Terwijl in Brussel de 7de telg in de Coburg-Dynastie zijn Grondwettelijke Eed om een jaarlijkse dotatie van 11,5 miljoen EUR te mogen ontvangen, afzwoor onder het alziend oog van de Gestelde Lichamen, genoot ondergetekende na een helse namiddag van de avondrust in Damme-Moerkerke. Hels, dat valt natuurlijk te definiëren. Ik mocht een ganse namiddag in mijn bed kruipen, gesterkt door Mitshubishi Airco. Best dat die nog bestaan… Man, ik was gisterenochtend even naar Nieuwpoort getrokken om een ochtendtrainingske te gaan doen, maar dat is me duidelijk niet bevallen. Integendeel: ik werd overvallen. Door de hitte wel te verstaan. En het kwam niet meer goed. Ik dacht nog soelaas te vinden in een halve liter water, maar niets kon baten, behalve platte rust. Was dat een halve zonneslag, ik weet het niet, maar balen was het sowieso. Terwijl zowat iedereen ‘gezellig’ buiten zat…
Misschien is de sleutel wel engagement. Tegenwoordig al es scheef bekeken. Zeker als je iets als gepassioneerd vrijwilliger doet. Vroeger heette zoiets als es een evangelist. Door enkele charlatans c.q. rotte appels (en ik heb handen tekort om ze te tellen trouwens), bouw je veel trager iets terug op, dan het is afgebroken. Geef toe: het is ook gemakkelijk en zeker ook verleidelijk aan de zijlijn te staan roepen wat er verkeerd is. Het zit in de menselijke natuur, vrees ik. Als iemand initiatief neemt en u heeft daar problemen mee: heel eenvoudig: blijf er dan ook consequent in en blijf weg. Ik heb altijd een éénvoudige vraag gesteld en ik blijf die stellen aan brompotten-zuurpruimen: êtes-vous ici avec une solution, ou faites-vous partie du problème..? Als die vraag is beantwoord, mogen ze terugkomen… 
En ja hoor, ik weet wel dat ik intussen weer al de helft van mijn lezers kwijt ben, t.t.z. dat ze dan allicht moeite hebben om even te volgen. Maar goed: een beetje moeite doen, daar gaat geen mens van dood.
Ik zie in onze jeugdige bende A.D. ICE’ers veel initiatief. Van klein tot groot, en dat stemt me gelukkig. Het is aan ons om hen te blijven motiveren om zo verder te doen, en vaak tegen de stroom in.
Oh ja, relativeren zeker? Van donderdag tot gisteren? Veel meegemaakt, veel gelachen (al was dat laatste vooral gisteren niet mijn deel 
), bottom line: time flew.
Er staat een nieuwe hete dag op het menu. Ik denk me te beperken tot wat voormiddag sport. Op doktersvoorschrift mag ik hulpmiddelen gebruiken, wegens gereduceerde kracht in arm en schouderspieren. Ik haal dus even mijn fietsboog boven. Hopelijk volstaat een half dagje…
Kids op uitstap bij oma en opa: 2 (al te rustige) dagen thuis dus. Het is altijd wennen als ze weg zijn, vreemd genoeg. Ce sera moi qui fera partie de ce problème… 
Geniet van de week: onze agenda staat goed gevuld, en nu maar hopen dat we ‘m kunnen afwerken ook…
Cheers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten