaleerde dat met enige trots.
Onderwijl trokken ICE Kristine, Chris en Patrick naar de ledentraning bij A3 gisterenavond. Het leek een “walk in the park” als je het kaartje zo bekijkt… 
Zelf was ik er geen getuige van, dus kan je enkel veronderstellen als je resultaten ziet. Hoe die gehaald zijn, dat kan je enkel veronderstellen.
Zelf houd ik het al enkele dagen op studiewerk, en dat nog immer in juridische materie als de bv. de Lugano Convention (ook wel EVEX Convention geheten). Lastig, maar ik geraak er zo stilaan door, en meer nog, ik begrijp het zelfs. Er is namelijk een groot verschil tussen iets weten, en iets kennen. Kennis opdoen is relatief gemakkelijk. Ervaring daarentegen, is nog iets anders. Velen vergissen zich ook: niet kennisoverdracht is belangrijk als je met mensen samenwerkt, maar net ervaringsoverdracht. Want in het eerste geval zal die medemens finaal wel iets te weten komen, maar weinig bijLEREN. Groot onderscheid tussen deze twee… ‘t Zal wel geen voer zijn voor een uitgebreid traktaat op deze blog, maar goed. Anyway: materie in diverse talen, en telkens die switch maken: dan snak je al es achter wat ontspanning: dat kan bv. door je kop es leeg te maken via een uurke achter een grasmaaier lopen bv…. of ook: deze blog schrijven. Het scherpt het taalgevoel nog aan ook. Het meeste wat je tegenwoordig online te lezen krijgt, is geen taal meer, maar zijn gekriebelde codes. Je wordt er gek van. Ik hou nog altijd van een deftige volzin, bij voorkeur ZONDER schrijffouten. Zo op afstand gezien: onze jeugd zal straks nog de Hollanders moeten laten voorgaan. Zoals je misschien weet: zij scoren bedroevend laag qua taalkennis. Idem trouwens voor onze zuiderburen. Het is bedroevend lezen hoeveel taalfouten een native frenchman maakt als je zijn schrijftaal ziet. Miljaar.
Hoe onze maatschappij in elkaar is geknutseld, en evolueert, dat wordt gestuurd door onze overheden. De meeste daarvan democratisch vertegenwoordigd middels onze stem in het stemhokje. Echter, als je nadien merkt wat er dan in de achterkamers van de macht wordt bedisseld, dan moet je minstens al es de wenkbrauwen fronsen. En dat is nog eufemistisch taalgebruik. Het zal wel menselijk zijn natuurlijk. Vergis u niet. Een politicus die niet verkozen raakt, of aan de macht kan blijven, die heeft vaak het lot van een pak medewerkers ook in de hand. Onzekerheid troef, ook daar dus. Op zo’n momenten komen de egoïstische trekjes naar boven, die in elk van ons schuilen. Vaak valt men dan terug op oer reflexen (letterlijk dan): survival of the fittest. Met dat verschil tussen mens en dier: er lopen ook heel sluwe vossen rond (figuurlijke dan), die je catalogeren onder machiavellisten (en in hun nieuw verpakking heten we die dan populisten).
We mochten er weer getuige van zijn, en straks rond 10u allicht opnieuw: ik vermoed dat het gemiddelde banenverlies welk dit jaar al op 85 ‘eenheden’ per dag stond, vandaag substantieel de hoogte in zal gaan met Ford Genk. L’histoire se répète, weet u? Remember Opel Antwerpen? En denkt U dat die beleidsmensen die wij afvaardigen trouwens, sindsdien iets wezenlijk aan het ondernemersklimaat veranderden om dergelijke debacles te voorkomen? Nee hoor: sinds Opel Antwerpen zijn er namelijk nogal wat verkiezingen gepasseerd, die ferme besluitvorming en beleid op termijn onmogelijk maken. Kijk maar naar ons land: dat is nog bestuurbaar voor een dik half jaar, en dan is het weer grosso modo stilstand onder druk van de verkiezingen in 2014. Europees: idem: de top deze week daar was bedroevend mager, en waarom? In september 2013 moet Angela Merkel een stembusslag het hoofd bieden, en zij zal dus met de hakken in het zand zitten om haar achterban niet al te veel op stang te jagen. Enkele maanden geleden zagen we net hetzelfde in Frankrijk, toen Hollande aan de macht kwam. Intussen al veel strafs gezien van die kant? Nee hoor. Wat mij nu alvast bijblijft is de (misschien) 100 miljoen EUR (peanuts in verhouding tot het BBP van een land als FR) die hij denkt te kunnen ophalen met zijn rijkentaks. Intussen zal ie er waarschijnlijk een veelvoud van verliezen, door ontwijkende maatregelen van diezelfden die net op belast inkomen nog es extra belast worden. Zo is de cirkel rond: een populistische maatregel, want het was een verkiezingsbelofte. De naieve franse staatsburger zal daar misschien nog inlopen. Wie geïnformeerd is, die doorprikt zoiets met gemak.
Typerend ook: voor onze politici is er nauwelijks iets aan de hand. Voor dit jaar diende, om onze begroting deels onder controle te houden, nog 811 miljoen EUR gevonden te worden. Typerend waarom: gisteren sms’te Di Rupo al onmiddellijk triomfantelijk ‘in the pocket’. Als het allemaal zo simpel was, en zoals ze zelf verklaren, wij daarvan niets voelen: waarom doen ze dat dan niet spontaan..?
Populistisch gefoefel met cijfers, en boekhoudkundige creatieve ingrepen. Meer niet. Dat was het voorgerecht. De begroting 2013 en 2014 wordt als het hoofdmenu voorgeschoteld. Daar gaan ze nu, alweer om electorale beweegredenen, snel werk van maken, zodat al wat stof is gaan liggen tegen de campagnes annex verkiezingen van 2014… Tegen dan moet elkeen met enkele trofeeën in de hand weer de markt(en) kunnen afschuimen, dingend naar onze stem, die dan in return hun toekomst (en die van ganse kabinetten medewerkers) zal bepalen…
Er schort dus fundamenteel iets aan de democratie zoals wij die vandaag kennen. Het is simpel: die werkt gewoon niet: dat bewijzen de feiten, niet? Zo nu en dan (en meer en meer), krijg ik het gevoel dat we nog altijd leven in het Romeins Tijdperk: brood & spelen waren toen zoethouders voor het plebs… Wie goed kijkt, die ziet veel van dat brood en die spelen… Je mag dus concluderen dat er iets grondig scheelt. Trust me. En be prepared.
Nu, om met een vrolijke noot te eindigen: pluk toch die dag maar. Stel niet uit tot morgen wat je vandaag al kan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten