2 dagen na elkaar feest… Althans: onze Vlaamse Feestdag, heden verworden tot een spelletje tussen partijen met profileringsdrang. En onze parlementsvoorzitter, die wil zelfs een soort ambassadeur in Namen… Kwestie van de banden met onze Waalse buren te verstevigen. Namen-Brussel: welke afstand is dat? En die vertegenwoordiger zal daar ook wel niet gratis gaan zitten vermoed ik. Welk opschrift op de suikertjes moet er dan voorzien worden in die zijn kantoor…? U merkt het: vragen van kapitaal belang… 
* * *
Soit, gisterenavond werd de gildenschieting in Torhout gejond door de Commandeurs en Officiers in de Nobele Orde van de Papegay…
De “Orde van de Papegay” werd in 1975 ingesteld als Europees instituut van verdiensten en is onafhankelijk van enige federatie, verbond of overkoepelend orgaan.
Zij heeft tot doel:
“ …… diegenen te eren en te honoreren welke door hun fysische inzet of morele steun bijdragen tot de instandhouding en uitstraling der schutsbroederschappen, schutterijen, gilden of gelijkaardige verenigingen of zich verdienstelijk maakten bij de culturele of sociale werking dezer verenigingen welke behoren tot het volksculturele patrimonium van Europa. “
en zij richt zich uitsluitend tot die verenigingen die een historisch verantwoord verleden als gilde, schutsbroederschap, schutterij of gelijkaardige vereniging kunnen aantonen welk ook het wapen is dat beoefend wordt; handboog, kruisboog, buks of degen. Ook imkers en schermers horen hierbij.
Wie nog wat meer wenst te weten hierover, kan hier terecht: link website.
Alle geschoten vogels werden begiftigd met een heerlijk pakje speculoos, zegge op grootvaders wijze, en op basis van roomboter. Ik kon het toch niet laten dat ook even te proeven, en ze smaken heerlijk! De schieting zelf verliep meer dan behoorlijk. In het algemeen klassement, “Meesterschap” genaamd, ben ik de enige in de eerste 5 die al 6 van 17 gildenschietingen moest missen, maar kan ik desalniettemin een 2de plaats innemen. Ben ik best tevreden mee, needless to say. We zijn zo ongeveer halfweg het seizoen, dus als ik wat minder schietingen moet missen, dan kan het sportief nog spannend worden…
* * *
Thuisgekomen was het tijd om de versieringen klaar te maken voor Julie. Die is vandaag 8, dus alweer feest. Man wat gaat het snel… te snel als je het mij vraagt… Nog een geluk dat de weergoden haar gunstig gezind zijn, want tegenwoordig moet je al veel geluk treffen es een mooie dag te hebben. Nu en dan es een opflakkering voor enkele uren, maar vaak niet meer dan dat… Dat ze er maar van geniet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten