Zoals U weet verkiezen wij altijd te gaan sporten waar er zoveel mogelijk schutters zijn op zo weinig mogelijk wippen. Of euh..? Vergis ik me nu?
‘t Zal wel zijn!
Ela, we hebben nog altijd niet genoeg pijlen op onze tikker gekregen, om intussen integraal van basisidee te zijn veranderd. Net zo min als onze Franse vrienden ten andere. 80 schutters, en er wordt zonder verpinken op 4 wippen geschoten. U leest het goed ja. Ik ken standen waar gisteren 40 schutters waren, en 2 wippen, waar toch weer werd beslist om op 1 wip te schieten. U mag es raden wie dan zorgt voor onze sport/hobby dat ie overleeft… Ik verwijs met plezier naar het artikel daarover eerder deze week. Enne: ik heb een pak jonge gasten gezien zulle daar op het plein, minstens 15! Ondenkbaar nog in België tegenwoordig. M’n zou er meewarig over worden. Puur sportief plezier onder een pak vrienden. Of zelfs wildvreemden: een Franse schutter heeft ook nog de politesse je hartelijk te begroeten, zelfs als ie jou niet eens kent.
Wie durft es mee aan de alarmbel trekken? Behoor ik tot de weinigen die inzien waarom het dan zo slecht gaat bij ons? Op enkele uitzonderingen na? Tell me! Of leg het es uit met hand en tand. En dan hoor je als excuus bij ons: mja, maar met een gewone boog kan ik niet schieten. Wel, wat moet ik dan zeggen? Ik deed het ook 25 jaar niet meer, kreeg dan een wieltjesboog in de handen gestopt (mee met de tijd hé), en ook dat is wel es plezant. Maar toch: je moet al es ballen aan je lijf hebben: dat wil zeggen: volhouden! In onze gilde bv: wie schoot zich tot Koning, middels lattenboog? Wie stond als enige in Wijnegem dit jaar mét lattenboog, én stond op het bord? Wie stond als finalist op het bord op het E.K. in Loon-Plage mét lattenboog? Een beetje doorzetten, en vooral geloof in eigen kunnen: daar begint het mee. Welaan, gewoon doen, doorzetten, en je komt er. Zoals in alle sporten. Al 1 schutter gezien op een jeugdschieting (bv het West-Vlaams Jeugdcriterium of het Nationaal van de KNBBW) met traditionele boog..? Geen natuurlijk, maar let maar es op 2013. Zelfs al verkijk je daar alle kansen mee om überhaupt iets te winnen (althans, in den beginne), toch zal je er dit jaar zien rondlopen. Remember my words. Laat de rest maar leven met het idee dat het enige dat telt de allerbeste te zijn, en vooral dat je als dreumes kan zeggen dat je een geweldige topschutter bent. Daar gaat het namelijk ook al verkeerd aan de wortel… Jammer. De parallel met het jeugdvoetbal is echt niet ver te zoeken hoor. Maar durf es zo ver te denken. Wie uit een schuttersfamilie komt, gelieve ook es grootvaders, of overgrootvaders verhalen te aanhoren, en niet alleen het verhaal, maar vooral: wat er achter stak.
Wat mij betreft zou de jeugd pas mogen deelnemen aan Jeugdcriteriums na een soortement theoretische opleiding over de herkomst en traditie van het boogschieten. Zeg me maar es wie daar nog iets van weet? En: iemand ie het opneemt met traditionele boog, die zou beloond moeten worden. Wie mij trouwens kent, die zal weten dat ik daar lekker mijn eigen goesting zal in blijven doen… 
Respect voor ieders keuzes uiteraard, dit is hier geen pleidooi voor de traditionele boog ten andere. Ik hoop dat er ook tussen de regels kunnen lezen… Misschien wat lastig na een wilde zaterdagavond..? 
Ik schiet even graag met compound. Alleen zou het besef es moeten groeien dat ook met compound het schuttersplezier zou moeten primeren. Dat kan met alle types bogen. De mentaliteit, dat zit tussen de 2 oren. Awel, ik voel me gezegend met de bende die wij nu groeperen. Sport en amusement gaan er hand in hand, wat moet je meer?
Onze ICE Juniors lieten we ook nog es uitleven vooraleer er een gezellige filmavond van te maken… Let vooral op de ‘special effects’… 
Wist U dat wij inmiddels met 13 m/v met talent lid zijn bij de Franse UAANF ook? Hoe zou dat komen..? Je moet het meemaken, voelen om het te beseffen. Wie zijn geschiedenis niet kent, ontbreekt iets fundamenteels. Uit geschiedenis kan je overigens iets leren.
Komaan: 40 schutters op uw stand, en dan beslissen om op 1 wip te schieten?? Wie denkt nu verder dan de kassa van zijn kantine en/of tritsbak om zoiets te beslissen? Dat zijn geen boogschuttersmaatschappijen meer, maar kaartersclubs. Trust me. Maar ook: wie daaraan zal blijven vasthouden: trust me too: ik geef jullie geen 10 jaar meer. Succes!
* * *
Ik ga deze namiddag es naar een vliegende vogel gaan schieten. Dat kan alvast geen kip zijn, en ook de dodo is al uitgestorven bij mijn weten. En maandag heb ik dan nog een challenge voor de kiezen. Ik zal zeker de raad die ik van velen ontving (gaande van pampers tot beamdemingstoestellen) in acht nemen. Want ik zal zeker zweten, wees maar zeker.
We doen het voor ons sportief plezier, remember..? Luister maar even naar die verhalen van grootvaders (als ze oud genoeg zijn) of overgrootvaders… En luisteren betekent er ook iets van pogen leren. Dan komt het zeker goed!
Ik zie al uit naar het gezellige geroezemoes binnen enkele ogenblikken: dan zijn mijn 4 schatten ook allemaal wakker. Energie-boost…
* * *
Tot slot: wie onze sport al es in de kijker wenst te zien, zelfs als is het net over de grens, ten andere ook La Flandre, breng Uw stemme uit op Guillaume: volg daartoe deze link. Een kleine inspanning, toch?
http://bit.ly/VoteForGuillaume !
Individueel close to Bronze, Zilver met de Franse ploeg. Faut le faire, zeker als je weet hoe waar Guillaume zijn roots liggen…
Doe dat maar es, als schutter van de staande wip, die 152ste geklasseerd stond op de Ranking! Schitterend toch.
En kers op de taart: Vice Wereldkampioen in Team. Als je dan schiet tegen team USA met mannen als Reo Wilde… Dat is geen afgang, absoluut niet. Een topprestatie. As simple as that!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten